فعالیت مغز در کسانی که به هنگام مرگ نوعی دید عارفانه می‌یابند مشابه استفاده از روان‌گردان است. با توجه به مطالعه‌ی جدید، این کشف تأثیر عمیقی بر دیدگاه ما نسبت به تجربه نزدیک به مرگ خواهد داشت. تجربه نزدیک به مرگ بسیار معمول هستند. در یک بررسی، محققین دریافتند بیش از ۱۸ درصد قربانیان سکته‌ی قلبی، که از چنگال مرگ رها یافته‌اند این تجربه را توصیف کردند و معمولا از آن به عنوان تجربه‌ی تغییردهنده‌ی زندگی یاد می‌کنند. تشابهات ترسناکی در توصیفات کسانی که آن را تجربه کرده‌اند وجود دارد. مهم‌ترین ویژگی آن احساس آرامش، تجرد از ماده، سفر در ناحیه‌ای تاریک یا خالی، نور روشن در دوردست، ارتباط با مامورین آخرتی و سفر به قلمرویی خارج از زمین بوده است. بسیاری از کسانی که تجربه نزدیک به مرگ داشته‌اند آن را نشانهای بر اثبات جهان بعد از مرگ می‌دانند یا آن‌که، هوشیاری وابسته به مغز زنده و فعال نیست. آن‌ها معتقدند آگاهی در غیاب وجود جسم فیزیکی هم‌چنان وجود خواهد شد.
مقاله‌ی مرتبط: رازهای مرگ؛ DMT نقشی کلیدی دارد!
اما مطالعه‌ی جدید نشان می‌دهد، مرکز مغزی ادراک آخرتی، مرتبط با روان‌گردان‌ها است. در واقع، بررسی جدید انجام شده در کالج سلطنتی لندن (ICL) برای اولین بار نشان داده است روان‌گردان قوی N,N-Dimethyltriptamin یا DMT باعث ایجاد تجاربی می‌شود که ریشه در فرایندهای فیزیکی مغز داشته و آن‌ها هم‌پوشانی بالقوه‌ای با تجربه نزدیک به مرگ دارند. این مطالعه توسط رابین کارهارت-هریس پروفسور از ICL، کسی که علاقه‌ی بسیاری در استفاده درمانی محافظه‌کارانه از روان‌گردان‌هایی هم‌چون LSD دارد، نظارت شده است. این مطالعه در دانشکده‌ی سلطنتی تحقیقات بالینی NIHR انجام گرفته است. طی این بررسی ۱۳ داوطلب طی دو جلسه با فاصله‌ی یک هفته آزمایش شدند. در یکی از جلسات DMT و در جلسه‌ی بعدی دارونمای محلول سالین به آن‌ها تزریق می‌شد که طی این بررسی هیچ یک از داوطلبین نمی‌دانستند چه وقت دارونما یا داروی واقعی دریافت می‌کنند. پس از آن‌که تأثیر داروها به طور کامل از میان رفت، داوطلبین پرسش‌نامه‌ای که برای تشخیص تجربه نزیک به مرگ که در سال ۱۹۸۳ طراحی شده بود را پر کردند. این پرسش‌نامه که مقیاس NDE نامیده می‌شود، به طور گسترده برای تشخیص تجربه نزدیک به مرگ استفاده می‌شود و با بررسی ۶۷ نفر طراحی شده است. نتایج نشان داد آن‌چه پس از استفاده از DMT توصیف شده است بسیار شبیه تجربه نزدیک به مرگ بود (این یافته در استفاده از دارونما بدست نیامد). دیگر یافته‌ی کلیدی، تشابه میان پاسخ به پرسش‌نامه میان مصرف‌کنندگان DMT و کسانی بود که به طور مستقیم این پدیده را تجربه کرده بودند.
مقاله‌ی مرتبط: تجربیات نزدیک به مرگ؛ علت چیست؟
یافته‌ها نشان‌دهنده‌ی ارتباط قوی میان “فسخ روح از جسم” و “اتحاد” –هر دو احساس یکی شدن با محیط و هر آن‌چه در آن است- بودند. مطالعه‌ی پیشین طرفدار تأثیر بلند مدت به خصوص مثبت این نوع از تجربه در رضایت از زندگی، تعاملات اجتماعی و طبیعت است.
در نهایت ، اهمیت این بررسی در آن است که DMT می‌تواند تجربه‌ی نزدیک به مرگ را القا کند. محقق ارشد این مطالعه کریس تیمرمن می‌گوید:
این بررسی شواهد اولیه‌ی ارتباط تغییر هوشیاری و تغییر فعالیت مغز را فراهم می‌آورد.
بنابراین این مطالعه چه پیامی برای ادعاهای عرفانی پیرامون تجربه‌ی نزدیک به مرگ دارد؟
بسیاری معتقدند این تجربه نشانهای بر اثبات وجود جهان پس از مرگ است. ما نمی‌توانیم با ارائه‌ی مدل این ادعا را رد کنیم اما می‌توانیم نشان دهیم این تجارب بر اساس تغییر در فعالیت مغز ایجاد می‌شوند. این تجربه هم‌چنان که فرد در قید حیات است قابل بررسی بوده است.
کارهارت-هریس معتقد است این یافته‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا نشان می‌دهد تجربه نزدیک به مرگ به علت چگونگی کارکرد مغز بروز می‌یابند نه به علت تجربه‌ای فراتر از جسم. او می‌افزاید DMT می‌تواند برای درک روان‌شناختی و بیولوژی مرگ مورد استفاده قرار گیرد. در این مطالعه هیچ کدام از انواع اسکن مغزی مورد استفاده قرار نگرفته است تحقیقات آینده فرایند عصبی مصرف DMT را مشخص خواهد کرد.
