گاها به نظر می‌رسد روزها در حال طولانی‌تر شدن هستند. شاید این بدین دلیل باشد که وقتی درگیر کار هستید زمان می‌ایستد یا شاید به خاطر این که تعطیلاتی که خیلی به آن احتیاج دارید نزدیک است ساعت شنی حرکت نمی‌کند. حتی در طول ماه‌های زمستانی که خورشید مدت زمان کمی را در آسمان است می‌تواند این جور احساس شود که عقربه‌های ساعت تکان نمی‌خورند.
مقاله مرتبط: فضا-زمان چیست؟
در واقع معلوم شده است که زمان حداقل در ۱.۴ میلیارد سال اخیر با سرعت کمتری می‌گذرد. محققان می‌گویند که روزها در زمین در آن بازه‌ی زمانی از ۱۸ ساعت به ۲۴ رسیده‌اند. این بدین دلیل است که ماه به آهستگی از زمین دور می‌شود.
محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسن از استروکرونولوژی (astrochronology) استفاده کردند، روشی آماری که مشاهدات زمین شناسی و تئوری‌‌های ستاره شناسی را با ترکیب می‌کند تا تعیین کند روزها آهسته سپری می‌شوند. این روش شامل توجه به ریتم‌های آب و هوایی (شیوه‌ای که نور خورشید در طول سالیان بر روی سیاره توزیع شده است) است تا تعیین شود زمین میلیون‌ها سال قبل با چقدر سرعتی به دور محور خود می‌چرخیده است.
از آن جایی که ماه از زمین دور شده است قطب گرانشی تغییر کرده و چرخش ثابت زمین نیز به نوبه خود آهسته شده است. این بدین معناست که بیشتر طول می‌کشد که زمین ۳۶۵ روزی که در یک سال به دور خورشید می‌چرخد را تکمیل کند.
مقاله مرتبط: وارونگی جهت چرخش زمین چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد؟
اگر شما امیدوارید که این کاهش سرعت به این معنا باشد که هر روز صبح بیشتر بخوابید یا ساعات خوبتان بیشتر شود، دوباره فکر کنید. این روزها در هر قرن ۱.۸ میلی ثانیه طولانی‌تر می‌شوند!
