انواع بی اختیاری را می‌توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد؛ انواع بی اختیاری ادرار و مدفوع. اولی با عدم توانایی کنترل دفع ادرار و دومی با بی‌اختیار شدن کنترل حرکات روده‌ای مشخص می‌گردد. هر دو نوع را می‌توان به انواع دائمی و موقتی نیز تقسیم کرد. بی اختیاری ادرار بسیار شایع‌تر از بی‌اختیاری مدفوع است و به زیر نوع‌های زیر تقسیم می‌شود:
بی اختیاری ادرار استرسی
بی اختیاری استرسی هیچ ربطی به استرس خود فرد ندارد. بلکه به اثر فشار روی مثانه ناشی از اضافه وزن، حاملگی، عطسه کردن، بلند کردن اجسام سنگین، ورزش بعضی از عوارض پزشکی ربط دارد.
بی اختیاری ادرار سرریز
این نوع از انواع بی اختیاری ها با مشکلات تخلیه مثانه همراهی دارند. بی اختیاری ادرار سرریزی در اغلب مواقع مردان را درگیر می‌کند.
بی اختیاری ادرار فوریتی یا مثانه بیش فعال
این نوع از انواع مختلف بی اختیاری با تمایل قوی به ادرار کردن مشخص می‌شود که فرد مشکل زمان رسیدن به دستشویی دارد. بی اختیاری فوریتی معمولاً ناشی از آسیب اعصاب و عضلاتی است که به کنترل جریان ادرار کمک می‌کنند، اما می‌تواند ناشی از برخی عوارض پزشکی نیز باشد.
بی اختیاری ادرار عملکردی
نشت ادرار در این نوع از انواع بی اختیاری ادرار در زنان و مردان اغلب افراد مسنی را درگیر می‌کند که از بیماری‌های جسمی و روانی مثل بیماری آلزایمر و آرتریت رنج می‌برند و این بیماری‌ها نمی‌گذارد سر موقع آن‌ها به دستشویی بروند.
بی اختیاری ادرار مختلط
این امکان وجود دارد که انواع مختلف بی اختیاری ادراری همزمان با یکدیگر بروز یابند. در بیشتر مواقع مثانه بیش فعال و بی اختیاری استرسی با هم ترکیب می‌شوند. بی اختیاری مختلط معمولاً جزو انواع بی اختیاری ادرار در زنان است.
بی اختیاری ادرار کامل
این مورد شدیدترین نوع بی اختیاری ادرار است و با از بین رفتن کل توانایی کنترل مثانه و نشت دائمی ادرار مشخص می‌شود.
شب ادراری
این نوع از انواع بی اختیاری ادرار در کودکان است و معمولاً حاصل عدم بلوغ مثانه می‌باشد. شب ادراری در کودکان کم سن و سال (تقریباً تا ۵ سالگی) امری طبیعی است. این در حالی است که شب ادراری‌های گاه و بیگاه در کودکان بزرگ‌تر (معمولاً تا ۱۰-۱۱ سالگی) نیز جای نگرانی ندارد. اما اگر شب ادراری بعد از این سن ادامه یابد، مراجعه به پزشک ضروری است؛ چون می‌تواند نشان‌دهنده‌ی مشکل پزشکی نهفته باشد.
درمان قطعی بی اختیاری ادرار
تعیین نوع بی اختیاری ادرار بسیار مهم است؛ چون درمان قطعی بی اختیاری ادرار به علت اساسی بستگی دارد و با مشخص بودن نوع بی اختیاری بسیار آسان‌تر یافت می‌گردد. درمان بی اختیاری ادرار با توجه به بیماران مختلف، نوع بی اختیاری ادرار و شدت آن فرق می‌کند. این مشکل شرم‌آور شاید با اعمال تغییراتی در سبک زندگی روزمره حل شود، اما ممکن است درمان‌های تهاجمی‌تری مثل جراحی هم مورد نیاز واقع گردد. اما متأسفانه، شاید حتی جراحی هم نتواند مشکل بیماران را حل کند. در این مورد، پزشک داروهای کنترل بی اختیاری ادرار را برای تسهیل مشکل تجویز می‌کند.
تشخیص مشکل اساسی برای درمان بی اختیاری مدفوع نیز اهمیت دارد. این مشکل اغلب بر اثر اسهال، یبوست و هموروئید به وجود می‌آید و با تغییرات غذایی می‌توان با موفقیت آن را مرتفع نمود. بی اختیاری مدفوع ناشی از عوارض پزشکی همواره نیازمند درمان عامل اساسی نشت مدفوع است و شاید شاید دارودرمانی یا جراجی یا ترکیبی از این دو باشد.
