آیا چیزی در زندگی وجود دارد که مثل یک شمشیر دو لبه نباشد؟ برای مثال مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها. آنها باعث تبديل شدن بیماری‌ای که در ابتدا بسیار مرگ‌بار بوده‌است به سایه‌ای از حالت قبلی آن مي‌شود، ولی علاوه بر این تاثیر به ظاهر کاملا مثبت، تاثیری مخفی و منفی وجود دارد. شاید شما از این مطلع باشید که آنتی‌بیوتیک‌ها فقط باید هنگامی مصرف شوند که بدن به آنها نیاز دارد؛ زیرا باکتری‌های درون بدن می‌توانند به هنگام مصرف زیاد، نسبت به داروها مقاوم شوند. در نتیجه شما را در آینده به صورت آسیب پذیر در مقابل آلودگی های غیر قابل درمان تنها می گذارد.(منبع: MedlinePlus)
حتی اگر شما به صورت کامل از موارد تجویز‌شده پیروی کنید، این احتمال وجود دارد که شما و کسانی که دوستشان دارید به صورت ناشناخته‌ای با این دو به وسیله مواد غذایی مرتبط شوید.(آنتی‌بیوتیک‌ها و مقاومت باکتریایی). دکتر David L. Katz مسئول دانشگاه Yale در مرکز تحقیقات می‌گوید: “اگر ما خودمان را بدون هیچ کنترلی در معرض منابع محیطی آنتی‌بیوتیک‌ها (از طریق غذاهایی که می خوریم) قرار دهیم، ما خود را در آینده در معرض درجه‌هایی از مقاومت باکتریایی قرار داده‌ایم.
به طور جالبی، همان‌گونه که آنتی‌بیوتیک به بعضی مواد غذایی اضافه شده‌است، بعضی دیگر خودشان به صورت طبیعی دارای آنتی‌بیوتیک هستند. در ادامه به این می‌پردازیم که کدام ماده غذایی در کدام گروه قرار می گیرد.
۱۰-گوشت حیوانات گوشتی
این درست است که حیواناتی مثل گاو و مرغ گاهاً مریض می‌شوند و آنها نیازمند به آنتی‌بیوتیک‌ها هستند که حال آنها را خوب کند و آنها به روال سابق خود برگردند. اما متاسفانه بیشتر این حیوانات تقریباً به صورت روزانه به آنها داروهایی برای سلامت کامل آنها داده می‌شود که مشکل اصلی همین مسئله است. در آمریکا و کانادا، آنتی‌بیوتیک به صورت روتین و روزانه به حیوانات برای افزایش وزن آنها داده‌می‌شود. درحالی که این مصرف آنها برای هدفی که انجام می‌دهند مدت پهاست که در خیلی از کشورها ممنوع شده‌است.(منبع: PBS, Charles) هر دوی این کشورها اخیراً درگیر این نقشه بوده‌اند که مصرف بعضی از این داروها را منع کرده و جایگزین مناسبی برای آنها پیدا کنند. به هر حال این پروسه به احتمال زیاد چند سالی طول می‌کشد تا به هدف نهایی خود برسد.
اما حالا چرا استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در اين حيوانات این‌قدر مهم است؟ خوب، حیوانات مثل انسان ها این قابلیت را دارند که مقاومت باکتریایی باکتری‌های بدن خودشان را افزایش دهند هنگامی که به صورت مداوم به آنها يك دوز دارویی داده‌شود. در ادامه‌ی مسیر، باکتری‌ها به منابع غذایی که این حیوانات برای ما تولید می‌کنند، مثل استیک، بیف، ران و سینه مرغ؛ حمله می‌کنند که بعد از آن این منابع آلوده می‌تواند انسان‌هایی که آنها را می‌خورند را بیمار کنند. در صورتی که این منابع به باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌ها آلوده شده‌باشند. این مسئله باعث سخت‌تر شدن درمان آنها می شود. (منبع:CDC) این یک چرخه‌ی معیوب است، نه؟
خوشبختانه همیشه راه‌های زیادی در اطراف ما وجود دارد که این مسئله نيز مستثنی نیست. همیشه از این قضیه مطمئن باشید که گوشت خام را به صورت کامل پخته‌اید و باکتری‌های آن به طور کامل از بین رفته‌اند. و به عنوان یک لایه احتیاط بیشتر از گوشت های دارای مهر های سلامتی و استاندارد استفاده كنيد تا از این موضوع مطمئن شوید که این گوشت‌ها سالم بوده و منبعی از پنی‌سیلین نیستند! (منبع:Eating Well)
۹-زغال اخته
آفت‌کش‌ها معمولاً خیلی کارآمد هستند هنگامی که محصولات زراعی در معرض از بین رفتن توسط حشرات قرار می‌گیرند. آنتی‌بیوتیک‌ها یکی از اجزا کلیدی این آفت‌کش‌ها هستند. و حداقل یک مورد آلرژی به این آفت کش ها گزارش شده‌است در حالی که شاید موارد با شدت کمتری نیز در حال حاضر وجود داشته‌باشند که در مورد آنها اطلاعی نداریم. زغال‌اخته‌ی آلوده به آفت‌کش‌ها مقصر اصلی در این آلرژی است، ولی قطعاً دیگر میوه‌ها و سبزیجات که تحت این شرایط محیطی رشد می‌کنند هم می‌توانند این خطرات را به دنبال داشته‌باشند.(منبع:MedlinePlus) البته که همه‌ی افرادی که دارای آلرژی‌های شناخته‌شده‌ای هستند، همیشه به این تشویق می‌شوند که همراه خود خودکار اپی‌نفرین (epinephrine pen) را داشته باشند، فقط محض احتیاط و شرایط تصادفی. سلامتی بهتر از شرمندگی است.
