آنفولانزا یک نوع عفونت ویروسی است که بر سیستم تنفسی تأثیر می گذارد. آنفولانزا A یکی از چهار نوع ویروس است که می تواند باعث سرفه ، درد بدن و گلو درد شود.
ویروس آنفولانزا A بسیار مسری است. این بیماری می تواند حین سرفه ، عطسه یا صحبت کردن از طریق قطرات ریز مایعات بدن پخش شود. حتی ممکن است شخصی بعد از تماس با سطح یا وسیله ای که دارای ویروس روی آن است ، از راه دهان یا بینی خود آنفولانزا را بگیرد.
چهار نوع آنفولانزا A ، B ، C و D وجود دارد. انواع A و B به طور گسترده در اکثر زمستان های ایالات متحده در میان مردم مشاهده میشود. نوع C از انواع A یا B خفیف تر است و به راحتی پخش نمی شود. آنفولانزای نوع D بیشتر در گاوها و نه انسانها تأثیر می گذارد.
دانشمندان آنفولانزای A را بر اساس پروتئین هایی که در سطح ویروس زندگی می کنند، به دو زیر گروه دیگر تقسیم می کنند. این پروتئین ها ، هماناگلوتینین (H) و نورامینیداز (N) ، به ویروس کمک می کنند تا به سلول های بدن متصل شود و باعث عفونت می شود. ۱۸ نوع مختلف H در آنفولانزا A وجود دارد که از آنفولانزا H1 تا H18 می گذرد. ۱۱ نوع زیر N وجود دارد ، از N1 تا N11. هر زیرگروه همچنین دارای گونه های مختلفی است که بر ویروس تأثیر می گذارد.
علائم
علائم آنفولانزا معمولاً ناگهان ظاهر می شود. آنها شامل موارد زیر هستند:
سرفه
گلو درد
آبریزش یا بینی چرکی
درد عضلات یا درد بدن
سردرد
خستگی
در موارد شدیدتر ، برخی از افراد استفراغ و اسهال را تجربه می کنند. این علائم در کودکان شایع تر از بزرگسالان است.
در بیشتر موارد ، سیستم ایمنی بدن با ویروس خاموش مبارزه میکند. اما برخی از افراد عوارضی را تجربه خواهند کرد. این موارد بیشتر در بزرگسالان مسن و کسانی که دارای شرایطی هستند که سیستم ایمنی بدن آنها را تحت تأثیر قرار می دهد بیشتر است.
مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نیز می تواند خطر عوارض را افزایش دهد. نمونه هایی از عوارض احتمالی ناشی از آنفولانزا شامل موارد زیر است:
ذات الریه
برونشیت
عفونت های سینوسی
عفونت گوش
آنفولانزا همچنین می تواند شرایط پیش زمینه ای موجود مانند آسم یا نارسایی احتقانی قلب را بدتر کند. عوارض می توانند بسیار شدید و حتی تهدید کننده زندگی شوند.
درمان
اکثر موارد آنفولانزا خفیف هستند و طی ۲ هفته به خودی خود از بین می روند. برای جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران ، چند روز اول در خانه ماندن بسیار مهم است. در این مدت مایعات زیادی بنوشید و تا حد ممکن استراحت کنید.
طیف وسیعی از داروهای بدون نسخه می توانند به ازبین بردن علائم کمک کنند. به عنوان مثال ، داروهای ضد احتقان به پاکسازی یک بینی مسدود شده کمک می کنند ، و سرکوب کننده های سرفه می توانند درد گلوی ناشی از سرفه را کاهش دهند. این داروها خود ویروس را درمان نمی کنند و نمی توانند مدت بیماری را کوتاه کنند.
افرادی که در معرض خطر عوارض هستند ممکن است برای مبارزه با ویروس به داروهای ضد ویروسی احتیاج داشته باشند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: oseltamivir (Tamiflu) یا zanamivir (Relenza).
آنها می توانند زمان بهبودی را تا دو روز کاهش دهند.
پزشک داروهای ضد ویروسی را برای بیشتر مبتلایان به آنفولانزا بالای ۶۵ سال یا سیستم ایمنی ضعیف شده تجویز می کند. در صورت بروز علائم زیر لازم است با پزشک صحبت کنید:
دمای بدن بیش از ۱۰۱ درجه فارنهایت
سرفه هایی که ماده سبز یا زرد ایجاد می کنند
نفس نفس در هنگام استراحت
غش یا سرگیجه
لرزش غیرقابل کنترل
پیشگیری
برای جلوگیری از شیوع آنفولانزا ، افراد باید بطور منظم دستهایشان را بشویند ، خصوصاً در ماههای زمستان. چندین نوع واکسن در جلوگیری از آنفولانزا موثر هستند. واکسن ها با آماده سازی سیستم ایمنی بدن برای ساخت آنتی بادی هایی که با ویروس مقابله می کنند قبل از شروع حمله موثر اند.
واکسن ها برای هر گونه ویروسی اختصاصی هستند. واكسنهای موجود بسته به آنچه كه پزشكان در باره ی آنفولانزا و فصل و زمان شیوع آنها پیش بینی می كنند، متفاوت خواهد بود. بیشتر واکسنهای موجود در چهار رده هستند. این بدان معنی است که آنها مردم را از دو زیر گروه آنفولانزای A و دو زیرگونه آنفولانزای B محافظت می کنند.
مرکز CDC توصیه می کند كه هر كسی از سن ۶ ماهگی به بالا واكسن دریافت کند ، مگر آنكه دارای منع مصرفی باشد. واکسیناسیون به خصوص در افرادی که شانس بیشتری برای بروز عوارض دارند به شدت توصیه می کنند ، از جمله:
بزرگسالان بالای ۶۵ سال
زنان حامله
بچه های جوان
افراد مبتلا به آسم
افراد مبتلا به بیماری قلبی
افرادی که دچار سکته مغزی شده اند
افراد مبتلا به دیابت
افراد مبتلا به HIV یا AIDS
افراد مبتلا به سرطان
کودکان مبتلا به بیماری عصبی
هرکسی که در تماس نزدیک با افراد که در معرض عوارض آنفولانزا قرار داشته باشد نیز باید اطمینان حاصل کنند که افراد واکسیناسیون را انجام داده اند. این شامل پزشکان ، پرستارها یا هر کسی است که در یک محیط پزشکی کار می کند. لازم است که واکسیناسیون آنفولانزا سالانه انجام شود.
جمع بندی
آنفلوانزای A معمولاً طی ۲ هفته به خودی خود از بین می رود. چند روز اول در خانه بمانید و استراحت کنید و مقدار زیادی آب دریافت کنید. داروهای بدون نسخه می توانند به کاهش علائم کمک کنند اما مدت بیماری را کوتاه نمی کند.
آنفولانزا بسیار مسری است. بهتر است حین بهبودی از آنفولانزا از تماس نزدیک با افراد دیگر تا حد ممکن خودداری کنید. از تماس با هرکسی که در معرض عوارض ناشی از آنفولانزا است نیز خودداری کنید.
برای جلوگیری از آنفولانزا واکسیناسیون موجود است. این واکسیناسیون برای افرادی که در معرض خطر عوارض هستند ضروری است. ایجاد آنفولانزا در این موارد می تواند عواقب بسیار شدیدی به جا بگذارد که می تواند تهدید کننده زندگی شود.
