برای هر کسی که از آمپول و سوزن می‌ترسد، خبر خوبی در راه است: قرص‌های حاوی سوزن‌های مینیاتوری مخصوص تزریق زیرجلدی که می‌توانند بدون درد داروها را به پوشش معده تزریق کنند. نتایج در آزمایش اولیه بر روی خوک‌ها امیدوار کننده بوده است.
هر قرص کپسول حاوی تعدادی تزریق‌گر کوچک است که داخل هر یک، سوزنی وجود دارد. نوک سوزن به طور عمده از یک داروی خشک‌شده مثلاٌ انسولین، تشکیل شده است. شکل این تزریق‌گرها که ته صافی دارند، از لاک پشت پلنگی الهام گرفته شده است. بدین معنا که آن‌ها یک دهم ثانیه پس از فرود در معده، به سطحی برمی‌گردند که سوزن به طرف پایین قرار گیرد.
در ته سوزن، فنری فشرده شده قرار دارد که با شکر در جای خود ثابت شده است.زمانی که شکر در شکم حل شود، سوزن در اثر نیروی فنر پریده و نوک آن به اندازه‌ی یک میلی‌متر یا عمیق‌تر وارد پوشش معده می‌شود؛ جایی که دارو آزاد شده و وارد جریان خون می‌گردد. ضخامت جدار معده ۴ تا ۶ میلی‌متر است؛ به همین دلیل، سوزن‌ها نباید هرگز از کل ضخامت جدار عبور کنند. پوشش معده گیرنده‌ای برای درد تیز ندارد و به سرعت ترمیم می‌شود.
بیشتر بخوانید:
- اینفوگراف: گجت‌های پوشیدنی؛ آیندۀ تکنولوژی در حوزۀ سلامت
- استفاده از میکروربات‌های شناگر برای درمان؛ تحولی در عرصه پزشکی
- ایده‌های برتر؛ ۱۰ ابداعِ بی‌نظیر که دنیای پزشکی را متحول کرده‌اند!
در آزمایش‌های صورت گرفته، تزریق‌گر به طور مستقیم بدون پوشش کپسول به خوک‌ها داده شد. نتیجه آن که تزریق‌گرها انسولین را با مؤفقیت به خون این جانوران عرضه داشتند. خوک‌ها هیچ علامتی مبنی بر درد نشان ندادند. یک هفته بعد هم معده‌شان با اندوسکوپ بررسی گردید، نرمال بود.
اگرچه نتایج آزمایش نشان داد قرص‌ها تنها زمانی کار می‌کردند که معده خالی بود. در نتیچه احتمالاً پس از صرف غذا قابل مصرف نیستند. به گفته‌ی Giovanni Traverso از دانشگاه هاروارد و عضو تیم تحقیقاتی، احتمالاٌ در حالتی که اولین چیز مصرفی صبح هنگام باشند، بهترین عملکرد را خواهند داشت.
Lars Iversen از Novo Nordisk در دانمارک، شرکت تجاری همکاری کننده با محققان در رابطه این محصول، بیان کرد:
در اصل، این روش می‌تواند برای هر نوع داروی نیازمند تزریق مورد استفاده قرار گیرد.
این روش می‌تواند در مورد یک نفر از هر ده نفری که از سوزن می‌ترسند، تفاوت عظیمی ایجاد کند. چنانچه خطر عوارض دیابت و مرگ زودهنگام در آن دسته از افراد دیابتی که از سوزن می‌ترسند، بیشتر است. علاوه بر این، شمار بالایی از داروهای جدید حاوی مولکول‌های بزرگی هستند که باید تزریق شوند. با این راهکار هزینه‌ی درمان به میزان زیادی کاهش می‌یابد.
پیدا کردن راهی برای این که بیماران دیابتی بتوانند انسولین را به صورت خوراکی مصرف کنند، می‌تواند برای میلیون‌ها نفر مفید واقع شود. بنابراین بسیار خوشایند است که شاهد پیشرفت در این زمینه هستیم؛ اما تحقیق اخیر، تنها در مرحله‌ی اولیه خود قرار دارد. ما نمی‌دانیم آیا این وسیله برای افراد مبتلا به دیابت ایمن و مؤثر خواهد بود یا خیر.
Faye Riley از خیریه‌ی دیابت انگلستان
