نسبت یک نوع نادر نوع سکته مغزی، به نام خونريزی تحت عنکبوتیه خودبخودی يا sSAH، در میان زنان باردار در حال افزایش است. تحقیقات اولیه ارائه شده در کنفرانس بین‌المللی ۲۰۱۸ استروک آمریکا، جلسه‌ی برتر جهانی می‌باشد که به علم و درمان بیماری عروق مغزی برای محققان و پزشکان اختصاص یافته است.
SAH خودبخودی یک اختلال در شریان مغزی است. در این اختلال شریان تضعیف می‌شود و منجر به پارگی رگ‌های خونی در سطح مغز می‌گردد. این روند منجر به خونریزی بین غشاهای اطراف مغز می شود. SAH خودبخودی به خونریزی‌هایی اشاره دارد که بدون آسیب به سر و گردن رخ می دهند.
اطلاعات در مورد sSAH در زنان باردار کم است. این مطالعه بررسی می‌کند که چگونه اغلب این سکته‌ها در زنان باردار و غیر باردار رخ می‌دهد. همچنین این که چگونه زنان باردار با مرخصی از بیمارستان به عنوان نشانه‌ای از اتفاقاتی که بعدا رخ می‌دهد کنار بیایند.
مقاله مرتبط: سکته‌ی مغزی
در بررسی پرونده ۳۹۷۸ زن باردار در سنین ۱۵ تا ۴۹، از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۴، محققان دریافتند:
- درصد زنان باردار بستری شده در بیمارستان از ۴ درصد به ۶ درصد افزایش یافته است.
- نسبت زنان باردار مبتلا به sSAH در میان آمریکایی های آفریقایی تبار بیشتر از ۸ درصد، به دنبال آن ۷ درصد اسپانیایی‌ها و در قفقازها ۴ درصد بوده است.
- درصد زنان باردار مبتلا به sSAH در بین ۲۰ تا ۲۹ ساله‌ها با درصد ۲۰ بیشترین بوده و کمترین آن در بین زنان ۴۰ تا ۴۹ ساله با درصد کمتر از ۱ می‌باشد.
نویسنده ارشد این مطالعه Kaustubh Limaye، پزشک، استادیار بالینی بخش بیماری‌های مغزی و نخاعی در دانشگاه lowa، می‌گوید:
«ما نیاز به افزایش آگاهی در جامعه پزشکی در مورد روند افزایش خونریزی‌های خودبخودی subarachnoid در دوران بارداری داریم؛ زیرا مدیریت این بیماران همچنان یک معضل بالینی است.»
پس از بستری شدن در بیمارستان، زنان باردار مبتلا به sSAH بهتر از زنان غیر باردار با sSAH این شرایط را می‌گذرانند. ۸ درصد زنان باردار بستری شده به علت سکته مغزی در بیمارستان می‌میرند. در مقایسه با آنان ۱۷ درصد زنان غیر باردار جان خود را از دست می‌دهند. همچنین زنان باردار بیشتر از زنان غیر باردار ترجیح می‌دهند از بیمارستان به خانه منتقل شوند نه به یک مرکز پزشکی دیگر.
Limaye می‌گوید:
«زنان باردار مبتلا به خونریزی خودبخودی subarachnoid ممکن است نتایج بهتری از آنچه پیش بینی شده داشته باشند. این موضوع یافته های پیشین را که بررسی‌هایی کوچک و تک محوری بودند، به چالش می‌کشد.»
