از شیمی درمانی ECarboX در درمان سرطان معده و مری استفاده می‌گردد. نام یک ترکیب شیمی درمانی است:
- اپی روبیسین (فارموروبیسین)
- کاربوپلاتین
- کاپسیتابین (زلودا)
ECarboX چگونه عمل می‌کند؟
این داروهای شیمی درمانی سلول‌هایی را که به سرعت تقسیم می‌شوند، تخریب می‌کنند. سلول‌های سرطانی دارای ویژگی مذکور می‌باشند.
چگونه تحت شیمی درمانی ECarboX قرار می‌گیرم؟
- کاپسیتابین را به صورت قرص همراه با مقادیر زیادی آب مصرف می‌کنید. این قرص‌ها باید ۳۰ دقیقه پس از صرف غذا مصرف شوند.
- اپی روبیسین به صورت داخل وریدی تزریق شده و وارد گردش خون شما می‌شود.
- کاربوپلاتین به صورت داخل وریدی به گردش خون‌تان انفوزیون می‌گردد.
تزریق داروهای تزریقی چگونه صورت می‌گیرد؟
این داروها را از طریق لوله‌ی پلاستیکی بلندی دریافت خواهید کرد که به داخل یکی از وریدهای بزرگ قفسه‌ی سینه هدایت می‌شود. لوله‌ی مذکور طی دوره‌ی درمان در جای خود خواهد ماند. این لوله می‌تواند کاتتر ورید مرکزی، پیک‌لاین (PICC) یا پورتاکت باشد. اگر کاتتر ورید مرکزی نداشته باشید، احتمالاً داروها را بوسیله‌ی لوله‌ی کوتاه نازکی تحت عنوان کانول دریافت خواهید نمود که هر بار، از ناحیه‌ی بازو وارد ورید می‌گردد.
قرص‌های کپسیتابین را چگونه مصرف کنم؟
- قرص‌ها و کپسول‌ها را باید طبق دستورات پزشک یا داروساز خود مصرف کنید. اگر در بلعیدن قرص‌ها مشکل داشتید، موضوع را با داروساز در میان بگذارید.
- پر یا خالی بودن معده می‌تواند میزان ورود دارو به جریان خون را تحت تأثیر قرار دهد.
- باید دوز صحیح را مصرف کنید؛ نه بیشتر و نه کمتر.
- قبل از قطع مصرف هر گونه داروی مختص سرطان، حتماً با متخصص خود مشورت کنید.
چه مدت تحت این شیمی‌درمانی قرار می‌گیرم؟
شما شیمی‌درمانیECarboX را به صورت درمان‌های دوره‌ای دریافت خواهید کرد که هر دوره ۳ هفته (۲۱ روز) می‌باشد. ممکن است بر اساس نیازهایتان، بین ۳ تا ۸ دوره تحت این شیمی‌درمانی قرار بگیرید که در مجموع حدود ۶ ماه طول خواهد کشید. هر دوره‌ی درمان به قرار زیر است:
روز اول
- اپی روبیسین به وریدتان تزریق می‌شود.
- کاربوپلاتین طی ۳۰ دقیقه به گردش خون‌تان انفوزیون می‌گردد.
- صبح و عصر قرص کپسیتابین را مصرف می‌کنید. (یک قرص صبح و یک قرص عصر)
روز دوم تا بیست و یکم
- هر صبح و عصر قرص کپسیتابین مصرف می‌کنید.
سپس دوره‌ی بعدی درمان آغاز می‌گردد.
آیا آزمایشی نیز درخواست می‌شود؟
قبل و حین درمان، آزمایش خون درخواست می‌گردد. هدف از این آزمایش‌ها، ارزیابی میزان سلول‌های خونی و سایر مواد موجود در خون است. همچنین عملکرد کبد وکلیه‌ها نیز با این آزمایش‌ها، مورد بررسی قرار می‌گیرد.
