سوفل قلبی، عارضهای است که شامل بروز صداهایی غیرطبیعی در سیکل قلبی، به علت عبورِ آشفتهی جریان خون ایجاد است و معمولا، با استتوسکوپ قابل تشخیص است. در بخش دوم، راههایی که پزشک میتواند با استفاده از آنها به این عارضه پی ببرد را بررسی خواهیم کرد.
با دکتر مجازی همراه باشید…
صداهای آریتمیک مربوط به عارضهی سوفل قلبی، معمولا با استتوسکوپ، هنگام معاینهی فیزیکی قابل تشخیص میباشند.
برای تشخیص اینکه سوفل، بیگناه است یا خطرناک، پزشک باید فاکتورهای زیر را در نظر داشته باشد:
- بلندی صدا که درمقیاس با ۶ درجه بررسی میشود- ۶ برای بلندترین حالت درنظرگرفته میشود
- مکان شنیدهشدن در انواع مختلف سوفل، صداها میتوانند در نقاط مختلفی مانند گردن یا پشت شنیده شوند
- زیر یا بم بودن صدا
- عواملی که روی تغییر صدا نقش دارند؛ مانند تغییر موقعیت بدن
- زمان بروز آنها و مدتی که به گوش میرسند؛ سوفل قلبی میتواند دیاستولیک یا سیستولیک باشند که درنوع اول، صدا در زمان پرشدن قلب و درنوع دوم، در هنگام خالی شدن آن به گوش خواهد رسید.
چک کردن سابقهی سایر بیماریهای قلبی و سابقهی خانوادگی نیز به تشخیص بهتر عامل ایجاد سوفل قلبی کمک میکند.
سایر تستها:
پس از تشخیص غیرطبیعی بودن سوفل قلبی، پزشک برای یافتن بهترین درمان به آزمایش و تستهای دیگری نیاز خواهد داشت از جمله:
عکسبرداری پرتو X: تصویربرداری از قفسهی سینه بهوسیلهی پرتو X، میتواند مشکلاتی نظیر بزرگ شدن قلب را که به سوفل قلبی مرتبطند، آشکار سازد.
الکتروکاردیوگرام (ECG): با قرارگرفتن میلههایی روی قفسهی سینه که ایمپالس الکتریکی تولید میکنند و سپس بررسی نمودار حاصل از آنها، میتوان به بسیاری از مشکلات ساختاری یا عملکردی قلب پی برد.
اکوکاردیوگرام (Echocardiogram): شامل استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصویری با جزئیات بالا بهکار میرود که مشکلات مربوط به دریچههای قلب که در مقالهی قبل بررسی شد را به خوبی نشان میدهد.
کاتتریزاسیون قلبی (Cardiac catheterization): در این روش، لولهی باریکی با نام کاتتر درون شریان یا ورید دست قرار داده شده و از این راه، به قلب میرسد؛ فشار موجود در قسمتهای مختلف قلب را اندازه پس از آن، قابل اندازهگیری است.
همچنین میتوان با تزریق مادهی حالب و سپس، عکس برداری با اشعهی X، ساختار قلب و عروق اطراف آن را به خوبی بررسی کرد.