این فانتزی که ما بتوانیم نورون‌ها را پیوند بزنیم یک ایده بسیار خوب است. احتمالات فراوانی در این زمینه وجود دارد. این که بیاییم و بدنی کاملا سالمی همواره داشه باشیم و هر گاه مشکلی برایمان پیش آمد با جایگزین کردن سلول‌های سالم با ناسالم، مشکلمان را حل کنیم به نظر کمی بهتر از یک ایده خوب باشد. به زودی شاهد این خواهیم بود که همه‌ی ما درون کیف دستی‌مان یک ویال نورون داریم مانند ایبوپروفنی که امروزه ما در کیفمان می‌گذاریم؛ یا به عبارتی یک سلول مغزی را بکشیم و یکی تازه‌اش را جایگزین آن کنیم!
البته دلیل اصلی‌ای که ما هنوز در مراحل آزمایشگاهی برای این پیوند باقی مانده‌ایم، سوابق منفی در این زمینه در انسان است. بیایید ابتدا رک یک مطلبی را رک بگوییم: آری می‌توان پیوند نورون انجام داد و هم اکنون این کار انجام شده است. این پیوند به اندازه پیوند مغز هیجان‌انگیز نیست ولی محققین و دانشمندان در حال آزمایش و تحقیق بر روی پیوند سلول‌های نورونی هستند با داخل مغز یک بیمار.
بیایید به سراغ یک مطالعه منتشر شده در سال ۲۰۰۵ برویم؛ جایی که بیمارانی که سکته کرده بودند پیوند نورونی دریافت کردند. همان طور که می‌دانید افرادی که سکته مغزی می‌کنند بافت مغزی آن‌ها دچار آسیب می‌شود و مشکلات فراوانی را باید تحمل کنند بنابراین آن‌ها ممکن است با این پیوند حالت کلی‌شان بهتر شود. خبر خوب این است که این پیوند به نظر می‌رسد که موثر واقع شده باشد و هیچ‌کدام از این افراد مشکل جدی‌ای را تجربه نکردند. ولی خبر دیگری هم وجود دارد و آن این است که نتیجه آنچنان که ما فکر می‌کردیم درخشان نبود. در حالت کلی حال برخی از این افراد بهبود پیدا کرد و برخی خیر و همین امر موجب سخت شدن نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی این پیوند شده است.(منبع: Kondziolka et al) از آن جایی که تعداد افرادی که در این تحقیق شرکت کرده بودند کم بوده است، به نظر یک مطالعه با جامعه آماری بالا می‌تواند ثمربخشی این روش را مشخص کند. با این حال همین مطالعه نشان داده است که حداقل این روش، روش امنی است.
یک مطالعه که در سال ۲۰۱۱ انجام شد بیان کرد که نورون‌های انسانی پیوند شده به موش می‌تواند نورون‌های موش را تحت کنترل خود در بیاورد. این دست آورد یک کار با ارزش است چرا که به ما می‌گوید که سلول‌های پیوندی می‌توانند همانند نورون‌های موش فعالیت کنند؛ می‌توانند ارتباط برقرار کنند و بر روی دیگر سلول‌ها اثر بگذارد. همچنین تحقیقات بیشتر نشان داد که سلول‌های پیوندی می‌توانند سیگنال‌هایی را هم بفرستد که فعالیت کلی میزبان را تغییر بدهد.(منبع: (Schubertاین تحقیق توانست ایده‌های خوبی را ناشی شود.
ما با این تحقیقات نه تنها توانستیم که نورون‌ها را پیوند بزنیم، همچنین توانستیم سرعت برای کارهای تحقیقات و پیوندهای بزرگتری که می‌خواهیم انجام دهیم را افزایش دهیم. و این تحقیقات زمینه‌ساز تحقیقات مهم‌تری خواهد شد.