طی دوره‌ی درمان چه عوارضی را باید انتظار داشته باشم؟
در ادامه تمامی عوارض جانبی این نوع شیمی درمانی ذکر نگردیده است. تجربه‌ی تمامی عوارض جانبی ذکر شده نامحتمل است؛ اما ممکن است تعدادی از آن‌ها را به صورت همزمان تجربه کنید. شدت و تکرر بروز عوارض جانبی از فردی به فرد دیگر می‌تواند متفاوت بوده و به سایر درمان‌هایی که بیمار دریافت می‌کند نیز بستگی دارد. به عنوان مثال، در صورت دریافت سایر داروها یا درمان با رادیوتراپی، عوارض جانبی ممکن است تشدید یابند.
چه زمانی باید موضوع را با تیم درمان در میان بگذارم؟
پزشک شما طی ویزیت‌های منظم عوارض جانبی احتمالی را بررسی خواهد نمود؛ اما در موراد زیر، بلافاصله موضوع را به پزشک‌تان اطلاع دهید:
- عوارض جانبی بهبود نیابند.
- عوارض شدیدی تجربه کنید.
- عوارض جانبی تشدید یابند.
درمان زودهنگام به مدیریت بهتر عوارض جانبی کمک می‌کند.
در صورتی که متوجه هر گونه علائم عفونت همچون دمای بالای ۳۷.۵ درجه یا پایین‌تر از ۳۶ درجه سانتی‌گراد شدید یا دچار واکنش پوستی شدید گشتید، در اسرع وقت پزشک‌تان را مطلع کنید. علائم واکنش پوستی شدید شامل پوسته پوسته‌شدن یا تاول زدن پوست است.
عوارض جانبی شایع EOX
هر یک از اثرات زیر در بیش از یک نفر از هر ده بیمار (بیش از ۱۰%) رخ می‌دهند. شما ممکن است یکی یا تعداد بیشتری از آن‌ها را تجربه کنید.
افزایش خطر ابتلا به عفونت
شیمی‌درمانی تعداد گلبول‌های سفید خون را کاهش می‌دهد. این امر خطر ابتلا به عفونت را بالا می‌برد. علائم عفونت شامل تغییر دمای بدن، سردرد، درد عضلات، احساس سرما و لرز و ناخوشی کلی است. بسته به محل عفونت ممکن است علائم دیگری نیز تجربه کنید. گاهی عفونت می‌تواند مرگبار باشد. اگر به عفونت مشکوک هستید، فوراً پزشک خود را مطلع کنید.
تنگی‌نفس
ممکن است به علت کاهش تعداد گلبول‌های قرمز تنگی نفس پیدا کرده و رنگ‌پریده به نظر برسید. این حالت آنمی نامیده می‌شود.
کبودشدگی و خون‌ریزی
این عارضه به علت کاهش تعداد پلاکت‌هاست. پلاکت‌ها به لخته شدن خون به هنگام بریدگی کمک می‌کنند. ممکن است دچار خون‌ریزی از بینی شوید یا لکه‌های کوچک قرمز یا کبودشدگی‌هایی در بازوها و پاهایتان تحت عنوان پتشی ظاهر شود یا این که پس از مسواک زدن، خون‌ریزی از لثه‌ها اتفاق بیفتد.
خستگی و احساس ضعف
ممکن است ضمن دوره‌ی درمان یا پس از آن احساس خستگی کنید. در این ارتباط برای کمک به خودتان می‌توانید کارهایی از قبیل ورزش نرم انجام دهید. حائز اهمیت است خود را تحت فشار قرار ندهید. به محض احساس خستگی استراحت کرده و از دیگران کمک بخواهید.
ناخوش احوال بودن و احساس کسالت و بیماری
این حالت به خوبی با داروهای ضد کسالت کنترل می‌شود. اجتناب از غذاهای چرب یا سرخ‌شده، مصرف میان‌وعده‌های سالم، مصرف مقادیر زیاد آب و تکنیک‌های ارامش‌بخش همگی در این ارتباط مؤثر هستند.
ریزش مو
ممکن است تمامی موهایتان بریزد. ریزش مو شامل مژه‌ها، ابرو‌ها، زیربغل، پاها و گاهی موهای ناحیه‌ی عانه نیز خواهد بود. با پایان یافتن دوره‌های شیمی‌درمانی، موها دوباره رشد خواهند کرد اما موهای جدید نرم‌تر خواهند بود. همچنین ممکن است نسبت به حالت قبل، رنگ متفاوتی داشته یا حالت فرفری بیشتری داشته باشند.
