بحران مقاومت آنتی‌بیوتیکی به مسئله‌ای جدی تبدیل شده است. سوپرباگ‌ها در کمین‌اند.
احتمالاً همین حالا هم نگرانی‌های زیادی دارید؛ افزایش ۲۰ درجه‌ای متوسط دمای قطب شمال نسبت به دمای نرمال و معصل مربوط به خرس‌های قطبی، بیایید بحران مقاومت آنتی‌بیوتیکی را نیز به لیست نگرانی‌هایمان اضافه کنیم.
اگر اوضاع بر همین منوال پیش برود تا پایان سال ۲۰۵۰ سوپرباگ‌ها (گروه باکتری‌های مقاوم نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها) در حدود ۱۰ میلیون نفر را به کام مرگ خواهند فرستاد و متأسفانه هم‌چنان راه‌کار خاصی جهت مقابله با این بحران وجود ندارد. با این حال محققان به تازگی به این نتیجه رسیده‌اند که جواب آتش را باید با خودش داد؛ مطالعات نشان داده‌اند که گونه‌ای باکتری مهاجم قادر است سایر باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌ها را از بین ببرد. این باکتری با نام Bdellovibrio bacteriovorus، گونه‌ای مهاجم (و یا به شکل دقیق‌تر شکارچی Predator) محسوب می‌شود چرا که به هم‌نوعان خود حمله کرده و از آن‌ها تغذیه می‌کند.
یک گروه تحقیقاتی از ایمپریال کالج لندن (Imperial College London) و دانشگاه ناتینگهام (University of Nottingham)، این اثرات این باکتری را بر روی گونه‌ای باکتری مقاوم به آنتی‌بیوتیک موسوم به Shigella flexneri – که عامل بیماری‌زای انسانی و از عوامل مسمومیت‌های غذایی است – بررسی کرده‌اند. سردۀ Shigella سالانه عامل بیش از ۱۶۰ میلیون مورد مسمومیت غذایی (مهم‌ترین علامتش اسهال است) و ۱ میلیون مرگ می‌باشد. هم‌اکنون هیچ‌گونه واکسنی جهت ایجاد مصونیت در برابر این باکتری در دسترس نیست و عموماْ برای عفونت‌های ناشی از این باکتری داروی خاصی تجویز نمی‌شود و بدن باید خود با این عفونت بجنگند (که انتظار می‌رود در طول ۵ تا ۷ روز بهبود یابد). شیگلا دشمن ترسناکی است، ولی نه برای دلووایبریو!
هنگامی که پژوهشگران دلووایبریو وارد محیط کشت شیگلا نمودند؛ این باکتری باعث کاهش ۴ هزار برابری در جمعیت شیگلا شد. محققان سپس لاروهای گورخرماهی (Zebrafish) را آلوده به شیگلا نموده و دلووایبریو را به عنوان دارو به لاروها دادند؛ شانس بقا در حدود ۶۰ درصد برآورد شد. البته برای گروه کنترل که دلووایبریو دریافت نکردند وضعیت بسیار بدتر بود؛ چرا که تنها ۲۵ درصد از اعضای گروه کنترل تا روز سوم عفونت، دوام آوردند. دلووایبریو بسیار مؤثر است چرا که شیگلا را از درون خورده و متلاشی می‌کند. محققان تاکنون هیچ‌گونه عوارض جانبی ناخواسته‌ای در دلووایبریو مشاهده نکرده‌اند.
درست است که این گونه از باکتری توانست یک مقاومت نسبی برای لاروهای آلوده ایجاد کند، حتی با وجود تضعیف‌شدن بیش از اندازۀ دستگاه ایمنی این لاروها؛ با این حال دانشمندان معتقدند که بیش‌ترین نتیجۀ مطلوب را باکتری‌های ارائه می‌کنند که به شکلی هماهنگ با دستگاه ایمنی میزبان عمل نمایند. درست است، نه گورخرماهی انسان است و نه انسان گورخرماهی! بنابراین تا زمان انجام آزمایشات لازم بر روی انسان نباید خیلی هم هیجان‌زده شد. ولی با این حال محققان نسبت به این یافته خوش‌بین هستند.
