با توجه به یک مطالعه جدید، سطح گلوکز در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با افراد لاغر پایینتر است.
محققان میگویند، یافتهها نشان میدهد که رفتار تغذیهای نامنظم در میان افراد چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ ممکن است حتی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد.
این مطالعه در ۱۹ اکتبر در JCI Insight منتشر شد.
چاقی و دیابت نوع ۲ هر دو با کاهش متابولیسم مغزی همراه هستند. این کاهش متابولیسم با آلزایمر مرتبط است. اما علت این امر برای محققان مشخص نیست. برای بررسی این مکانیسم تیم Yale سطح گلوکز مغز را در ۳ گروه متفاوت بزرگسالان مطالعه کردند: افرادی که لاغر و سالماند و افرادی که مبتلا به چاقی یا دیابت نوع ۲ای که به سختی قابل کنترل است.
شرکتکنندگان در این مطالعه پس از غذا نخوردن در طول کل شب به مدت ۲ ساعت طی تزریق وریدی گلوکز قرار گرفتند. در جریان تزریق محققان از اسکن مغزی (طیفسنجی رزونانس مغناطیسی) برای اندازهگیری سطح گلوکز در مغز استفاده کردند.
درحالی که سطح گلوکز خون در میان شرکتکنندگان مشابه بود؛ محققان تفاوتهای قابل توجهی در گلوکز مغز پیدا کردند. نویسنده و استادیار پزشکی Junice Hwang میگوید:
“در میان شرکتکنندگان چاق و دیابتی، ما کاهش و یا مسدود شدن ورود گلوکز به مغز را یافتیم. مسدود کردن ورود گلوکز میتواند مکانیسمی باشد که توانایی مغز در دریافت گلوکز را تضعیف میکند.”
محققان همچنین میزان گرسنگی، رضایتمندی و سیری شرکتکنندگان را قبل و بعد از تزریق ارزیابی میکردند. او میگفت:
“افراد لاغر که گلوکز بیشتری وارد مغزشان میشود، حتی پس از یک شبی که چیزی نخوردهاند احساس سیری میکنند.”
هوانگ در این باره بیشتر توضیح میدهد که:
گلوکز اصلیترین نشانه غذا خوردن برای مغز است. ممکن است در افراد چاق قندی به مغز نرسد و مغز وجود گلوکز را حس نکند. بنابراین حلقه فیدبکی برای متوقف کردن خوردن نیز ممکن است مسدود شود.
به گفته محققان، این مطالعه به اهمیت انتقال قند از خون به مغز به عنوان هدف بسیاری از تحقیقات اشاره دارد و امکان مداخله دارویی در افراد مبتلا به چاقی و دیابت نوع ۲ را ایجاد میکند.