گیمی جدید که در رسانه‌های اجتماعی، به طور ویژه در VK که به نوعی فیس‌بوک روسیه و شرق اروپاست، بازی می‌شود به نام چالس نهنگ آبی این روزها خبرساز شده است. این چالش توانایی کودکان و نوجوانان را برای دنبال کردن یک سری کارها که نهایتاً به مرگ بر اثر خودکشی ختم می‌شود، محک می‌زند. برخی از مسئولین راجع به حقیقت این چالش تحقیق کرده‌اند و با توجه به اخبارهای منتشرشده انگار واقعاً وجود دارد.
چالش نهنگ آبی چیست؟
این بازی به سادگی دنبال کردن چند مرحله‌ی احمقانه پشت سر هم است که توسط “نگهبان” (curator) به فرد بازی‌کننده داده می‌شود. این نگهبان یکی از توسعه‌دهنده‌های بازی است. نوجوانان بخاطر افکار خودکشی که بیشتر از همه دارند، بیشتر با این بازیِ مرگ درگیر شده‌اند. بازی‌کنند‌ه‌ها در این گیم “نهنگ” نامیده می‌شوند.
این بازی واقعاً احمقانه است؛ چون گیمرها برای نشان دادن وفاداری خود به نگهبان باید به بدن‌شان آسیب بزنند. در واقع، آنقدر مسخره بوده که بازی‌ساز بخاطر تنبلی‌اش، مراحل ۳۰ تا ۴۹ را از بین مراحل پنجاه‌گانه‌ی آن، تکراری آورده است.
هر روز قرار است ساعت ۴:۲۰ دقیقه‌ی صبح بیدار شوید، ویدئوهای ترسناک ببینید، به موزیکی که آن‌ها برایتان می‌فرستند گوش کنید و یک برش روی بدنتان ایجاد نمائید. خلاقیت خاصی در این بازی دیده نمی‌شود؛ حتی در انتخاب رنگ آبی! به نظر می‌آید بازی‌ساز اصرار داشته تا ۵۰ مرحله را تکمیل نماید، حتی اگر ایده‌ی کافی برای آن نداشته باشد.
این حرف‌ها واقعیست؟
بله متأسفانه! یکی از مراحل بازی پست کردن هشتگ “i_am_whale#” در رسانه‌های اجتماعی است. با جستجویی ساده به هزاران مورد در توییتر، VKontakte، اینستاگرام و… برمی‌خورید. این روش به شیوع چالش بسیار کمک کرده ولی هنوز اطلاعات دقیقی از تعداد نوجوانان قربانی بدست نیامده است. یک مجله‌ی روسی نوشته بود که بین نوامبر ۲۰۱۵ و آوریل ۲۰۱۶ در حدود ۱۳۰ نوجوان بخاطر این گیم خودکشی کرده‌اند. لازم به ذکر است که این بازی پلتفرم خاص و دانلود ندارد و برای هر کاربر یک لینک شخصی داده می‌شود.
روانشناسی چالش نهنگ آبی
بسیار ساده است؛ قربانی را پیدا کنید، آن‌ها را مجبور کنید تا با مراحل گیم پیوند برقرار کنند و امیدوار باشید که تا مرحله‌ی پنجاهم پیش بروند: “از ساختمانی بلند بپر، جانت را فدا کن”
به نظر می‌آید این گیم ساخته‌ی یک فرد سایکوپات یا سوشیوپات باشد یا حداقل تمایلات چنینی داشته باشد. این چالش اصلاً “بازی” هم نیست. عنوان “طرح کنترل و تأثیرگذاری روی افراد آسیب‌پذیری که افکار خودکشی جدی، تنهایی و مرگ دارند” بهتر است.
مقاله‌ی مرتبط: توانایی طبیعی سایکوپات‌ها در مهارت‌های خبیثانه!
وقتی کسی افکار خودکشی در سر داشته باشد، یعنی به غایت تنهایی و احساس بی‌ارزشی رسیده است. سازنده‌ی بازی این افکار را خوب می‌شناسد و شاید خودش تجربه کرده و از این احساسات سوءاستفاده می‌کند.
چه چیزی از این بهتر که برای نشان دادن پیوند افراد با دیگران به آن‌ها هویت با اسم پستانداری خودسر داده شده: یک نهنگ. و چه راهی برای کم کردن از احساس بی‌ارزشی آن‌ها بهتر از این که بتوانند مراحلی را به پایان برسانند که بقیه جرئت نمی‌کنند؟
مقاله‌ی مرتبط: با زنگ خطرهای افکار مربوط به خودکشی آشنا شوید
برای مقابله، هیچ چیزی بهتر از حرف زدن با خود شخص در این باره نیست.
