پوست
پوست شما همانند یک پیاز از لایههایی تشکیل شدهاست. هنگامی که این قسمت مبتلا به عفونت میشود، با عمیقتر شدن لایه درگیر، شرایط وخیمتر میشود. لایه اول(اپیدرمیس) سلولهارا میسازد و رنگ پوستتان را تعیین میکند. لایه دوم(درم) با تولید چربی از پوستتان محافظت میکند وبا ترشح عرق دمای بدنتان را تعدیل میکند. همچنین با پایانههای عصبیاش میتوانید حواس سردی، گرمی و درد را تجربه کنید. لایه سوم(لایه زیرجلدی) پوست را به ماهیچهها و استخوانها متصل میکند و به کنترل دمای بدنتان کمک میکند.
چگونه پوستتان مبتلا به عفونت میشود؟
وقتی پوستتان بر اثر آسیب، جراحت یا غیره دچار بریدگی میشود، راه را برای ورود عوامل عفونتزا هموار میکند و میتواند دچار عفونت شود. ویروسها باکتریها و قارچها همگی میتوانند عفونتزا باشند. باکتریها ارگانیسمهای زندهای هستند که در اطرافمان وجود دارند. بسیاری بیضررند وحتی برخیها برای بدن مفیدند، ولی تعداد معدودی موجب بیماری میشوند. ویروسها ذرات ریزی هستند که فقط در درون سلولهای زنده دیگر رشد میکنند.
چگونه عفونتهای پوستی درمان میشوند؟
آن دستهای که عاملشان باکتری باشد، معمولا با تجویز آنتیبیوتیک درمان میشوند، با این حال بعضی باکتریها به دارو پها مقاوم شدهاند و از بین بردن آنها سختتر است. تجویز دارو و کرمهای پوستی جلوی اغلب عفونتهای قارچی را میگیرد و راههای متعددی نیز برای از بین بردن ویروسها وجود دارد. پزشک شما ممکن است داروهای آنتیویروسی پیشنهاد دهد و یا بخواهد ضایعات پوستی را کلا بردارد. در غیر این موارد مذکور، نشانههای بیماری معمولا خودبهخود رفع میشوند.
MRSA
استافیلوکوکوساورئوس های مقاوم به متیسیلین، نوعی از عفونتهای باکتریایی هستند که آنتیبیوتیکها برخی اوقات نمیتوانند جلوی آنها را بگیرند. این عفونت ممکن است باعث ایجاد آبسه، تجمع چرک در بافت، شود. اگر یک عدد مشاهده کردید، از پزشک خود بخواهید تا آن را تخلیه کند و دارویی به شما تجویز نکند. افرادی که در بیمارستان یا سایر مراکز درمانی مثل خانه بهداشت بودهاند، بیشتر مستعد ابتلا به MRSA هستند. افرادی که تماس پوستی زیادی با افراد دیگر دارند، مثل کشتیگیران و کارکنان مراقبت از کودک، نیز احتمال ابتلای بالا دارند.
سلولیت
یک عفونت پوستی باکتریایی شدید است که اغلب در نواحی تحتانی پاها ایجاد میشود، اما در هر ناحیهای ممکن است دیده شود. ناحیه مبتلا ممکن است متورم، گرم و نازک شود. در صورت رسیدن به لایههای عمیق پوستی و دسترسی به جریان خون خیلی خطرناک میشود. در صورت داشتن ضایعات قرمز پوستی، تبولرز و درد سریعا به پزشک خود مراجعه کنید. در موارد حاد، ممکن است آنتیبیوتیکهای داخلوریدی نیاز باشد که با تزریق آنتیبیوتیک به سیاهرگ دست یا بازو صورت میگیرد.
زرد زخم
نوعی عفونت باکتریایی شایع است که در کودکان پیشدبستانی و دبستانی دیده میشود. میتواند موجب ایجاد تاولها یا زخمهایی در نواحی صورت، گردن، دستها و کشاله ران شود. معمولا هنگامی که پوست توسط عوامل دیگری مثل بریدگی یا خراش تحریک میشود رخ میدهد. این آثار با اعمال آنتیبیوتیکها در قالب روغن، قرص یا مایع قابل پاکسازی است.
نکروزان فاشئیت
که با نام باکتری گوشتخوار نیز شناخته میشود، عفونت مهلکی است که به سرعت گسترش مییابد و بافتهای نرم بدن را از بین میبرد.اگر وضعیت کلی سلامتتان سالم باشد، سیستم ایمنی قوی داشته باشید و بهداشت خود را رعایت کنید، معمولا به آن مبتلا نمیشوید. در غیر این صورت نیاز به آنتیبیوتیک های داخلوریدی خواهید داشت و جراح باید بافت آلوده را بردارد.
فولیکولیت
هنگامی رخ میدهد که فولیکولهای مو دچار التهاب شده باشند که موجب قرمزی و خارش پوست میشوند. معمولا علت باکتریایی دارد ولی ویروسها و قارچها نیز میتوانند باعث شوند. فولیکولیت معمولا به طور خودبهخودی درمان میشود، ولی در غیر این صورت معمولا آنتیبیوتیک و کرمهای ضدقارچی تجویز میشود.
