از هر سه زن در اروپا ، یک ژن گیرنده پروژسترون از نئاندرتالها به ارث رسیده است – یک نوع ژن مرتبط با افزایش باروری ، خطر کمتر خونریزی در دوران بارداری اولیه و خطر کمتر سقط جنین. این مطالعه توسط محققان زیست شناسی مولکولی و تکامل موسسه انسان شناسی تکاملی در مکس پلانک در آلمان و انستیتوی کارولینسکا در سوئد منتشر شده است.
هوگو زبرگ ، محقق گروه علوم اعصاب در مؤسسه کارولینسکا و انستیتوی ماکس پلانک می گوید: “گیرنده پروژسترون نمونه ای از این است که چگونه گونه های ژنتیکی مطلوب که با آمیختن با نئاندرتال ها به انسانهای مدرن وارد شده اند ، می توانند در افرادی که امروزه زندگی می کنند ، تأثیر داشته باشد.” انسان شناسی تکاملی ، که این مطالعه را با همکاران Janet Kelso و Svante Pääbo انجام داد.
پروژسترون هورمونی است که در چرخه قاعدگی و بارداری نقش مهمی دارد. تجزیه و تحلیل داده های بیوبانک از بیش از ۴۵۰،۰۰۰ شرکت کننده – از جمله ۲۴۴۰۰۰ زن – نشان می دهد که تقریبا یک از سه زن در اروپا گیرنده پروژسترون را از نئاندرتال ها به ارث برده است. بیست و نه درصد دارای یک نسخه از گیرنده نئاندرتال و سه درصد دو نسخه هستند.
هوگو زبرگ می گوید: “نسبت زنانی که این ژن را به ارث برده اند ، تقریباً ده برابر بیشتر از انواع ژنهای نئاندرتال به ارث رفته است.” “این یافته ها نشان می دهد که نوع نئاندرتال گیرنده تأثیر مطلوبی بر باروری دارد.”
این مطالعه نشان می دهد ، زنانی که ژن گیرنده پروژسترون نئاندرتال را حمل می کنند ، در دوران بارداری ، خونریزی کمتری دارند ، تعداد سقط جنین کمتری دارند و فرزندان بیشتری به دنیا می آورند. تجزیه و تحلیل های مولکولی نشان داد که این زنان گیرنده های پروژسترون بیشتری در سلول های خود ایجاد می کنند ، که ممکن است منجر به افزایش حساسیت به پروژسترون و محافظت در برابر سقط های اولیه و خونریزی شود.
