در این مقاله سعی کرده‌ایم به زبانی ساده توضیح دهیم که بیماری منییر چیست و افراد مبتلا به آن برای بهبود شرایط خود باید چه کارهایی انجام دهند. با ما همراه باشید.
بیماری منییر چیست
بیماری منییر(Menieres disease) اختلالی است که روی گوش داخلی اثر می‌گذارد. گوش داخلی مسئول شنیدن و تعادل است. این اختلال سبب ایجاد سرگیجه و احساس گیج شدن می‌شود. همچنین می‌تواند منجر به مشکلات شنیداری و احساس صدای زنگ خوردن درگوش شود. بیماری منییر معمولا روی یک گوش اثر می‌گذارد.
انجمن ملی ناشنوایی و دیگر بیماری‌های ارتباطی (NIDCD) تخمین میزند، ۶۱۵۰۰۰ نفر در آمریکا مبتلا به بیماری منییر هستند. حدود ۴۵۵۰۰ فرد مبتلا هرسال تشخیص داده می‌شود. بنظر می‌رسد بیشترین ابتلا به این بیماری در دهه ۴۰ و دهه ۵۰ زندگی رخ می‌دهد.
بیماری منییر، یک بیماری مزمن است ولی درمان و سبک زندگی می‌تواند به کم کردن علائم کمک کند. بیشتر افرادی که بیماری آنها تشخیص داده شده، چند سال پس از تشخیص، بهبود پیدا می‌کنند.
علت بیماری منییر چیست
علت این بیماری هنوز شناخته نشده است ولی دانشمندان معتقدند که این بیماری بعلت تغییر مایع درون لوله‌های گوش داخلی ایجاد می‌شود. فرضیه دیگری هم وجود دارد که این بیماری بعلت آلرژی، بیماری‌های ژنتیکی و یا خودایمنی ایجاد می‌شود.
علائم بیماری منییر چیست
علائم این بیماری به صورت اپیزودی یا حمله ای بروز می‌کند و شامل:
- سرگیجه همراه با حملاتی ک چند دقیقه تا ۲۴ ساعت ممکن است طول بکشد.
- از دست دادن حس شنوایی در گوش آسیب دیده
- وز وز گوش یا احساس زنگ زدن در گوش آسیب دیده
- فشار در گوش یا احساس اینکه گوش پر شده است.
- از دست دادن تعادل
- سردرد
- تهوع، استفراغ و تعریق در اثر سرگیجه شدید
فرد مبتلا به بیماری منییر حداقل دو یا سه تا از علائم زیر را همزمان تجربه خواهد کرد:
- سرگیجه
- از دست دادن شنوایی
- وزوز گوش
- پر شدن گوش
بیشتر افراد مبتلا به بیماری منییر بین حملات اپیزودی، هیچ علائمی را تجربه نمی‌کنند. بیشتر این علائم اگر بین دو اپیزود بروز کنند و حمله ای هم صورت نگیرد، احتمالا به خاطر بیماری‌های دیگری ایجاد شده اند. بیماری منییر ممکن است با بیماری التهاب لابیرنت (لابیرنتیتیس) اشتباه گرفته شود.
تشخیص بیماری منییر چگونه صورت می‌گیرد
اگر شما علائم بیماری منییر را دارید، پزشک برای بررسی تعادل و شنوایی شما و رد دیگر بیماری‌های احتمالی، آزمایش‌هایی تجویز خواهد کرد.
تست شنوایی
ادیومتری یا تست شنوایی سنجی، زمانی انجام می‌شود که بخواهیم میزان شنوایی یا از دست دادن شنوایی را تعیین کنیم. در این آزمایش، هدفونی به گوش شما وصل و شما صداهای مختلف با ولوم و زیر و بم مختلف خواهید شنید. تا مشخص شود که قادر به شنیدن کدام صداها هستید یا چه تونی از صدا را نمی‌شنوید. بنابراین تکنسین می‌تواند تعیین کند که آیا شما شنوایی خود را از دست داده‌اید یا خیر.
شنوایی شما از نظر اینکه قادر به تشخیص دو صدای مشابه هستید یا نه، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. همچنین لغت هایی که در هدفون گفته می‌شود را باید تکرار کنید. نتیجه تست مشخص خواهد کرد که هردو گوش شما یا یکی از آنها دچار مشکل هستند یا خیر.
وجود مشکل در گوش داخلی یا عصب شنوایی آن می‌تواند سبب از دست دادن شنوایی شود. تست الکتروکوکلئوگرافی (ECog)، برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی گوش داخلی انجام می‌شود. تست پاسخ شنوایی مغزی (ABR)، عملکرد اعصاب شنوایی مغزی و مرکز شنوایی در مغز را مورد بررسی قرار می‌دهد. این تست ها مشخص می‌کنند که مشکل ایجاد شده مربوط به گوش داخلی است یا اعصاب مغزی.