۸-شیر
اه، مگر همه چیز کامل است؟ شیر در سال های اخیر با انتقادات فراوانی روبرو شده‌است که این را مدیون چند جزء تشکیل دهنده، نه به صورت کاملا مطلوب است که آنتی‌بیوتیک از مواد مهم این لیست است. کمی انصاف داشته باشید؛ درصد کوچکی از مواد داخلی شیر بالاتر از حد نرمال بوده است که متاسفانه تست‌های با عجله تنها به دنبال تعداد کمی از انواع مواد در داخل شیر هستند. (منبع: Neuman) تحقیقات وجود به صورت کلی ۲۰ ماده دارویی را در شیر نشان داده‌اند که یکی از آنها آنتی‌بیوتیک‌ها هستند.
خیلی از علاقه‌مندان به لبنیات به این قضیه اشتیاق دارند که از استفاده‌های دارویی، هورمونی و دیگر موادی که به صورت معمول در شیر پیدا می‌شوند، جلوگیری کنند. که آنها را بر این داشته‌است که مستقیماً از خود مزرعه‌داران، محصولات لبنی خود را از جمله شیر غیر پاستوریزه تهیه کنند. CDC این تفکر را منع می‌کند و می‌گوید که شیر خام خود یکی از مهم‌ترین دلایل بیماری‌های ناشی از تغذیه است؛ با تشکر از باکتری‌های طبیعی بدن حیوان. دکتر Katz می‌گوید:” نوشیدن شیر خام اشکالی ندارد ولی نه این‌که به صورت روتین باشد. صرف نوشیدن شیر خام، خود باعث افزایش احتمال بیماری‌هایی می‌شود و نه آنتی‌بیوتیک داخل آن.” او همچنین افزود که شیر خود محیط کشت خوبی برای رشد باکتری‌هاست و این دلیل اختراع فرآیند پاستوریزه کردن در گام اول بوده‌است.
پس چطور ما می‌توانیم از کلوچه‌ای که می‌خوریم لذت ببریم؟ معمولاً فروشگاه‌هاي لبني شیر استریلیزه نيز می‌فروشند و شما همین طور می‌توانید به دنبال برندهایی تبلیغاتی مثل “بدون آنتی‌بیوتیک” بگردید.
۷-عسل
ظاهراً، حتی زنبور های عسل نیر گاهاً سرما می‌خورند. آنتی‌بیوتیک‌ها بصورت روتین توسط کندو‌داران استفاده می‌شوند تا شرایط محیطی آلوده را کنترل کنند و همچنین عامل محرکی برای رشد باشند. البته اگر ما به زنبورهای به اندازه گاو که اطرافمان پرواز کنند نیاز داشته باشیم! فارغ از شوخی، استفاده از آنتی‌بیوتیک، تنها برای تولید عسل خیلی رایج نیست برخلاف دیگر فرآورده‌های خوراکی. به‌خصوص این‌که مشکل وقتی ایجاد می‌شود که این عسل برای روش‌های سنتی برای مقاصد درمانی استفاده شوند. مانند درمان آلرژی‌های فصلی و زخم معده. آلودگی‌های شایع ناشی از آفت‌کش‌ها، فلزات سنگین و حتی عناصر رادیواکتیو از بزرگ‌ترین نگرانی‌های طرفداران عسل هستند.
همراه با پیچیدگی‌های فراوان، عسل به عنوان یک آنتی‌بیوتیک طبیعی معروف، شناخته شده‌است که این را مدیون پروتئینی مخصوص است که زنبور‌ها به مخلوط خود (عسل) اضافه می‌کنند، که به آن دیفنسین-۱ می گویند. این پروتئین به اندازه زیادی قوی است که امروزه تحقیقاتی بر روی آن در حال انجام است به‌علت توانایی درمان سوختگی و عفونت‌های پوستی و همچنین مقابله با تاثیرات مخوف MRSA (استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین).(منبع:Kwakman et al., Science Daily)
۶-سیر
سیر، با وجود تمام خصوصياتش که بوی بد دهانی را ناشی می‌شود و به‌خاطر قابلیت‌های ضد‌باکتریایی‌اش دارای احترامی طولانی‌مدت است. در حقیقت از آن به عنوان “پنی‌سیلین روسی” نیز یاد می شود به این علت که در طول جنگ جهانی دوم پزشکان هنگامی که برای درمان با محدودیت آنتی بیوتیک روبرو می شدند از سیر استفاده می کردند.
تحقیقات نشان داده‌اند که این گیاه دارویی مهارت زیادی در کنترل کردن سطح هلیوباکترپیلوری در لوله گوارشی را دارا است؛ بدون این‌که آن را کامل از بین ببرد. ازدیاد هلیوباکترپیلوری می‌تواند زخم معده را نتیجه دهد و با احتمال کم‌تر زخم هایی در جاهای دیگری از روده. سرطان معده یکی از دو سرطان تاپ در دنیا است و محققان به این نتیجه رسیده‌اند که جمعیتی که به مقدار زیاد از خانواده پیاز و سیر مصرف می‌کنند، با احتمال کمتری مستعد ابتلا به سرطان معده هستند.(منبع:MedlinePlus) در حال حاظر این موضوع در حال بررسی بیشتر است و همچنین شواهدی نیز وجود دارد که حبه های سیر به اندازه کافی قدرت دارند که انگل های شروری مثل MRSA، اشرشیا کلای(E.Coli) و انتریتیدیس سالمونلا(Salmonella enteritidis) را از بین ببرند.
