آیا می‌شود حساسیت را ایجاد کرد؟

هر روز صبح، سوزان برای صبحانه شیر و غلات می‌خورد و برای بهتر کردن مزه قهوه‌اش به آن خامه یا شیر می‌افزود و برای ناهار همراه با غذایش یک پیمانه ماست می‌خورد. بعد از شام هم کمی بستنی می‌خورد. او برای سال‌ها این عادت را داشته است اما اخیرا یک‌سری علائمی هنگام خوردن لبنیات پیدا کرده است که منجر شده او در این باره تجدید نظر کند.

گرفتگی‌های عضلانی ناحیه شکم، نفخ و اسهال. سوزان از یک حقیقت که به تازگی متوجه شده است بسیار رنج می‌برد. در سن چهل سالگی، او به ۳۰ الی ۵۰ میلیون نفر آمریکایی پیوسته است که نمی‌توانند به طور کامل قند داخل شیر را هضم کنند.(منبع: Johns Hopkins Medicine) سوزان از این قضیه شکه شده است که او ناگهانی این عدم تحمل لاکتوز را پیدا کرده است و حتی زمانی بیشتر گیج شد که فهمید به تمام مواد داخل شیر حساسیت دارد و کلا هیچ محصول لبنی نمی‌تواند مصرف کند. ولی واقعا چگونه ممکن است به ماده‌ای حساسیت یا آلرژی پیدا کند که برای مدت طولانی آن را مصرف می‌کرده است؟ آیا به شیوه‌ای خود او این آلرژی را به وجود آورده است؟

به صورت افسانه‌ای گفته می‌شود که آلرژی‌های افراد در زمان تولدشان مشخص است. امام حقیقت این است که بسیاری از آلرژی‌ها تا زمان بزرگسالی یا اواخرعمر بروز نمی‌کنند. آلرژی‌ها زمانی ظهور پیدا می‌کنند که سیستم ایمنی فرد برای مدتی بلا استفاده مانده باشد و به جای سرگرم شدن به عوامل بیماری‌زا بیاید و به مواد بدون آسیب گیر بدهد! تقریبا هر ماده‌ای می‌تواند پاسخ بیش سیستم ایمنی را سبب بشود؛ موادی مانند شوره حیوانات، کپک و قارچ‌ها و گرده و بله مواد غذایی خاص. زمانی که حساسیت اتفاق بیافتد، سیستم ایمنی به میزان زیادی هیستامین آزاد می‌کنند که منجر به نشانه‌های آلرژی در بدن انسان می‌شود؛ نشانه‌های مانند گرفتگی مجرای تنفسی به وسیله تورم، چشم‌های خیسی که می‌خارند، کهیر یا ضایعات پوستی و مشکلات گوارشی.

بیشتر مردم زمانی که برای اولین در زمان بزرگسالی حساسیت پیدا می‌کنند علائمی که گفته شد را پیدا نمی‌کنند، البته برخی از آن‌ها چنین عقیده‌ای ندارند. دلیل این امر هم ممکن است این باشد آن‌ها واکنش‌های حساسیت را در زمانی داشتند که خیلی جوان بودند و آن را به یاد نمی‌آورند و یا ممکن است آن‌ها یک سری از واکنش‌های کم و متعادلی را تجربه کرده‌امند ولی به آن بی‌توجهی کردند و یا این که فکر کردند دلیل این امر چیز دیگری است. در مورد قضیه سوزان، او بدون این که خودش بداند یک آلرژی خفیف نسبت به شیر داشته است برای سال‌ها ولی تغییر شیوه غذایی او منجر به قوی‌تر شدن این آلرژی شده است.(منبع:Stewart)

معمولا مواد غذایی به عنوان رایج‌ترین متهم برای آلرژی‌هایی است که آن‌ها به آن مبتلا می‌شود، ولی این تنها آلرژی آن‌ها ممکن است نباشد. نیمی از آلرژی‌هایی که تازه کشف می‌شوند در زمان بزرگسالی شروع می‌شود که خیلی از آن‌ها رایج هم هستند یعنی از موادی هستند که هر روزه ما مصرف می‌کنیم. احتمالا در زمان بزرگسالی آلرژی‌ای که از ابتدا داشته‌ایم به شکل یک جدی‌تری در می‌آید. و یا این که شما بیشتر در معرض برخی از آلرژن‌ها قرار می‌گیرید؛ برای مثال اگر شما در زمان جوانی سگی نداشتید و یا این که با آن‌ها اوقات خودتان را نمی‌گذارندید، حالا که شما سگی دارید زمان بیشتری را با او می‌گذرانید که احتمال آلرژی به پشم یا شوره سگ در شما بیشتر می‌شود چون در معرض آلرژنی قرار گرفته‌اید که قبلا آن را تجربه نکرده‌اید.(منبع:Peri)

زمانی که شما با آلرژی خود مبارزه می‌کنید، آگاهی و هشیاری نیمی از نبرد شما را تشکیل می‌دهد. شما می‌توانید به نزد متخصص بروید تا بتوانید بفهمید به چه ماده آلرژی دارید یا این که شما می‌توانید خودتان هم این موضوع را اتخاذ یک استراتژی مناسب بفهمید و آن هم به این صورت که از برخی از مواد دوری کنید و ببینید که آیا عوارضتان از بین رفتند. ممکن است بعد از مدتی از جدیت آلرژی شما کم بشود ولی تا آن زمان باید جایگزین‌هایی برای موادی که محدودیت مصرف آن‌ها را دارید پیدا کنید که می‌تواند همیشه آسان هم نباشد!