داروهای سرطانی نور‌فعال بدون عوارض جانبی سمی

به لطف تحقیقات جدید دانشگاه Warwick و دانشگاه Monash، داروهای سرطانی کشف شده است که از طریق نور فعال می‌شوند و عوارض جانبی بسیار کمی دارند.

Platinum-based chemotherapy (شیمی درمانی مبتنی بر پلاتینیوم) دارویی است که سلول‌های سرطانی را در مناطق مختلف خاص مورد هدف قرار می‌دهد و آن‌ها را می‌کشد. در حالت معمول غیرفعال است و تنها در حضور نور فعال می‌شود و کمترین آسیب را به بافت‌های سالم می‌رساند.

محققان از طیف سنجی مادون قرمز استفاده کردند، یک روش طیفی سنجی قدیمی که در سال های اخیر دوباره به کار گرفته شده است، برای اینکه مشخص کند که داروی منحصر به فرد سرطان در حضور نور چگونه فعال می‌شود.

در آینده استفاده از داروهای سرطانی که در حضور نور فعال می‌شوند (و اثرات جانبی شیمی درمانی‌های فعلی را ندارند) به واقعیت می‌پیوندد.

Robbin Vernooij دانشجوی دکترای دانشگاه متحد Monash – Warwick، سرپرست این تحقیقات به اطلاعات جدیدی دست یافته است که مشخص می‌کند که چگونه درمان با platinum-based chemotherapy (ترانس، ترانس، ترانس- [Pt(N3)2(OH)2(py)2]) در حضور نور صورت می‌گیرد.

درمان – که ابتدا توسط گروه تحقیقاتی پروفسور Peter Sadler در گروه شیمی دانشگاه  Warwick طراحی شده است – یک ترکیب غیر‌آلی فلزی با مکانیزم غیرمعمول است که سلولهای سرطانی را در مناطق هدف خاص می‌کشد و تلاش می‌کند تا اثرات جانبی سمی بر روی بافت‌های سالم را کاهش دهد.

به طور کامل دارو در تاریکی غیرفعال و غیرسمی است، در این هنگام درمان می تواند به مناطق سرطانی وارد شود، این دارو فقط زمانی عمل می‌کند که نور در صحنه حضور داشته باشد و به طور مستقیم به آن برخورد کند. تابش نور باعث می شود که این ترکیب به پلاتین فعال تبدیل شود، از مولکول‌های لیگاند رها شده و به سلول‌های سرطانی حمله کند.

با استفاده از تکنیک قدیمی اسپکتروسکوپی- اشعه مادون قرمز- محققان با دنبال کردن فلزی که از مولکول رها می‌شود مشاهده کردند که برای ساختار ترکیب چه اتفاقی می‌افتد.

محققان نور لامپ مادون قرمز را بر ترکیبات معدنی فلزات در آزمایشگاه روشن کردند و ارتعاش مولکول‌های آن را ضمن فعال شدن اندازه گیری کردند.

از این طریق، خواص شیمیایی و فیزیکی ترکیب را کشف کردند: برخی از لیگاندهای آلی که به اتم‌های فلزی ترکیب متصل می‌شوند، جدا شده و با آب جایگزین می‌شوند، در حالی که لیگاندهای دیگر در اطراف فلز باقی می‌مانند.

این بینش تازه به نحوه ی درمان با دارو های شیمی‌درمانی نورفعال، امید تازه‌ای برای مداوا می‌دهد. این داروها مانند ترانس، ترانس، ترانس [Pt (N3) 2 (OH) 2 (py) 2] است، که از آزمایشگاه به کارآزمایی بالینی در آینده تبدیل می‌شود.

Robbin Vernooij نویسنده اصلی و محقق مشترک از دانشگاه متحد Monash – Warwick می‌گوید: کمبود فعلی اکثر عوامل شیمی درمانی متاسفانه غیرقابل انکار است، و به همین دلیل تلاش های مداوم برای توسعه درمان های جدید و بهبود درک ما صورت می‌گیرد برای این‌که مشخص کند چگونه این عوامل نه تنها برای بهبود عملکرد بلکه برای درمان انتخابی جهت کاهش بار بر روی بیماران در تلاش است.

این یک گام هیجان‌انگیز به جلو است، قدرت تکنیک اسپکتروسکوپی ارتعاشی با محاسبات مدرن ترکیب شده‌است تا دیدگاه‌های جدید در مورد چگونگی فعالیت chemotherapeutic photoactive ارائه شود. که ما را یک گام به هدف ما برای درمان های انتخابی و موثر سرطان نزدیک می‌کند.

 Peter Sadler پروفسور شیمی در دانشگاه Warwick می‌گوید:” حدود نیمی از تمام داروهای فعلی که در  شیمی درمانی سرطان کاربرد دارند، از یک ترکیب پلاتین استفاده می کنند، اما اگر بتوانیم ترکیبات پلاتین جدیدی را ایجاد کنیم که از عوارض جانبی جلوگیری کند و در برابر سرطان های مقاوم اثرگذار باشند، پیشرفت بزرگی ایجاد خواهد شد.”

ترکیبات Photoactivated platinum این قابلیت را دارند. آن‌ها سلول ها را تا زمانی که با نور برخورد نداشته باشند، از بین نمی‌برند. نور را به طور مستقیم به تومور می‌تابانند تا از آسیب ناخواسته به سایر بافت‌ها جلوگیری کنند.

این مهم است که ما درک کنیم که چگونه این ترکیبات light-activated platinum سلولهای سرطانی را می‌کشد. ما معتقدیم که آنها به سلولهای سرطانی به روشهای کاملا جدیدی حمله می‌کنند و می‌توانند با وجود مقاومت آن‌ها مبارزه کنند. درک سطوح مولکولی نیازمند استفاده از تمام فن‌آوری‌های پیشرفته‌ای است که می‌توانیم آن را به کار بگیریم. در این مورد، پیشرفت‌ها توسط یک دانشمند بسیار با استعداد که تحقیقات را با تجهیزات پیشرفته در آن طرف دیگر دنیا انجام می‌دهد، امکان‌پذیر است.

ما امیدواریم رویکردهای جدیدی که شامل ترکیبی از نور و شیمی درمانی بتواند با کمبودهای فعلی درمان سرطان مقابله کرده و به نجات جان انسان ها کمک کند.

اکثر بیماران مبتلا به سرطان که تحت شیمی درمانی قرار می‌گیرند، در حال حاضر یک ترکیب پلاتینی بنام cisplatin دریافت می‌کنند. این درمان بیش از نیم قرن پیش کشف شد و باعث ایجاد عوارض جانبی شدید در سلول های سالم و همچنین سلول‌های سرطانی افراد مبتلا شد.

علاوه بر این مقاومت زیادی در برابر درمان‌های سرطان سابق وجود دارد به همین دلیل نیاز جدی به داروهای جدید به شدت احساس می‌شود.