یافته‌های تحقیقی جدید نشان‌دهنده‌ی تأثیر گروهی از داروهای ضدالتهاب در درمان افسردگی است. بررسی ارتباط بین این داروها و افسردگی می‌تواند به تعیین تأثیر التهاب در وضعیت سلامت روانی افراد کمک کند.
این تحقیق که در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده‌است نشان‌می‌دهد که داروهای ضدالتهاب جدیدی که در درمان آرتریت روماتوئید و پسوریازیس (Psoriasis) استفاده‌می‌شوند، می‌توانند به کاهش علائم افسردگی کمک کنند.
در ابتدا هدف از آزمایش‌ها بررسی تأثیر داروها در درمان افسردگی نبود بلکه محققان به دنبال بررسی توانایی داروها در درمان بیماری‌های خودایمنی (Autoimmune) بودند. دکتر Golam Khandaker، روانپزشک، عضو دانشگاه کمبریج انگلیس و سرپرست تحقیقات، اظهار می‌دارد:
نقش التهاب در ایجاد افسردگی به مرور زمان آشکارتر می‌شود و پژوهش اخیر نیز نشان‌دهنده‌ی امکان درمان این اختلالات به وسیله‌ی داروهای ضدالتهاب است.
این گروه جدید از داروهای ضد التهاب با تأثیر بر عملکرد دسته‌ای از پروتئین‌ها موسوم به سیتوکین‌ها (Cytokines) تأثیر خود را القا می‌کنند. در حالت عادی سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت‌ها اقدام به تولید سیتوکین‌ها می‌کند اما در بیماری‌های خودایمنی این پروتئین‌ها به اشتباه تولید و آزاد شده و اقدام به تخریب و آسیب‌رساندن به سلول‌های خودی می‌کنند.
مطالعات پیشین نشان‌دهنده‌ی وجود ارتباط بین میزان سیتوکین و خطر ابتلا به افسردگی هستند. به عنوان مثال پژوهش دیگری توسط همین گروه تحقیقاتی نشان‌داد کودکانی که تجربه‌ی سطح بالایی از سیتوکین‌ها را در بدن خود داشتند در جوانی بیشتر مستعد ابتلا به افسردگی و بیماری‌های روانی بودند.
در قسمتی از تحقیقات، پژوهش‌گران اقدام به مقایسه‌ی تأثیر این داروهای ضدسیتوکینی و شبه‌داروها (Placebos) کردند. بیمارانی که داروهای ضدالتهابی دریافت کردند در مقایسه با آن‌هایی که دارونما دریافت کرده بودند پیشرفت زیادی در جهت بهبود علائم افسردگی نشان دادند.
در بررسی دیگری محققان مشاهده کردند که تأثیر داروها به دلیل بهبود وضعیت جسمی بیماران نبود. به عبارت دیگر، حتی در بیمارانی که بهبودی در وضعیت خودایمنی آن‌ها حاصل نشد نیز نشانه‌هایی از پیشرفت در درمان افسردگی مشاهده‌گردید.
علاوه بر موارد ذکر شده، یافته‌ها حاکی از تأثیرات مثبت داروهای جدید در مواقعی است که داروهای ضد افسردگی کارایی خود را از دست می‌دهند. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که وجود التهاب در بدن اثرات داروهای ضدافسردگی را کاهش می‌دهند. با توجه به یافته‌های جدید این احتمال وجود دارد که بتوان با داروهای ضدالتهاب به مبارزه با افسردگی پرداخت.
با وجود نتایج مثبت مشاهده شده به مطالعات بیشتری پیش از استفاده از این داروها در درمان افسردگی نیاز است. آزمایش‌های کلینیکی در مورد میزان تأثیرگذاری آن‌ها در بیمارانی که مبتلا به بیماری‌های خودایمنی نیستند باید انجام بگیرد. هم‌چنین اثرات جانبی احتمالی داروها نیز باید مورد بررسی قرارگیرد.
