محققان دانشگاه Queen Mary از لندن، بریتانیا، پادزهری را برای مسمومیت با کانابینوئیدها یافته‌اند. این یافته‌ها ممکن است باعث مقابله با اثرات تهدیدکننده‌ی مسمومیت در اثر کانابینوئیدهای صنعتی شود.
بیشتر مردم در حال روی آوردن به کانابینوئیدهای صنعتی (legal highs) به عنوان جایگزینی برای ماریجوانا هستند.
کانابینوئیدهای صنعتی با نام‌هایی از قبیل ماریجوانای صنعتی، spice، K2، مامبای سیاه و دلقک دیوانه! شناخته می‌شوند.
به نظر می‌رسد در ایالات متحده، این مواد مخدر در بین مردان جوان بسیار محبوب هستند.
کانابینوئیدهای صنعتی به عنوان جایگزینی امن‌تر و کم‌خطرتر برای شاهدانه (کانابیس) به بازار عرضه می‌شوند. اما بر اساس هشدار موسسه‌ی ملی مواد مخدر (NIDA)، این مواد روان‌گردان ممکن است به طور قابل توجهی قوی‌تر از کانابیس باشند.
در واقع سازمان NIDA هشدار می‌دهد که عوارض جانبی کانابینوئیدهای صنعتی معمولا غیرقابل پیش‌بینی و در برخی موارد شدید و حتی تهدیدکننده‌ی حیات است.
استفاده از ماریجوانای صنعتی در کنار سایر عوارض جانبی، مرتبط با تشنج و روان‌پریشی است.
به علاوه، گزارش شده است که تعداد مرگ‌ومیرهای مرتبط با مصرف کانابینوئیدهای صنعتی در سال‌های اخیر سه برابر شده است و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) در این باره به موادی تحت عنوان “تهدیدکننده‌های در حال ظهور سلامت عمومی” اشاره کرده اند.
در مطالعه‌ای جدید که در مجله‌ی British Journal of Pharmacology چاپ شده است، محققان به دنبال راه‌هایی برای تضعیف اثرات مسمومیت با کانابیس و کانابینوئیدهای صنعتی بوده‌اند.
این مطالعه را دو نفر از محققان موسسه‌ی Blizard از دانشگاه Queen Mary لندن انجام دادند.Gareth Pryce و David Baker.
همان گونه که محققان توضیح می‌دهند، مسمومیت با کانابیس یا احساس high بودن! زمانی رخ می‌دهد که گیرنده‌های CB1 در مغز فعال می‌شوند.
کانابینوئیدهای صنعتی نیز روی همین گیرنده‌ها عمل می‌کنند؛ ولی مسمومیت با این مواد اثرات ناگوار بیش‌تری در مقایسه با ماریجوانا دارد.
مقاله مرتبط: ماریجوانا و ارتباط آن با روان‌پریشی
آنتاگونیست‌های گیرندهی CB1، باعث بلوکه شدن مسمومیت می‌شود
محققان از این فرضیه شروع کردند که “آنتاگونیست‌های گیرندهی CB1 می‌توانند به عنوان پادزهرهایی برای مسمومیت با کانابینوئیدها عمل کنند.”
بنابراین آن‌ها یک مدل موشی طراحی کردند که در آن، اثر مولکولی به نام AM251 را روی مسمومیت با کانابینوئیدها سنجیدند. مولکول AM251 آنتاگونیست گیرندهی CB1 است.
محققان دوزی از آگونیست گیرندهی CB1 یا یک داروی کانابینوئیدی را برای جوندگان تجویز کردند تا اثرات مشابه مسمومیت با شاهدانه را در آن‌ها ایجاد کنند. اثراتی از قبیل ایجاد آرامش، هیپوترمی (کاهش دمای بدن) و کاهش تحرک.
۲۰ دقیقه پس از دریافت کانابینوئید در موش‌ها و بروز علائم مسمومیت، مولکول AM251 با دوز ۵mg/Kg به موش‌ها داده شد.
تجویز مولکول AM251 به موش‌ها، اثرات کانابینوئیدها را بلوکه کرد؛ به این معنا که به طور واضح و سریع، نشانه‌های رفتاری مسمومیت در موش‌ها از قبیل حس آرامش و هیپوترمی، کاهش یافتند.
در واقع حس آرامش به طور قابل توجهی پس از ۲۰ دقیقه و اثر هیپوترمی هم ۴۰ دقیقه پس از تجویز مولکول AM251 کاهش یافت.
محققان نتیجه گرفتند:
آنتاگونیست‌های گیرندهی کانابینوئید به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ بنابراین می‌توانند یک آنتی‌بادی سینگل دوز قابل قبول برای مسمومیت با کانابینوئیدها ایجاد کنند. این کاربرد می‌تواند زندگی انسان را نجات دهد؛ جایی که اثرات تهدیدکننده‌ی حیات با گیرنده‌های کانابینوئید مرتبط است.
مقاله مرتبط: محققان اثرات منفی مصرف ماریجوانا را معکوس می‌کنند
داروهای لاغری ممکن است به عنوان پادزهر عمل کنند
با توجه به یافته‌ها، محققان می‌گویند که داروی لاغری rimonabant ممکن است به عنوان پادزهر برای مسمومیت با کانابیس و کانابینوئیدهای مصنوعی مفید باشد.
Rimonabant در ابتدا برای درمان چاقی طراحی شده است. این دارو یک آنتاگونیست اختصاصی گیرندهی کانابینوئیدی CB1 است؛ ولی همان طور که محققان می‌گویند، استفاده و توسعه‌ی تجاری آن به دلیل اثرات نامطلوب عصب‌شناسی آن متوقف شده است.
با این حال محققان معتقدند که این دارو ممکن است ارزش بازتولید داشته باشد؛ زیرا می‌تواند مسمومیت تهدیدکننده‌ی کانابینوئیدی را از بین ببرد.
محققان معتقدند که مسمومیت با کانابیس معمولا برای انسان کشنده نیست و هم‌چنین اطلاعات کافی مبنی بر این موضوع وجود ندارد که آیا سمیت محصولات ماریجوانا واقعا به خاطر محتوای کانابینوئیدی است یا خیر!
محققان خاطرنشان می‌کنند که مطالعات و آزمایش‌های بیش‌تری در این مورد لازم است.
