تزریق میکروحباب‌های پر از اکسیژن به درون سلول‌های سرطانی پستان، حساسیت آنان را به رادیو تراپی افزایش می‌دهد که روزنه‌ی امیدی برای درمان سرطان سینه به روی بیماران می‌گشاید. دکتر John Eisenbrey استاد رادیولوژی دانشگاه Jefferson در این باره می‌گوید:
یافتن راهی برای جبران کمبود اکسیژن در سلول‌های سرطانی، هدف رادیوتراپی طی پنجاه سال اخیر بوده است. میکروحبابها با پر کردن گاز به داخل سلول‌های سرطانی، رادیوتراپی را کارآمد تر می‌کند.
میکروحبابها در اصل برای بهبود عکس‌برداری فراصوت ساخته شده‌اند. ترکاندن حباب‌ها با استفاده از پرتو‌های فراصوت، این امکان را به وجود آورده که اکسیژن را از این طریق وارد سلول‌های سرطانی بکنند. بسیاری از تومور‌ها دچار کمبود اکسیژن هستند، زیرا زودتر از عروق خونی اطراف‌شان رشد می‌کنند و کمبود اکسیژن باعث مقاومت تومور در برابر رادیوتراپی می‌شود. در این مطالعه که در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۷ در International Journal of Radiation چاپ شد، دکتر Eisenbrey و همکارانش نتیجه گرفتند که میکروحبابها حساسیت سلول‌های سرطانی را ۳ برابر کرده و شانس درمان سرطان سینه را در موش‌های آزمایشگاهی ۲ برابر می‌کند.
مقاله ی مرتبط: مهارکننده‌ی تنظیم‌گر اپی‌ژنتیک، امیدی تازه برای سرطان سینه
رادیوتراپی با تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن‌دار داخل بافت تومور، آن را از بین می‌برد. در صورت کمبود اکسیژن، رادیکال‌های آزاد تولید شده هم کمتر خواهد شد و درمان سرطان هم در بهترین حالت نخواهد بود. میکروحبابها از طریق تزریق داخل وریدی به داخل جریان خون وارد شده ولی فقط در نزدیکی سلول‌های سرطانی اکسیژن خود را آزاد می‌کنند. محققان مشاهده کردند که میزان اکسیژن حتی در نواحی از تومور که جریان خون کافی ندارد، باحضور میکروحبابها افزایش یافته است. تغییر فیزیولوژی تومور و نفوذ پذیری آن نسبت به اکسیژن و در نتیجه افزایش حساسیت آن به رادیو تراپی، کار درمان سرطان پستان را آسان‌تر می‌کند.
در حال حاضر دکتر Eisenbrey و همکارانش برای اولین بار میکروحباب‌های مورد تایید FDA را در نمونه‌ی انسانی و بر روی سلول‌های سرطانی کبد آزماش می‌کنند. ترکاندن میکروحبابها در نزدیکی تومور کبدی، اکسیژن را وارد سلول‌ها نمی‌کند، بلکه با شکستن پیوستگی تومور، اثر درمانی رادیو تراپی را افزایش می‌دهد.
