انتشار این مقاله


فلج خواب

فلج خواب که بختک نیز گفته می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که فرد قادر به حرکت یا صحبت کردن در شروع خواب یا بیدار شدن نیست. این پدیده شایع نیست و هیچ گونه آسیب فیزیکی وارد نمی کند، با این وجود می‌تواند ترسناک باشد. راه هایی وجود دارد که فرد می تواند ریسک وقوع این پدیده را کاهش دهد.

فلج خواب چیست؟

در برخی مراحل فیزیولوژیک خواب، بدن ما به طور موقت فلج می‌شود. این فلجی از رویا دیدن جلوگیری می کند؛ فلجی طی خوابمان نرمال است اما، ما از آن آگاه نیستیم. اگر زمان بیدار شدن بدن، از چند ثانیه تا چند دقیقه به طول بیانجامد، فرد قادر به درک فلجی خود خواهد بود و احساس بدی از اینکه قادر به صحبت و حرکت کردن نیست ، درحالی که می شنود، خواهد داشت.
اغلب هنگام بیدار شدن اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند هنگام به خواب رفتن نیز تجربه شود.

برخی اوقات، فلج خواب می تواند همراه با توهم باشد؛ مثلا شخص احساس کند که فردی مزاحم در اتاقش حضور دارد.
فلج خواب بیشتر در بالغین شایع است و با افزایش سن معمولاً از بین میرود و هیچ گونه خطر جانی ندارد.

چه چیزی منجر به فلج خواب می شود؟

ممکن است خود به خود اتفاق بیفتد و یا ممکن است با برخی از اختلالات جسمی همراه باشد؛ میگرن، اختلالات روانی، حمله ناگهانی خواب ( نارکولپسی) و یا آپنه خواب، به همراه باشد.
همچنین مرتبط با شرایط زیر است:

  • عدم خواب کافی به هر دلیلی از جمله بی خوابی (insomnia) یا مشغله‌ی فردی
  • الگوی خواب غیر معمول مانند مسافرت طولانی یا تغییر شیفت کاری
  • داشتن سابقه خانوادگی فلج خواب

فلج خواب چگونه درمان میشود؟

در اغلب افراد فلج خواب به ندرت اتفاق می افتد در نتیجه نیاز به درمان خاصی ندارد. داشتن خواب کافی می‌تواند این ریسک را به طور قابل توجهی کاهش دهد. بیشتر بالغین به ۶ تا ۸ ساعت خواب در طول شب، با الگوی منظم و درست نیاز دارند؛ یعنی هر شب در ساعت مشخصی بخوابند که این نیز می‌تواند ریسک تجربه فلج خواب را کم کند.
برخی عادات نیز می توانند در بهبود این روند کمک کننده باشد:

  • کاهش مصرف قهوه و یا هر نوشیدنی کافئین دار
  • داشتن ورزش روزانه که البته نباید قبل از خواب باشد
  • عدم مصرف الکل و یا خوردن وعده های غذایی حجیم قبل از خواب
  • فراهم کردن محیطی آرامش بخش

مردم اغلب اطمینان‌بخشی داده می‌شوند که تنها افراد با چنین تجربیاتی نیستند. با این وجود، در صورت نگرانی شدید می توان به پزشک و یا یک متخصص اعصاب مراجعه کرد.

طرلان ميرزهره


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید