هورمون مترشحه در طول ورزش ممكن است از مغز در برابر بيمارى آلزايمر محافظت كند. همچنين میتواند توجيهاى براى اثرات مثبت شناختهشدهى ورزش بر عملكرد ذهنى باشد. ایریسین (irisin) هورمون ساختهشده توسط بافت عضلانى است كه با جريان خون در بدن حمل میشود. Fernana de Felice و همكارانش در دانشگاه فدرال Rio de Janerio دريافتند كه افراد مبتلا به آلزايمر در مقايسه با افراد سالم سطح هورمون پايينترى دارند.
اين تيم در انجام تست با موشها توانستند از طريق جداكردن هورمون ایریسین باعث اختلال حافظه و يادگيرى شوند و با بازگرداندن دوبارهى هورمون اثرات را معكوس كنند. هنگامى كه سيگنالينگ ایریسین در موشهاى مبتلا به بيمارى آلزايمر مسدود شد، فوايد ورزش جسمانى بر مغز از بين رفت.
بیشتر بخوانید:
Rosa Sancho از موسسه خيريه تحقيقاتى آلزايمر در انگلستان میگويد:
ما میدانيم كه با افزايش سن، فعاليت فيزيكى با سلامتى بهتر مغز در ارتباط است و اين تحقيق مكانيسم بيولوژيكى كه ممكن است اين اثرات سودمند را موجب شود را مورد تاكيد قرار میدهد.
افرادى كه به طور منظم نمیتوانند ورزش كنند اما به دمانس مبتلا هستند يا در معرض ريسک بالاى ابتلا به دمانس قرار دارند، میتوانند روزى به منظور هدف قراردادن ایریسین داروهايى را دريافت كنند. داروهايى كه براى هدفگيرى هورمونى كه در اين تحقيق شناخته شدهاست، طراحى شدهاند، میتوانند به طور بالقوه برخى از فوايد فعاليت فيزيكى را براى افرادى كه توانايى كمترى براى ورزشكردن دارند، به ارمغان آورند.
به گفتهی James Pickett در انجمن خيريه آلزايمر، اگرچه اين مطالعه فقط در موشها انجام گرفتهاست، اما مواردى به شواهد وجود ارتباط بين عوامل سبک زندگى مانند فعاليت فيزيكى، و دمانس افزوده شد.
بیشتر بخوانید: فراموشی معمولی در مقابل دمانس؛ تفاوت چیست؟