مطالعهی جدیدی در مجلهی Clinical Psycological منتشر شده است که ادعا دارد مدت زمانی که نوجوانان با موبایل آنها و اینترنت سپری میکنند، آنقدرها هم بد نیست!
این مطالعه مدت زمان استفادهی نوجوانان از موبایلهایشان را برای مدتی دنبال کرد و ارتباط میان مدت زمان استفاده از تکنولوژیهای دیجیتال و مشکلات روحی پس از آن را سنجید. محققان این مطالعه کانادیک اودجر (Canadice Odgers) استاد روانشناسی دانشگاه کالیفرنیا، شهر ایروین (Irvine)، مایکلین جنسن (Michaeline Jensen) دانشیار روانشناسی دانشگاه کارولینای شمالی، شهر گرینزبرو(Greensboro)، مادلین جورج (Madeleine George) محقق فوقدکترا در دانشگاه پوردو (Purdue) و مایکل راسل (Michael Russe) دانشیار سلامت رفتاری در دانشگاه پنسیلوانیا هستند. این محققان شواهد اندکی برای ارتباط میان استفاده طولانی مدت و یا روزانهی تکنولوژیهای دیجیتال و سلامت روحی نوجوانان پیدا کردهاند.
اودجر میگوید: «شاید زمان آن رسیده باشد که والدین جروبحث در مورد خوب و بد بودن اسمارتفونها و شبکههای اجتماعی برای سلامت نوجوانان را خاتمه دهند و شروع به کشف راههای جدیدی برای حمایت از نوجوانان در هردو زندگی آنلاین و آفلاین آنها کنند.»
جنسن میگوید: «برخلاف اعتقاد عموم مردم، ما هیچ شاهدی مبنی بر تاثیر مخرب اسمارتفونها و شبکههای اجتماعی بر سلامت روحی نوجوانان نمیبینیم.»
این مطالعه استفادههای مختلف از اسمارتفونها در روز را به مدت دوهفته برای بیش از ۲۰۰۰ جوان را مورد بررسی قرار داد و سپس به صورت فشرده نزدیک به ۴۰۰ نوجوان را به عنوان زیرنمونه پیگیری نمود. نوجوانان در این مطالعه بین سنین ۱۰ تا ۱۵ سال و از اقشار مختلف اقتصادی و نژادی در مدارس دولتی کارولینای شمالی انتخاب شدند.
محققان گزارشهایی از علائم سلامت روحی از نوجوانانی که ۳بار در روز از تکنولوژی استفاده میکردند جمعآوری نمودند. همچنین گزارشی از استفادهی نوجوانان از تکنولوژی در هرشب تهیه کردند. آنها به دنبال این بودند که بفهمند که آیا نوجوانانی که بیشتر با تکنولوژیهای دیجیتال اخت گرفتهاند بیشتر مشکلات روحی را تجربه میکنند یا نه؛ همچنین آیا روزهایی که نوجوانان به دلایل مختلف بیشتر از تکنولوژی استفاده میکنند همانند روزهاییست که مشکلات روحی شایعتر است؟ در هردو مورد، افزایش استفاده از تکنولوژیهای دیجیتال ارتباطی با بدتر شدن سلامت روان نوجوانان نداشتهاست.
ارتباطات مشاهده شده کم و بر خلاف تصور مبنی بر تاثیر مخرب تکنولوژی دیجیتال بر سلامت نوجوانان بودند. برای نمونه، نوجوانانی که در مدت در نظر گرفته شده، بیشتر پیام میدادند نسبت به کسانی که به طور مکرر پیام نمیدادند، احساس بهتری داشتند و کمتر دپرس بودند.