در اولین مطالعه‌ی آینده نگر برای اندازه گیری نحوه‌ی توزیع چربی در بدن و ارتباط آن با سرطان پروستات بدخیم، محققان دریافتند که انباشته شدن چربی در نواحی شکم و ران ارتباط نزدیکی با افزایش ریسک ابتلا به سرطان پروستات بدخیم دارد. این یافته‌ها باعث ابداع روش‌های درمانی جدید به دانشمندان کمک می‌کند. جزئیات و نتایج کامل این مطالعه در که در ژورنال American Cancer Society چاپ شده است.
طبق نتایج تحقیقات قبلی، چاقی با افزایش ریسک ابتلا به سرطان پروستات و کاهش احتمال درمان بعد از تشخیص، ارتباط مستقیمی دارد. لذا نحوه‌ی توزیع چربی در بدن نیز در این موضوع، بی‌تاثیر نیست. برای بدست آوردن نتایج معتبر، دکتر باربارا دیکرمن از مرکز سلامت دانشگاه هاروارد و همکارانش، میزان توزیع چربی بدن را با روش استاندارد طلایی توموگرافی، با استفاده از ۱۸۳۲ مرد که به مدت ۱۳ سال فالوآپ شده بودند، اندازه گیری کردند.
در طول این مطالعه، ۱۷۲ مرد به سرطان پروستات مبتلا شده و ۳۱ نفر از آنها در اثر سرطان جان خود را از دست دادند. تجمع چربی در نقاط خاصی از بدن مثل چربی احشایی (چربی موجود در عمق شکم که ارگان‌های داخلی را احاطه می‌کند) و چربی سطحی در قسمت ران، شاخص توده‌ی بدنی بالا (BMI) و چربی دور کمر، ریسک بروز سرطان پروستات بدخیم و کشنده را بالا می‌برد.
وقتی مردان دارای BMI بالا را با مردان دارای BMI پایین مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم که رابطه‌ی بین چربی احشایی زیاد و سرطان پروستات بدخیم در مردان گروه اول بیشتر است. با اینکه دقت این تحقیقات زیاد نبود، اما می‌تواند برای مطالعات بعدی مفید واقع شود.
دکتر دیکرمن
بر اساس گفته‌های دکتر دیکرمن، تحقیقات آینده باید بر پیشرفت سرطان پروستات بدخیم و اینکه چگونه تغییرات در ذخیره چربی در طول زمان ممکن است بر سلامت بیماران تأثیر بگذارد، انجام گیرد. درنهایت، تشخیص الگوهای توزیع چربی که با علائم بالینی سرطان پروستات مرتبط است، ممکن است به تشریح مکانیسم‌های چاقی و بیماری‌های مهاجم و مداخلات درمانی کمک کند.
تغییر سبک زندگی، مثل ورزش منظم و رژیم غذایی مناسب، در کاهش چربی‌های اضافی بدن و در نتیجه، کاهش ریسک سرطان پروستات موثر است.