کورک و کفگیرک
فارنکل زخمی است که در ابتدا به صورت یک برآمدگی قرمز و نرم ظاهر میشود و با پرشدن چرک در آن، درد آن بیشتر میشود و در نهایت ترشحات خود را بیرون میریزد. زمانی اتفاق میافتد که یک یا چند فولیکول مو در اثر ورود باکتریهای مهاجم، از طریق بریدگی یا نیش حشره، عفونی شوند. کربانکل دستهای از فارنکل در زیر پوست است. یک دستمال نرم برای کاهش درد منطقه و تخلیه فارنکلها کافی است ولی اگر ناحیه بزرگ باشد، پزشکتان مممکن است با برشی کوتاه به محل زخم عمل تخلیه را انجام دهد.
هرپس
معمولا با زخمهای نواحی تناسلی زن و مرد مرتبط است و توسط نوع خاصی از هرپس ویروسی(نوع ۲) ایجاد میشود. وقتی یکبار به آن مبتلا شدید، ویروس در بدن شما باقی میماند ولی لزوما به این معنی نیست که همواره باعث ایجاد زخم میشود. پزشکتان برای جلوگیری از شیوع بیشتر به شما دارو تجویز میکند. به شدت مسری است بنابراین تا مدت زمانی که با آن درگیر هستید، از رابطه جنسی پرهیز کنید. در صورت داشتن رابطه، شریک خود را نیز مطلع سازید و از کاندوم استفاده کنید تا احتمال انتقال آن کمتر شود.
تبخال
ویروس هرپس نوع ۱ عامل ایجاد این بیماری در لب و دهان است و مناطق دردناک و زشتی را ایجاد میکنند. اغلب افراد در کودکی به هنگام تماس با سایرین مبتلا میشوند. ویروس در بدن شما باقی میماند و در هنگام بیماری، اضطراب یا خستگی موجب ایجاد زخمهایی میشود. معمولا خودبهخود درمان میشوند ولی برای جلوگیری از شیوع بیشتر میتواند آنتیبیوتیک تجویز شود.
آبله مرغان
ویروس کل بدن شما را تحت تاثیر قرار میدهد و به خارشهای شدیدش معروف است. بیشتر اوفات علائم عرض یک هفته از بین میرود. بشیار مسری است، بنابراین اگر به آن مبتلا شدید، در خانه بمانید تا خودبهخود از بین برود. وقتی یکبار مبتلا به آبله مرغان شدید، دوباره با آن مریض نمیشوید. واکسنها، اگر تا به حال مبتلا نشده باشید، احتمال ابتلا را کم میکنند و اگر مبتلا شدید، از شدت بیماری میکاهند.
زگیل آبکی
این ویروس برآمدگیهای سفت و صافی را در پوست ایجاد میکند وسط آنها گود میباشد و راه انتقال آن بیشتر از طریق تماس پوستی با افراد آلوده میباشد. زخمهای دردناک همراه با خارش با اندازههای مختلف ممکن است در همه نقاط بدن دیده شود. معمولا بعد از ۶ الی ۱۲ ماه ناپدید میشوند ولی خب درمانهای دیگری نظیر کرم یا فریز کردن ندولها و یا سوزاندن آنها با لیزر نیز پیشنهاد میشود.
کرمحلقهای (Ringworm)
این عفونت قارچی باعث ایجاد rash های قرمز و حلقهمانند در لایههای بالایی پوست میشود. در همهجای بدن دیده شدهاست و بسیار مسری میباشد. انواع مختلفی از قارچها میتوانند عامل آن باشند وهمگی در اطرافمان وجود دارند.آنها علاوه بر پوست، در کف اتاقها، لباسها و پتوها و … دیده میشوند.تعدادی کرم، قرصها و اسپریهای ضدقارچ برای مقابله با عفونت وجود دارد ولی برخی اوقات به منطقه ابتلا باز میگردند.
پای ورزشکار
همان عوامل قارچی که در ایجاد شدن Ringworm نقش داشتند، در این مورد نیز دیده میشوند.معمولا در کف پا و میان انگشتان پا دیده میشود، محلهایی که عمدتا مرطوب و تاریک هستند. این مناطق میتوانند با گذر زمان دچار خارش، خشکی و پوسته پوسته شدن شوند و برخی اوقات خونریزی نیز دیده میشود. پای خود را تمیز و خشک نگه دارید تا از عود دوباره بیماری جلوگیری شود.
انگلهای پوستی
موجودات ریزی هستند که در پوست شما پناه میگیرند و در آن تخمگذاری یا تغذیه میکنند که میتواند به خصوص در کودکان باعث قرمزی یا خارش پوست شود. معمولا پوست سر را تحریک میکنند و به راحتی بین افراد منتقل میشوند. از سایر انگلهای پوستی میتوان مایتها و کرمهای قلابدار را نام برد. کرم،لوسیونها و شامپوها اغلب جواب میدهند و عوارض طولانیمدت ایجاد نمیکنند.