همهی ما با عوارض نداشتن خواب کافی آشنا هستیم. اما نداشتن یک خواب راحت خطراتی به مراتب بدتر از احساس خستگی و بدخلقی به همراه دارد.
در واقع اختلالات خواب میتواند نشاندهندهی آن باشد که افکار خودکشی افراد در حال قوت گرفتن و بدتر شدن هستند. در مطالعهی جدید صورت گرفته از سوی دانشگاه استنفورد نشان میدهد نوسانات و تغییرات پیدرپی در ساعات به خواب رفتن و بیدار شدن جوانان افکار آنان را در ارتباط با خودکشی در روزهای آتی وخیمتر خواهد کرد. نویسندگان این مطالعه متذکر میشوند علیرغم برخی دیگر از فاکتورهای مستعدکنندهی افراد برای خودکشی، همچون سفیدپوست و یا مذکر بودن، تغییرات در عادات خواب نیز میتواند در این امر تاثیرگذار واقع گردد. نویسنده این مطالعه، Rebecca Bernert متخصص در زمینه خودکشی و استادیار روانپزشکی و علوم رفتاری در استنفورد در یک بیانیه عنوان کرد:
اختلالات خواب کاملا جدا از دیگر فاکتورهاست زیرا آن به عنوان یک عامل خطر کاملا مشهود است، غیرقابل تشخیص ولی قابل درمان هستند. به همین دلیل است که ما معتقدیم آنها ممکن است یک هدف مهم در پیشگیری از خودکشی باشند.
Bernet و همکارانش در مطالعهای کوچک که در نشریه Clinical Psychiatry منتشر شد؛ به بررسی اطلاعات مربوط به خواب (که توسط خود شرکتکنندگان گزارش شده بود) ۵۰ دانشجوی ۲۳-۱۸ ساله پرداختند. تمامی شرکتکنندگان اذعان داشتند که در گذشته یا به خودکشی اقدام کرده بودند و یا افکاری از این دست را در ذهن داشتند. شرکتکنندگان به مدت یک هفته وسیله ساعت مانندی را برای کنترل کیفیت خواب آنها، به دست بستند و یافتهها نشان داد کسانی که در زمانهای مختلف میخوابند و یا بیدار میشوند با احتمال بیشتری علایم خودکشی را در روزهای ۷ام و ۲۱ام نشان خواهند داد. درستی این رابطه حتی پس از آنکه محققین به بررسی وخامت افسردگی و افکار خودکشی و همچنین مصرف مواد آنان پرداختند، اثبات شد.
Bernert بیان میکند:
اختلالات خواب و افکار خودکشی هر دو از علایم افسردگی ست در نتیجه تلاش برای از بین بردن این ارتباط و همچنین بررسی فاکتورهای پیش بینی کننده خطر بسیار مهم است.
در حال حاضر، تیم تحقیقاتی در حال بررسی ارتباط درمان غیر دارویی بیخوابی و تاثیرات آن بر افکار خودکشی در دو گروه آزمایشی است. معالجات آزمایش شده برای خودکشی در مقایسه با نیاز ما، به صورت نگرانکنندهای اندک هستند و همچنین در قیاس با طبیعت حاد و بحرانی خودکشی مطابقتی ندارد. بنابر گزارشهای مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها، با وجود آنکه خودکشی میتواند همه را درگیر کند این مشکل بین جوانان ۲۹-۱۸ ساله شیوع بیشتری داشته و دومین عامل مرگ در این گروه سنی ست. گروههای دیگری که نمونههای بیشتری از رفتارهای خودکشی نشان دادهاند شامل سرخپوستان آمریکایی، ساکنین جوامع روستایی و نظامیان بازنشسته هستند.
آنچه در عکس عنوان شده است:
- در ۱۲ ماه گذشته تقریبا یک در هر پنج نفر از جوانان اقدام به خودکشی کردهاند.
- تقریبا ۴۶% از آنان ذز ارتباط با محل، زمان و چگونگی آن برنامه قبلی داشتهاند.
- دختران دو برابر بیشتر از پسران اقدام به خودکشی داشته اند.
- در صورت گزارش موارد زیر از سوی جوانان احتمال خطر خودکشی به مراتب برای آنان بیشتر خواهد بود:
- ۵۵% : جستجو در اینترنت و شبکههای مجازی درباره خودکشی
- ۷۵% : دچار مشکل با اندام و بدن خود
- ۲۷% : خشونت خانگی
- ۲۳% : اعتیاد
با توجه به آنچه بیان شد، خودکشی خطرناکتر از چیزی ست که شما تصور میکنید.
شاید نفر بعدی فرزند شما باشد!