یافته‌های محققان حاکی از آن است که بروز نارسایی قلبی در بیماران دیابتی تقریباً دو برابر افراد دیگر می‌باشد.
این مطالعه، با رهبری دانشگاه گلاسکو و از طرف شبکه‌ی تحقیقاتی دیابت اسکاتلند که در ژورنال Circulation منتشر شده است، نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به دیابت نوع یک در مقایسه با بیماران دیابت نوع دو و دیگر افراد، با احتمال بیشتری بر اثر نارسایی قلبی جان خود را از دست می‌دهند.
با این وجود، بیماران دیابت نوع یک داروهای کمتری به منظور درمان و پیشگیری از نارسایی قلبی دریافت می‌نمایند. البته برای این که بفهمیم داروهای پیشگیری از بیماری‌های قلبی برای بیماران دیابت نوع یک منفعت بیشتری دارند یا نه، تحقیقات بیشتری نیاز است.
این تحقیق که اطلاعات سلامت مربوط به دوره‌ای ده ساله را از ژانویه‌ی ۲۰۰۴ تا دسامبر ۲۰۱۳ بررسی کرده، نرخ بروز بستری‌های نارسایی قلبی و هر مرگ در نتیجه‌ی آن را در ۳۰ روز در بیمارستان ثبت نموده است.
محققان تعداد بستری‌های نارسایی قلبی این کشور را در افراد بالای ۳۰ سال نیز ثبت کردند.
نتایج مطالعه حاکی از آن است که در کل، بروز بستری‌های نارسایی قلبی در بیماران دیابتی، بدون در نظر گرفتن نوع آن، بیشتر از بقیه‌ی افراد است. اگرچه بیماران دیابتی نوع یک، هم مرد و هم زن، با احتمال بیشتری در طول ۳۰ روز در نتیجه‌ی این عارضه جان خود را از دست می‌دهند.
دکتر دیوید مک‌آلیستر، محقق مجری تحقیق می‌گوید:
بروز نارسایی قلبی چه در افراد سالم و چه در دیابتی‌ها کاهش پیدا کرده است، اما هنوز هم در بیماران دیابتی دو برابر افراد دیگر است. یافته‌های ما پیشنهاد می‌کند که نارسایی قلبی در دیابتی‌ها، عارضه‌ای کمتر شناخته شده و البته مهم می‌باشد؛ مخصوصاً برای دیابت نوع یک.
در کل، تفاوت‌ها در خطر مرگ بر اثر نارسایی قلبی بزرگ است؛ در مقایسه با زنان غیر دیابتی، زنان مبتلا به دیابت نوع یک با احتمال ۲.۵ برابر بیشتر با نارسایی قلبی در طول ۳۰ روز تسلیم بیمارستان می‌شوند. مقدار معادل در مردان، ۴ برابر می‌باشد. به عنوان مثال، ما انتظار داشتیم که در میان مردان ۵۰ تا ۶۹ ساله با دیابت نوع دو، ۱.۱ در هزار نارسایی قلب منتج به مرگ داشته باشند، در حالی که در بقیه‌ی افراد، این آمار ۰.۲ در هزار است.
