باور عمومی بر این است که دروغ گفتن کار زشتی است و نباید دروغ گفت؛ اما به نظر می‌رسد در واقعیت دروغ گفتن به اندازه‌ای که مردم تصور می‌کنند، بد نیست. در جامعه بشری دروغ گفتن به نوعی تابو محسوب شده و به عقیده بسیاری از افراد، دروغگویان افراد غیر قابل اعتماد و خودخواهی هستند که در صدد سودجویی از دیگران می‌باشند.
گرچه این تفکر گاها درست است اما همیشه صادق نیست. هیچ کس تمایل ندارد به او دروغ گفته شود، خصوصا اگر فرد مقابل همسر یا دوست صمیمی فرد باشد؛ اما به نظر می‌رسد افراد دروغگو لزوما افراد بدی نیستند. در حقیقت، احتمالا آنان افراد باهوش‌تر و موفق‌تری نسبت به کسانی هستند که کمتر دروغ می‌گویند.
در ادامه با جنبه‌های بیشتری از دروغگویی آشنا می‌شویم…
احتمالا دروغگویی یکی از نشانه‌های موفقیت است.
بیشتر والدین از اینکه فرزندشان به آن‌ها دروغ بگوید، متنفرند؛ اما بر اساس پژوهش اخیر، این موضوع می‌تواند یکی از مشخصه‌های موفقیت باشد. طبق این پژوهش که در موسسه تحقیقات کودکان دانشگاه تورنتو انجام شده است، کودکانی که دروغ‌های تاثیرگذارتری می‌گویند، احتمالا در زندگی آینده‌شان موفق‌ترخواهند بود.
شاید دروغگویی در حالت کلی جلوه خوبی نداشته باشد؛ اما دروغ گفتن کودکان نشانه هوش آن‌هاست. چرا که طراحی دروغ نیازمند هوش و ذکاوت است. پس هرچه کودکی سریعتر دروغ گفتن را شروع کند، باهوش‌تر است!
همچنین دروغ گفتن به کودکان کمک می‌کند نوعی توانمندی اجرایی مغزی را در خود پرورش دهند. این توانایی به آنان امکان می‌دهد در عین دانستن حقیقت، آن را در مغز خود پنهان کرده و برای حل مسائل چاره دیگری بیندیشند.
به عقیده دکتر Kang Lee، سرپرست مطالعه، دروغ گفتن کودکان به این معناست که می‌توانند روزی بانکدار یا سیاستمدار قابلی شوند. گرچه قرار نیست با فهمیدن این موضوع سعی در تربیت دروغگویانی ماهر داشته باشید؛ بلکه آگاه باشید که دروغ گفتن همیشه بد نیست، خصوصا اگر فرد موردنظر کودکی خردسال باشد.
مقاله مرتبط: وقتی کودکتان همیشه دروغ می‌گوید، چه باید کرد؟
دروغ بخشی از واقعیت جامعه است.
آیا به نظرتان دروغگو هستید؟ بیشتر افراد تمایل دارند خود را افرادی با صداقت و نجیب تصور کنند اما به عقیده پروفسور Bella De Paulo از دانشگاه ویرجینیا، هیچ‌کس نمی‌تواند سه هفته بدون دروغ گفتن دوام بیاورد.
درست است؛ هیچ‌کس!!!
هر سال پروفسور دانشجویان را به چالش سه هفته بدون دروغ دعوت می‌کند و هر سال کسی موفق نمی‌شود. اما چرا؟
پروفسور De Paulo بیان می‌کند:
دروغ جزئی از ساختار حقیقی زندگی اجتماعی ماست.
با وجود اینکه برخی دروغ‌ها توام با خودخواهی هستند؛ بیشترشان فقط با هدف هموارسازی موقعیت‌های ناخوشایند و حفاظت روحی از افراد مورد علاقه گفته می‌شوند.
آیا می‌توانید سه هفته بدون دروغ سپری کنید؟!
به نظر می‌رسد دروغ جزئی از واقعیت جامعه است، اما تشخیص تفاوت بین دروغ‌های مختلف حائز اهمیت است. در عین حال که یک دروغ مصلحتی کوچک می‌تواند برای یک رابطه سودمند باشد، بایستی از دروغ‌های هدفمند در جهت سوءاستفاده از دیگران پرهیز شود.
گرچه بر اساس پژوهشی جدید از دانشگاه Ben-Gurion، افراد در موقعیت‌های حساس تصمیمات خودخواهانه می‌گیرند. به عنوان مثال، اگر شانس دریافت حقوق بیشتر در میان باشد، افراد تمایل بیشتری به دروغگویی خواهند داشت.
در یک مطالعه قرار بود بر روی نمایشگر شش تاس به صورت همزمان انداخته شود. با هر بار انداختن تاس از شرکت‌کنندگان خواسته می‌شد شماره تاسی که به شماره هدف اعلام شده نزدیکتر است، اعلام کرده و معادل عدد تاس پول دریافت کنند. بالطبع هر چه عدد روی تاس بزرگتر می‌شد، میزان پول دریافتی نیز افزایش پیدا می‌کرد.
محققان متوجه شدند که افراد با یک دروغ کوچک در گزارش اعداد، در صدد سودجویی بودند. برای مثال، بسیاری از شرکت کنندگان برای افزایش پول دریافتی خود، تاس با شماره بالاتر را اعلام می‌کردند. شاید فریبکارانه به نظر برسد اما بیشتر افراد در موقعیت خود، این کار را تقلب محسوب نمی‌کنند؛ در واقع، حساسیت حاکم بر موقعیت باعث می‌شود افراد رفتار خود را طبق میل خود توجیه کنند.
Shaul Shalvi، یکی از نویسندگان پژوهش، بیان می‌کند:
افراد به قوانینی گردن می‌نهند که به حس خودصادق پنداری‌شان خدشه‌ای وارد نکند!
هر چه موقعیت حساس‌تر باشد، افراد بیشتر تلاش خواهند کرد تا واقعیت‌ها را به دلخواه خود تفسیر کنند.
پس در حالت کلی، دروغ جزئی گریزناپذیر از جامعه بوده و همواره بد نیست. دروغگویی در گودکان غالبا نشان از موفقیت‌شان در آینده داشته و بسیاری از بالغین به منظور کسب موفقیت‌های شخصی بیشتر، خصوصا در موقعیت‌های حساس، دروغ‌های کوچکی می‌گویند. گرچه همه افراد بایستی از دروغ‌های آسیب‌زا پرهیز کنند!
مقاله مرتبط: ۸+۶ راه مأمور FBI برای تشخیص یک دروغگو
