در ایالات متحده محصولات آرایشی تحت نظارت اندکی قرار می‌گیرند. با این که زیرمجموعه سازمان غذا و دارو (FDA) قرار می‌گیرند اما قوانین فعلی محصولات زیبایی و اجزاشان را ملزم به دریافت تاییدیه FDA قبل از عرضه نمی‌کند. حتی محصولات آرایشی تا حدی قوانین مرتبط با لیبل زدن را نیز نادیده می‌گیرند و نوشته‌های زیادی که بر روی بسته بندی درج می‌شوند هم به طور موثر اطلاعات خاصی را در بر ندارد.
مقاله مرتبط: لاک ناخن: ظاهری زیبا اما باطنی آسیب‌رسان
مطالعه جدیدی که هفته گذشته در journal Environmental Science & Technology منتشر شد، پیشنهاد می‌دهد که این مسئله در رابطه با بسیاری از لاک‌های ناخن نیز صدق می‌کند و حتی برندهایی که فرمولاسیون بی‌خطری را اعلام می‌کنند ممکن است بعضی از مواد شیمیایی سمی را که به همانقدر خطرناک است را جایگزین کرده باشند. آنا یانگ، نویسنده همراه این مطالعه و دانشجوی دکترای دانشگاه هاروارد، می‌گوید:
این به نوعی شبیه به بازی Whac-A-Mole است، که در واقع در آن یه ماده سمی حذف می‌شود و شما دیگر به دنبال مواد شیمیایی جایگزین که به طور بالقوه می‌توانند خطرناک باشند نیستید.
در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده لاک ناخن شروع به زدن برچسب ” three-free” بر روی محصولات خود کردند که نشان می‌داد در ساختشان از دی بوتیل فتالات (ماده‌ای منعطف که برای بهبود بافت و عملکرد لاک استفاده می‌شد اما به طور بالقوه با مشکلات رشد و تولیدمثل در ارتباط بود)، تولوئن (باعث اختلال رشد و سیستم عصبی) و فرمالدهید (کارسینوژن) استفاده نشده است. از آن زمان حتی بسیاری از برندها مواد شیمیایی بیشتری که به طور معمول در لاک ناخن استفاده می‌شد را نیز حذف کردند و بر روی محصولاتشان برچسب “five-free”، “۱۰-free” و حتی “۱۳-free” زدند. اما حتی با وجود این برچسب‌ها نیز تعیین این که کدام مواد شیمیایی واقعا حذف و کدام‌ها جایگزین شده‌اند سخت است. برای فهم این مسئله یانگ و همکارانش ۴۰ لاک ناخن از ۱۲ برند مختلف که از برچسب three-free تا ۱۳-free داشتند، خریدند و محتویاتشان را بررسی کردند. با این که اسم برند خاصی در مطالعه آورده نشده است اما این نویسندگان اشاره کردند که دو مورد از برندهای بررسی شده در مجموع ۱۵ درصد بازار لاک ناخن را تشکیل می‌دهند. یانگ می‌گوید:
ما دریافتیم که معنای این ادعاها در میان برندها استانداردسازی نشده است و اطلاعات روشنی وجود ندارد که آیا این لاک‌های ناخن واقعا کمتر سمی هستند یا نه. گاهی اوقات وقتی یک ماده شیمیایی خطرناک شناخته شده حذف می‌شود، ماده شیمایی دیگری که ممکن است همانقدر سمی باشد جایگزین آن می‌شود.
مقاله مرتبط: آیا ناخن مصنوعی می‌تواند به ناخن‌های طبیعی آسیب برساند؟
با این که بیشتر لاک‌های five-free اجزای انگشت شمار مشابهی را نداشتند، محققان متوجه شدند که این ثبات کمتر در میان لاک‌های ۱۰-free یا بیشتر دیده می‌شود و این برندها در این که چقدر به ادعاهای موجود در برچسب‌هایشان پایبند هستند تفاوت داشتند. هیچ کدام از نمونه‌ها دی بوتیل فتالات نداشتند اما لاک‌های بررسی شده با برچسب‌های مختلف حاوی حداقل یکی از دو ماده دیگر که همانقدر برای سلامت خطرناک هستند، بودند. حتی یکی از لاک‌ها حاوی ماده‌ای بود که ادعا کرده بود از فرمولش حذف شده است.
با این که این نمونه‌ها کل بازار لاک ناخن را پوشش نمی‌دادند اما شامل بعضی از محبوب‌ترین برندها هستند. به گفته یانگ این یافته‌ها به تمامی افرادی که از لاک ناخن استفاده می‌کنند ارتباط پیدا می‌کند، هرچند هنوز روشن نیست که چه میزان در معرض این مواد قرار گرفتن برای تحت تاثیر قرار گرفتن سلامت فرد لازم است. این نتایج به طور به ویژه‌ای برای کارکنان سالن‌های ناخن که در معرض طیفی از خطرهای سلامت هستند و معمولا شرایط کاری ضعیفی هم دارند، قابل توجه است. یانگ گفت:
این نتایج به طور به خصوص برای بیش از ۴۰۰۰۰۰ ناخن‌کار ایالات متحده مهم است. کسانی که سال‌ها و به طور روزانه در معرض این مواد مرتبط با اثرات سلامت بر روی باروری، سیستم تولیدمثلی، رشد جنینی، عملکرد تیروئید و حتی احتمالا چاقی و سرطان هستند.
مقاله مرتبط: برای رشد سریع‌تر ناخن‌ها چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
به گفته یانگ، احتمالا گاه به گاه مانیکور کردن نگرانی بزرگی ایجاد نمی‌کند اما این مطالعه به لزوم ثبات و شفافیت بهتر در دنیای زیبایی پافشاری دارد. او تنها کسی نیست که این باور را دارد: سناتور دیانا فینشتاین و سوزان کولینز سال گذشته لایحه‌ای را پیشنهاد کردند تا اتحادیه غذا، دارو و محصولات آرایشی ملزم به ضمانت بی‌خطری محصولات آرایشی شوند.
یانگ می‌گوید:
استاندارسازی بیشتری باید در خصوص این برچسب‌ها باید توسط فرد ثالث بی‌طرفی صورت بگیرد. این به اندازه‌ی گفتن این که چه چیزی در لاک نیست آسان نیست بلکه باید تعیین کنید که چه چیزهایی هنوز در آن هست یا چه موادی جایگزین شده‌اند. ما نیازمند اطلاعات شفافتر و توضیحی برای اثر این حذفیات بر سلامت و این که آیا آن‌ها واقعا میزان کل سمیت لاک ناخن را کاهش می‌دهند یا نه، هستیم.
