انتشار این مقاله


ارتباط آنتی بیوتیک ها و سرطان روده بزرگ

مطالعه جدیدی که به دنبال ارتباط آنتی بیوتیک ها و سرطان بود، از یک ارتباط پیچیده پرده برداشت. محققان متوجه شدند که بین مصرف آنتی بیوتیک ها و افزایش خطر ابتلا به سرطان کولون و کاهش ریسک سرطان رکتوم ارتباط وجود دارد. با افزایش مقاوت به آنتی بیوتیک ها، پزشکان بیش از پیش نسبت به […]

مطالعه جدیدی که به دنبال ارتباط آنتی بیوتیک ها و سرطان بود، از یک ارتباط پیچیده پرده برداشت. محققان متوجه شدند که بین مصرف آنتی بیوتیک ها و افزایش خطر ابتلا به سرطان کولون و کاهش ریسک سرطان رکتوم ارتباط وجود دارد.

با افزایش مقاوت به آنتی بیوتیک ها، پزشکان بیش از پیش نسبت به محدود کردن این داروها آگاه هستند. با این وجود، مصرف جهانی آنتی بیوتیک به تدریج در حال افزایش است. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ استفاده از آنتی بیوتیک ها هر ساله ۳۵ درصد افزایش می یابد که ۷۰ میلیون دوز است. این میزان معادل ۱۰ دوز به ازای هر فرد است.

این آمار های شگفت انگیز باعث می شوند که محققان تاثیر آنتی بیوتیک بر سلامت انسان ها را بهتر درک کنند.

در سال های اخیر، دانشمندان شروع به ارزش گذاری بر نقش مهمی که باکتری های روده در حفظ سلامت بدن ایفا می کنند، کردند. و چون آنتی بیوتیک ها این باکتری ها را از بین می برند، بنابراین می توانند تاثیر سوئی بر سلامت انسان داشته باشند.

به طور خلاصه، اگر آنتی بیوتیک ها کلونی باکتری های مفید را از بین ببرند، فرصت برای باکتری های مضر به وجود می آید تا در روده کلونی ایجاد کنند. این باکتری های بیماری زا شامل باکتری های سرطان زا هم هستند.

تحقیقات اولیه ارتباط آنتی بیوتیک ها و سرطان را یافته بودند، اما مولفان مطالعه جدید اشاره کردند که شواهد موجود بسیار محدود است.

به عنوان مثال، در بعضی از تحقیقات قبلی تعداد شرکت کنندگان مطالعه کم بودند یا در بعضی دیگر ریسک فاکتور های سرطان مثل سیگار و الکل در نظر گرفته نشده است. با در نظر گرفتن این موضوع مولفان این مطالعه در ژورنال Gut  هدف خود از این تحقیق را مشخص کردند:

هدف ما این بود که ارتباط انتی بیوتیک ها و ریسک سرطان کولورکتال را در بزرگترین دیتابیس مراقبت های اولیه، پیدا کنیم.

برای این مطالعه آن ها از داده های بالینی از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۲ استفاده کردند. این دیتابیس شامل گزارشات پزشکی ۱۱.۳ میلیون تفر از ۶۷۴ مطب پزشک در بریتانیا است. این گزارشات شامل اطلاعاتی درباره نوع داروی تحویزی توسط پزشک، دوز تجویز شده و دستور مصرف آن است. آن ها اطلاعات ۱۹۷۲۶ فرد ۴۰-۹۰ ساله که مبتلا به سرطان کولون شده بودند و ۹۲۵۴ فردی که مبتلا به سرطان رکتوم بودند را جمع آوری کردند. علاوه براین اطلاعات ۱۳۷۰۷۷ فردی که مبتلا به سرطان روده بزرگ نشده بودند و سن و جنسشان همسان سازی شده بود را نیز جمع آوری کردند.

زمانی که محققین اطلاعاتی درباره مصرف آنتی بیوتیک ها جمع آوری می کردند، روی داروهای خوراکی و قرص ها تمرکز کردند. زیرا در حال حاضر فهم تاثیر آنتی بیوتیک های عضلانی روی باکتری های روده محدود است.

آن ها آنتی بیوتیک ها را براساس نوع دارو به چند دسته تقسیم کردند؛ به عنوان مثال دسته تتراسایکلین ها و پنی سیلین. آن ها همچنین آنتی بیوتیک ها را براساس نوع باکتری که تحت تاثیر قرار می دهند نیز طبقه بندی کردند. این طبقه بندی براساس هوازی یا بی هوازی بودن باکتری انجام گرفت. باکتری های هوازی برای زنده ماندن به اکسیژن نیازمندند اما باکتری های بی هوازی وابسته به اکسیژن نیستند.

آن ها سرطان ها را نیز براساس ناحیه ی درگیر طبقه بندی کردند: رکتال، کولون پروگزیمال (دور تریت ناحیه نسبت به رکتوم) ، و کولون دیستال (آخرین بخش کولون که کمی قبل از رکتوم قرار دارد).

آن ها افراد را به طور میانگین ۸.۱ سال پیگیری کردند که در طول این مدت حدود ۷۰ درصد در گروه سرطان کولون و ۶۸.۵ درصد در گروه کنترل، آنتی بیوتیک مصرف کرده بودند.

در مجموع این محققان، ارتباط آنتی بیوتیک ها و سرطان کولون را اندازه گیری کردند:

شرکت کنندگانی که متعاقبا به سرطان کولون مبتلا شدند، نسبت به گروه کنترل بیشتر در معرض آنتی بیوتیک بودند( ۷۱.۳ درصد در مقابل ۶۹.۱ درصد)

زمانی که محققان وارد جزئیات بیشتری شدند، متوجه شدند که “میزان تاثیر، اندازه و الگوی ریسک بر حسب ناحیه آناتومیک متفاوت بوده است ” . تاثیر آنتی بیوتیک بر روی سرطان کولون پروگزیمال بیشتر بوده است.

علاوه بر این، آن ها از طریق آمار افزایش قابل توجه خطر ابتلا به سرطان کولون را بخصوص در کولون پروگزیمال برای آنتی بیوتیک هایی که باکتری های بی هوازی را مورد هدف قرار می دهند، نشان دادند.

یافته ای شگفت انگیز

محققان ارتباط آنتی بیوتیک و سرطان رکتوم را نیز پیدا کردند؛ اما این ارتباط مستقیم نبود. با مصرف آنتی بیوتیک ، ریسک ابتلا به سرطان رکتوم کاهش می یابد. با مصرف طولانی مدت این ارتباط محکم تر هم می شود.

آن ها ارتباط بین مصرف بیش از ۶۰ روز آنتی بیوتیک و کاهش ۱۵ درصدی کاهش ریسک ابتلا به سرطان رکتوم را نشان دادند.

با بررسی انواع مختلف آنتی بیوتیک، مشخص شد که پنی سیلین با افزایش ریسک ابتلا به سرطان کولون و تتراسایکلین با کاهش ریسک سرطان رکتوم مرتبط است.

این ارتباط آنتی بیوتیک و سرطان به نظر می رسد که طولانی مدت باشد:

این ارتباط بین مصرف آنتی بیوتیک و سرطان کولون در شرکت کننده هایی که بیش از ۱۰ سال در معرض آنتی بیوتیک بودند دیده می شد.

فاطمه عالی نژاد


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید