دیروز، یازدهم تیر، مصادف با دوم جولای، روز جهانی بشقاب پرنده (World UFO Day) بود. عده‌ای در ۲۴ام ژوئن این روز را گرامی می‌دارند، ولی اساساً دوم جولای روز بسیار مهم‌تری است.
کنت آرنولد (Kenneth Arnod)، هوانورد آمریکایی، در روز ۲۴ام ژوئن ۱۹۴۷، هنگامی که در حال پرواز در حوالی کوه رینیر (Rainier) بود، گزارش نمود که ۹ شیء پرنده نامعمول در آسمان دیده است. این اولین گزارش از مشاهده بشقاب پرنده در تاریخ محسوب می‌شود.
کم‌تر از دو هفته پس از گزارش آرنولد، در تاریخ دوم جولای ۱۹۴۷، حادثه رازول (Roswell UFO incident) به وقوع پیوست که با جار و جنجال بسیاری همراه بود. هر چند دولت ایالات متحده در ادامه اعلام نمود که شیء سقوط کرده در حقیقت یکی از بالون‌های نیروی هوایی این کشور بود، ولی حادثه رازول تأثیر بسیار عمیقی در ایجاد باور عمومی نسبت به موجودات فضایی (و شکل‌گیری تئوری‌های توطئه!) داشت. بنابراین، هم‌اکنون ۷۱ سال است موضوع بشقاب پرنده و بیگانگان فضایی وارد بحث‌های روزمره عموم شده است.
۷۱ سال زمانی بسیار طولانی محسوب می‌شود، به طوری که اگر همه چیز درست پیش می‌رفت امروز باید عبور و مرور فضایی‌ها به قضیه‌ای بسیار معمول و پیش پا افتاده تبدیل می‌شد! با این که چنین پیشرفتی هنوز حاصل نشده است، ولی تاکنون مطالعات بسیاری در این حیطۀ جنجال‌برانگیز انجام شده که اطلاعات بسیار ارزشمندی در اختیار ما قرار داده است.
در ماه‌های اخیر، اخبار هیجان‌انگیزی از سوی بزرگ‌ترین آژانس‌های فضایی دنیا اعلام شده و نشان از این دارد که حیات فرازمینی ممکن است در همین منظومه شمسی خودمان در حال جریان باشد.
داده‌های گردآوری شده توسط مریخ‌نورد کنجکاوی (Curiosity) در شناسایی شواهدی دست‌اول مبنی بر وجود مواد آلی قدیمی در سطح مریخ، کمک بسیار بزرگی به دانشمندان کرده است. کشف این “ترکیبات حیات” نشان می‌دهد که سیاه سرخ در طول عمر خود همیشه این‌قدر سرد و مرده نبوده است.
به علاوه، دو قمر انسلادوس (Enceladus) و اروپا، که متعلق به زحل و مشتری هستند، به عنوان هدف‌های احتمالی جهت جست‌وجو برای حیات فرازمینی انتخاب شده‌اند. علت اصلی این انتخاب، وجود اقیانوس‌های عمیق بر سطح این دو قمر است. دانشمندان به تازگی اعلام کرده بودند که کشف مولکول‌های بزرگ آلی بر روی انسلادوس، آن‌ها را شوکه کرده است. این یافته بدین معنی است که، بر اساس آن‌چه که ما تا کنون فهمیده‌ایم، انسلادوس تنها کرۀ فرازمینی می‌باشد که واجد تمامی شرایط برای شکل‌گیری حیات است.
مقاله مرتبط: بیگانگان فضایی: نزدیک‌ترین تمدن فرازمینی چقدر با ما فاصله دارد؟
با این حال، حیاتی که ما راجع به آن صحبت می‌کنیم، فاصلۀ بسیار زیادی تا ساختن فضاپیما و گشت‌وگذار در اطراف منظومه دارد!
موجودات فضایی در فیلم‌ها و کتاب‌ها اغلب جثه بزرگی داشته، شرور بوده و به فناوری بسیار برتری – نسبت به آن‌چه ما در اختیار داریم – دست یافته‌اند.
استیون هاوکینگ فقید به اظهار نظر در مورد این موجودات فضایی به خصوص شهرت داشت؛ به طوری که چندین بار خطرات رویارویی با چنین مسافرین کیهانی بدذاتی را گوشزد کرده بود. او حتی اولین رویارویی انسان با موجودات فضایی را به نخستین ملاقات کریستف کلمب با بومیان آمریکا (که به اشتباه، هندی نامیده شده‌اند) تشبیه کرده بود، که به اعتقاد وی، دیدار خیلی جذابی نبود!
خواندن پیام بیگانگان فضایی ممکن است به نابودی حیات در سطح زمین بینجامد!
یکی از گروه‌های تحقیقاتی دانشگاه آکسفورد، یک تئوری انقلابی در زمینۀ حیات و اشکال آن مطرح کرده است. بر اساس این تئوری، موجودات فضایی می‌توانند کاملاً شبیه به ما باشند. ولی در عمل، بسیاری از دانشمندان معتقدند که اولین بیگانگانی که انسان با آن‌ها دیدار می‌کند، میکروب‌های فضایی خواهند بود.
در ۲.۹ میلیارد سال نخست از ۳.۵ میلیارد سالی که حیات روی زمین جریان داشته، موجودات تک‌سلولی بسیار ریز غلبه داشتند. انسان امروزی تنها ۳۰۰ هزار سال می‌شود که بر روی زمین پدیدار شده است. این نکته بدین معنی است که احتمال پیدا کردن سیاره‌ای که هم بتواند از پیدایش حیات حمایت کند و هم خانۀ اشکال پیچیده حیاتی محسوب شود، بی‌نهایت کم است.
نوع جدید فتوسنتز در سیانوباکتر می‌تواند به جست‌وجوی حیات فرازمینی کمک کند
اخترزیست‌شناسی (astrobiology) نامی است که به رشته‌ای از علم نسبت داده شده که به مطالعۀ ریشه‌های مبتنی بر فرضیه و امکان تکامل حیات فرازمینی می‌پردازد. بسیاری از علاقمندان به این رشته به باکتری‌ها توجه ویژه‌ای نشان داده‌اند. باکتری‌ها در دشوارترین شرایط محیطی حاکم بر زمین هم یافت می‌شوند؛ به این مفهوم که سردترین، داغ‌ترین و اسیدی‌ترین مناطق زمین می‌توانند تداعی‌گر شرایط مشابه بر روی سیاره‌ها و اقمار دیگر باشند.
مقاله مرتبط: سردترین نقطه زمین دمایی برابر با منفی ۹۷ درجه دارد
هم‌اکنون که سیگنال‌های امیدبخشی در فاصله‌ای نزدیک نسبت به زمین کشف شده است، محققان قصد دارند با بهره‌گیری از دانش خود در مورد حیات زمینی، به مطالعه بر روی حیات فرازمینی بپردازند.
مأموریت‌های آتی نظیر اگزومارس (ExoMars) و کاوش احتمالی انسلادوس، شاید بتواند در نهایت یافته‌های چند ماه اخیر را تأیید کند، و حتی فراتر از آن، اولین شواهد قطعی مبنی بر وجود حیات فرازمینی را در اختیارمان قرار دهد.
