(HealthDay) – به گفته یک متخصص از دانشگاه ایالتی سن دیگو، برای افرادی که سرطان آن‌ها تشخیص داده شده است ارتباط با اعضای خانواده نقش مهمی در سلامت و رفاه آن‌ها ایفا می‌کند.
پروفسور وین بیچ، پس از مطالعه این موضوع طی یک دهه، به این نتیجه رسیده است که گفت و شنود مثبت ادامه‌دار برای بیماران سرطانی سودمند است. بیچ در یک نشریه دانشگاهی گفت:
بیماران مبتلا به سرطان براساس ارتباط خود در محیط خانواده‌شان بهتر پیش می‌روند و بهبود می‌یابند. بدون این ارتباط مناسب، این بیماران به خوبی درمان نمی‌شوند و یا درمان آن‌ها مدت طولانی به درازا می‌کشد. داشتن محیط ناکارآمد در اطراف شما خوب نیست – استرس زا است.
مقاله مرتبط: بیماران سرطانی ممکن است افسردگی ناشناخته داشته باشند
وی متوجه شده است که بیماران و افراد مورد علاقه‌شان، هنگامی که داستان‌ها و خاطرات خود را به اشتراک می‌گذارند، و یا همانند نگرانی‌های خود از امیدهایشان نیز حرف می‌زنند بهتر با این بیماری مقابله می‌کنند. چگونه اعضای خانواده ارتباط برقرار می‌کنند در حالی که مقابله با [تشخیص] بسیار مهم است . بیماران می‌گویند هنگامی که ارتباطاتشان در محیط خانه و محیط اطراف، جامع و ثابت است احساس راحتی می‌کنند.
در ۱۰ سال گذشته، بیچ و یک تیم از محققان، ارتباطات تلفنی و چهره به چهره بین بیماران سرطانی و خانوادههایشان، و نیز تعاملات بین بیماران و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی را بررسی کردند. محققان دریافتند که سرطان اغلب به عنوان یک تشخیص دقیق در نظر گرفته می‌شود، و در این زمان گفتگوها بین بیماران و بستگانشان بیشتر متمرکز بر زندگی است، نه مرگ. بیچ گفت:
اگر شما بشنوید که سرطان کسی تشخیص داده شده، واکنش و رفتار طبیعی ما این است که به آن به عنوان حکم اعدام فکر کنیم. این بیشتر باید در مورد امیدواری باشد تا ناامیدی. من واقعا انتظار نداشتم که با این مواجه شوم.
مقاله مرتبط: چیزهایی که هیچگاه نباید به بیماری سرطانی گفت!
بیچ برای افرادی که عزیزان سرطانی دارند، لیست چندین کار را که باید انجام داده شوند و انجام داده نشوند، آماده کرده است.
انجام بدهید:
* پیشنهاد تشویق و مثبت ماندن
* بحث مکرر
* درباره اینکه چه احساسی دارید، روراست باشید.
* فعالانه به آنچه بیمار می‌گوید گوش دهید.
* بیمار را مجبور کنید تا ترس خود را به اشتراک بگذارد.
انجام ندهید:
* ساکت بودن.
* اجتناب از صحبت در مورد سرطان و یا هر چیز مرتبط با تشخیص .
* ساکن بودن یا تمرکز بر منفیات.
