ضدآفتابها موادی هستند که با اعمال آنها برروی سطح پوست، پوست در برابر اثرات مضر نور آفتاب محافظت میشود. این مواد با فرمولاسیونهای مختلفی تهیه و عرضه میشوند و اگر به درستی مصرف شوند میتوانند تاحدزیادی مانع اشعه فرابنفش آفتاب و اثرات منفی آن برپوست گردند.
اثرات نور آفتاب
نور آفتاب از طول موجهای متفاوتی تشکیل شده است. اشعه ماوراءبنفش طول موج خاصی از نور خورشید است که خود به دو قسمت A وB تقسیم میشود که هر دو آنها برای پوست مضر هستند. اشعه ماوراءبنفش نوع B، در صورت تماس با پوست بر روی لایه خارجی پوست که اپیدرم نامیده میشود، تأثیر میگذارد و باعث ایجاد آفتاب سوختگی میشود. این نوع از اشعه آفتاب نمیتواند از شیشه عبور کند و در نتیجه وقتی پنجرهها بسته باشند توسط شیشه جذب شده و وارد اتاق نمیشود.
نوع دیگر اشعه ماوراءبنفش یعنی A، به نواحی عمقیتر پوست نفوذ میکند و میتواند باعث آسیبهای شدیدتری در پوست شود، علاوه براینکه از شیشه هم عبور میکند لذا در یک اتاق با پنجرههای بسته هم وجود دارد. هم نوع A و هم نوع B با شکستن کلاژن پوست، ساخت رادیکالهای آزاد و مهار مکانیسمهای ترمیم پوست، میتوانند باعث ایجاد لکههای پوستی، چروک و از همه مهمتر سرطان پوست شوند.
اثرات ضدآفتابها
ضد آفتابها از خواص شیمیایی (جذب اشعه) یا فیزیکی (مسدود کردن اشعه) برای جلوگیری از نفوذ اشعه ,ؤ A &B آفتاب به پوست استفاده میکنند. توان آنها در محافظت از نور آفتاب با واحد SPF (Sun Protection factor) بیان میشود.
در ادامه، به بررسی ضرورت استفاده از کرمهای ضدآفتاب در فصل زمستان میپردازیم.