برای بسیاری از افراد، زمان‌هایی را که در کلاس‌های موسیقی یا رقص می‌گذرانند، ممکن‌است کسل‌کننده به نظر رسند، اما تحقیقات جدید آنچه بسیاری از مردم ادعا می‌کردند را تایید می‌کنند: این کلاس‌ها برای ذهن و بدن مفید هستند.
در واقع، مطالعات اخیر که در NeuroImage توسط تیمی از محققان آزمایشگاه بین‌المللی برای مغز، موسیقی و صدا منتشر شده‌است، ثابت می‌کند که رقص و آموزش موسیقی اثرات قوی اما متفاوت از آنچه تصور می‌کردیم بر مغز دارد.
محققان از تکنیک‌های تصویربرداری با تکنولوژی بالا برای پی‌بردن به اثرات رقص و آموزش موسیقی بر ساختار ماده سفید پرداخته‌اند. نتایج این مطالعات حاکی از آنند که:
“ما دریافتیم که بسیاری از مناطق ماده سفید مغز رقاصان و نوازندگان، مسیرهای حسی و حرکتی متفاوت اطلاعات را در سطوح ابتدایی و بالاتر شناختی پردازش می‌کنند.”
به طور خاص، درمغزِ یکی از افراد مورد بررسی در این تحقیق اتصالات وسیع‌تری از بسته نرم افزار فیبر ارتباطی مناطق حسی و حرکتی مشاهده شد.
علاوه بر این، تحقیق مذکور نشان می‌دهد که آموزش رقص و موسیقی، مغز را در جهات مختلفی تحت تأثیر قرار می‌دهد. آموزش رقص باعث افزایش اتصال عمومی نورون‌ها و آموزش موسیقی باعث تقویت مسیر خاصی می شود، محققان توضیح می‌دهند که رقصندگان برای به‌کارگیری تمام بدن خود آموزش می‌بینند که دارای یک مراکز کنترل گسترده‌تر در قشر عصبی است، در حالی که در نوازندگان، تمرکز آموزش در برخی از قسمت های خاص بدن، مانند دست، انگشتان و یا دهان، که یک نماینده قشر کوچکتر در مغز دارند، می‌باشد.
جالب توجه است که تفاوت بین رقاصان و نوازندگان بیشتر از تفاوت بین افراد شاهد که هیچ آموزش رسمی و گسترده‌ای ندیده بودند، می‌باشد. دلیل این اتفاق این است که طیف وسیعی از متغیرهای کنترل‌نشده افراد گروه شاهد را به روش های مختلف تحت تأثیر قرار می‌دهند و آن‌ها را به یکی از این دو گروه شبیه می‌کنند.
ویرجینیا پنهون (Virginia Penhune) استاد و رئیس بخش روانشناسی Concordia و نویسنده ارشد این پژوهش، اشاره می‌کند که نتایج این تحقیق در مورد مناطقی از مغز که به شبکه متصل هستند و چگونگی تغییر این شبکه ساختاری با آموزش، عمیق‌تر از دانش فعلی می‌باشد.
پنهون می‌گوید:
این پژوهش، فرصت بزرگی در زمینه‌های آموزش و توانبخشی است. درک این که چگونه آموزش رقص و موسیقی به روش‌های متفاوتی شبکه‌های مغز تحت تأثیر قرار می‌دهد به ما اجازه خواهد داد با انتخاب و استفاده از یکی از آن‌ها باعث بهبود عملکرد خود شویم و یا برای جبران مشکلات و بیماری‌هایی که شامل آن دسته از شبکه‌های خاص مغز هستند، اقدام کنیم.
برخی مطالعات نشان داده‌اند که چگونه آموزش موسیقی در سنین جوانی می‌تواند مهارت‌های مختلف شناختی را بهبود بخشد، اما آموزش رقص هنوز با روشی مشابه آن استفاده نمی‌شود.
وی هم‌چنین اذعان دارد که موسیقی و رقص می‌تواند دریچه‌ای برای درمان افراد مبتلا به پارکینسون و اوتیسم فراهم آورد اما بدیهی است که به تحقبقات بسیار گسترده‌تری در این زمینه نیاز است.