تست تعادل
تست های تعادلی برای تعیین عملکرد گوش داخلی انجام می‌شوند. افراد مبتلا به بیماری منییر با کاهش پاسخ تعادلی در یکی از گوش‌های خود مواجه می‌شوند. تست تعادلی مربوط به بیماری منییر الکترونیستاگموگرافی(ENG) نام دارد. در این تست الکترودهایی در اطراف چشم شما برای بررسی حرکات چشم کار گذاشته می‌شود چون پاسخ تعادلی در گوش داخلی، سبب ایجاد حرکاتی در چشم می‌شود.
تست VEMP برای اندازه‌گیری میزان حساسیت وستیبول گوش داخلی به صداها انجام می‌شود. و تست پوسچروگرافی مشخص می‌کند کدام قسمت از سیستم تعادلی شما به درستی کار نمی‌کند. در این تست شما روی یک سطح مشخص با پای برهنه می ایستید و یک محافظ به شما وصل شده و با چالش های تعادلی مورد آزمون قرار می‌گیرید.
تست‌های دیگر
بیماری‌های مربوط به مغز مثل مالتیپل اسکلروزیس (MS) یا تومور مغزی ممکن است علائمی مشابه بیماری منییر ایجاد کنند. پزشک برای رفع این شباهت‌ها و رد علت‌های دیگر، تست‌های بیشتری تجویز خواهد کرد. مانند ام ار ای از سر یا سی تی اسکن کرانیال.
بیماری منییر چگونه درمان می‌شود
بیماری منییر یک بیماری مزمن بدون درمان است. البته طیفی از درمان‌ها از دارو تا جراحی برای موارد شدید، می‌توانند در کم شدن علائم این بیماری کمک کنند.
داروها
پزشک برای کمک به تخفیف علائم بیماری منییر داروهایی تجویز خواهد کرد. داروهای مخصوص بیماری‌های ناشی از حرکت می‌تواند علائم سرگیجه، تهوع و استفراغ را کاهش دهد. اگر تهوع و استفراغ تبدیل به یک مشکل شوند، پزشک داروهای ضد تهوع و ضد استفراغ تجویز خواهد کرد.
حدس زده می‌شود که اختلال در مایع درون گوش داخلی سبب ایجاد بیماری منییر می‌شود. اگر این اتفاق بیفتد، پزشک داروی ادرارآور برای کاهش مقدار مایع بدن تجویز خواهد کرد. همچنین ممکن است پزشک دارویی را از طریق گوش میانی شما به گوش داخلی تزریق کند تا سرگیجه شما کمتر شود.
فیزیکال تراپی
ورزش مخصوص برای توانبخشی به وستیبول می‌تواند سرگیجه را بهبود ببخشد. این ورزش‌ها مغز را آموزش می‌دهند تا تفاوت پیام تعادل از دوگوش را توجیه کند. فیزیکال تراپیست این ورزش‌هارا آموزش می‌دهد.
سمعک
ادیولوژیست می‌تواند با تجویز سمعک مناسب، از دست رفتگی شنوایی را درمان کند.
جراحی
بیشتر افراد مبتلا به بیماری منییر به جراحی نیاز ندارند مگر درموارد شدید حملات بیماری و در افرادی که درمان‌های دیگر در آنها موفقیت آمیز نبوده‌است. جراحی کیسه اندولنفاتیک برای کمک به کاهش تولید مایع و افزایش تخلیه مایع از گوش داخلی انجام می‌شود.
رژیم غذایی روی بیماری منییر چه تاثیراتی دارد
تغییر رژیم غذایی می‌تواند به کاهش مقدار مایع و کم کردن علائم کمک کند. غذا و مواد دیگر که مصرف آنها باید محدود یا حذف شود شامل:
- نمک
- کافئین
- شکلات
- الکل
- مونوسدیم گلوتامات (MSG)
همچنین نوشیدن روزانه ۶_۸ لیوان آب بسیار مهم است تا بدن مایعات قبلی خود را دفع کند.
چه تغییری در سبک زندگی ممکن است در کاهش علائم بیماری منییر کمک کننده باشد؟
تغییر سبک زندگی در کنار تغییر رژیم غذایی ممکن است علائم زیر را بهبود ببخشد:
- استراحت هنگام حملات سرگیجه
- تغذیه منظم برای منظم کردن مایعات بدن
- مدیریت استرس و نگرانی هنگام روان درمانی و پروسه درمان بیماری
همچنین ترک سیگار و دوری از مواد حساسیت زا بسیار مهم است. زیرا هم نیکوتین وهم مواد آلرژن می‌توانند علائم بیماری منییر را بدتر کنند.
یک دورنمای کلی برای افراد مبتلا به بیماری منییر
تا حدودی با اینکه بیماری منییر چیست آشنا شدیم و مشخص شد با وجود اینکه درمانی برای بیماری منییر وجود ندارد ولی راهکارهای زیادی برای کاهش علائم آن وجود دارد. در بیشتر افراد این بیماری خود بخود و حتی بعد از گذشت چند سال از بیماری بهبود پیدا می‌کند. پزشک در پیدا کردن درمان مناسب برای شما کمک خواهد کرد.
