مطابق آمار جامعه سرطان آمریکا، نزدیک به ۴۵هزار نفر از اهالی آمریکا تا پایان سال جاری، بدلیل سرطان پانکراس فوت خواهند کرد. این تعداد، از میزان تخمینی برای فوت ناشی از سرطان سینه، بیشتر میباشد. محققان دانشگاه علوم پزشکی WVU در حال بررسی روشهای جدید بمنظور ارتقای میزان بقا و کیفیت زندگی در این بیماران هستند. داروی جدیدی که آنها بررسی میکنند، FOLFIRINOX میباشد که با بقای کلی طولانیتر و گزینههای جراحی بهتر در مطالعه متاآنالیز اخیر، همراه بودهاست.
اگر تخمینهای جامعه سرطان آمریکا به حقیقت بپیوندد، امسال افراد بیشتری بدلیل سرطان پانکراس در مقایسه با سرطان سینه، مغز، تخمدان یا پروستات فوت خواهند کرد.
مقاومت به شیمی درمانی مرسوم، یکی از دلایل کشندگی بسیار بالای سرطان پانکراس است. ولی برایان بون، جراح انکولوژیست West Virginia University در حال بررسی این مورد است که آیا FOLFIRINOX، یک ترکیب دارویی جدید برای سرطان، میتواند پیامدها را در بیمارانی که سرطان پانکراس آنها بصورت “قابل برداشتِ مرزی” (borderline resectable) است، ارتقا بخشد. قابلیت برداشت مرزی بدین معنی است که تومور بمنظور برداشت آسان، نزدیکی بسیاری به یک رگ خونی دارد.
بون گفت: “مکانی که تومورهای پانکراس قرار دارند، به عروق مهم بسیاری که شما بدون آنها نمیتوانید زندگی کنید، بسیار نزدیک است. این، دلیل ورود شیمی درمانی به این مسئله است. ما در حال تلاش برای کوچکتر کردن تومور و فاصله دار کردن آن از رگ خونی هستیم.”
بون و تیمی از محققان در مطالعه متاآنالیز اخیر از ۲۴ پژوهش، ۳۱۳ بیمار مبتلا به سرطان پانکراس قابل برداشت مرزی را که تحت درمان با FOLFIRINOX قرار گرفته بودند، بررسی کردند. آنها میزان بقای کلی بیماران را آنالیز کردند. آنها همچنین میزان موفقیت در کوچک شدن کافی تومور بمنظور برداشت جراحی را ارزیابی کردند. تیم دریافت FOLFIRINOX طول عمر بیماران را بصورت میانگین افزایش داده و عمل جراحی را در موارد بیشتری، ممکن ساخته است. نتایج مطالعه آنها در نشریه the Journal of the National Cancer Institute منتشر شدهاست.
بون اذعان داشت: “هیچ گروه کنترلی در این مطالعه وجود ندارد. ولی شما میتوانید آن را با مواردی که قبلا در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس قابل برداشت مرزی مشاهده کردیم، مقایسه کنید. FOLFIRINOX به بقای بهتر و میزان برداشت بالاتر منجر شدهاست.”
بیش از دو سوم یا ۶۷.۸ درصد از بیمارانی که در مطالعه شرکت داشتند، به FOLFIRINOX پاسخ خوبی داشته و تومور آنها بصورت کامل توسط عمل جراحی برداشته شد. بون گفت: “بطور کلی، برداشت کامل تومور بدون درمانهای پیش از جراحی، در تعداد بسیار اندکی از بیماران ممکن بوده و اغلب نیازمند برداشت قسمتی از رگ خونی است.”
بطور میانگین، بیمارانی که FOLFIRINOX را دریافت کردند، بمدت ۲۲.۲ ماه به حیات خود ادامه دادند. بدون مصرف این دارو، بیماران مبتلا به سرطان قابل برداشت مرزی نزدیک به ۱۲ ماه در قید حیات بودند.
وی اذعان داشت: “حالا که داروهای بهتری داریم، الگوی درمان سرطان پانکراس واقعا تغییر کرده است.”
علیرغم این پیشرفتها، سرطان پانکراس هنوز چهارمین سرطان مرگبار بوده و مطابق ادعای کارل شمیت، رئیس بخش انکولوژی جراحی، “میزان مرگ مرتبط با سرطان پانکراس در حال افزایش است. در دورهی ده سالهی طبابت من، علاقه زیادی به سرطان پانکراس ایجاد شدهاست، ولی پیشرفت بسیار سخت بوده است.”
با این هدف، بون، شمیت و همکارانشان در حال طراحی مطالعاتی بمنظور گسترش آزمایشگاهها، محلی که دانشمندان مطالعات علوم پایه را انجام میدهند، اتاقهای درمان، محلی که بیماران درمان دریافت میکنند، و اتاقهای جراحی را که انکولوژیستها عمل جراحی انجام میدهند، میباشند.
بون گفت: “ما در حال انجام طیف کاملی از مطالعات سرطان پانکراس هستیم. این، دلیلی است که ما مطالعات علوم پایه انجام میدهیم، بیماران را در بستر تشخیص داده و به دنبال راه چاره در آزمایشگاه هستیم. و تمامی این موارد با هدف بهتر ساختن پیامدها برای بیمارانی است که هر روز به مراقبت از آنها میپردازیم.”