انتشار این مقاله


ارتباط بین خواب عمیق و اضطراب ؛ راهکار درمانی اضطراب

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که یک شب بی خوابی می‌تواند اضطراب را تا ۳۰٪ افزایش دهد.

در مورد تاثیر و ارتباط بین خواب عمیق و اضطراب سخنان بسیاری گفته شده است. در واقع محققان مدتی است که ارتباط بین خواب ناکافی و اضطراب را کشف کرده‌‌اند. یک مطالعه جدید این رابطه را تقویت و اعتبار آن را گواهی داده و نشان می‌دهد که یک شب بی خوابی می‌تواند اضطراب را تا ۳۰٪ افزایش دهد. برای بررسی این پژوهش جدید با ما همراه باشید.

علاوه بر این، این مطالعه جدید نشان می‌دهد که مرحله عمیق خواب یک تسکین دهنده اضطراب طبیعی است.

متیو واکر (Matthew Walker)، استاد علوم اعصاب و روان شناسی در دانشگاه کالیفرنیا (UC)، برکلی، نویسنده ارشد این پژوهش جدید است.

پروفسور واکر و همکاران تصمیم گرفتند تا بر روی ۱۸ شرکت کننده تأثیر مراحل مختلف خواب را بر اضطراب بررسی کنند.

مراحل مختلف خواب

دانشمندان بطور معمول مراحل خواب را به دو دسته بزرگ تقسیم می‌کنند. مرحله REM یا خواب با حرکت سریع چشم و خواب غیر REM و چهار زیر گروه فرعی خواب غیر REM.

دو مرحله اول خواب غیر REM دوره‌هایی از خواب سبک است که در آن بدن برای تغییر از حالت بیداری به حالت استراحت تنظیم می‌شود.

طبق اعلام مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، مرحله سوم خواب غیر REM، خواب عمیق و ترمیمی است که برای صبح پر انرژی بودن به این مرحله نیاز داریم. خواب غیر REM معمولاً خواب REM را به دنبال دارد. رویاهای دیده شده به این مرحله از خواب مربوط بوده و مرحله‌ای سبک‌تر پیش از بیدار شدن است.

این تفاوت در مراحل خواب نشان دهنده‌ی فعالیت مغز متفاوت در هر مرحله است. پروفسور واکر و تیم او با اندازه گیری فعالیت مغز، تأثیر مراحل مختلف خواب را بر اضطراب را بررسی کرده و به این ترتیب ارتباط بین خواب عمیق و اضطراب را کشف کرده‌اند.

ارتباط بین خواب کافی و اضطراب

برای سنجش ارتباط بین خواب ناکافی و اضطراب ، محققان از گروه ۱۸ نفری بزرگسال خواستند كه بعد از یک بار بعد از خواب کامل شبانه و یک بار پس از تجربه‌ی بی خوابی به تماشای فیلم‌های احساسی آشفته بنشینند.

پس از هر مشاهده، شرکت کنندگان پرسش نامه استاندارد اضطراب به نام پرسشنامه اضطراب حالت صفت (state-trait anxiety inventory) را تکمیل کردند.

دانشمندان برای اسکن مغزی شرکت کنندگان در طول خواب، به منظور تشخیص مراحل خواب از MRI و پلی سومنوگرافی عملکردی استفاده کردند.

اسکن‌های مغزی نشان دادند که ناحیه‌ای از مغز به نام قشر جلوی پیشانی جلوی داخلی پس از یک شب بی‌خوابی غیرفعال شده است. مطالعات قبلی حاکی از آن است که این ناحیه مغز باعث کاهش اضطراب و استرس می‌شود و به این ترتیب ارتباط بین خواب ناکافی و اضطراب معنا دار می‌شود.

اسکن‌ها همچنین فعالیت بیش از حد مغز را در مناطق دیگری که مرتبط با پردازش احساسات هستند را نشان دادند. نویسندگان گزارش می‌دهند که یک شب بی خوابی می‌تواند میزان اضطراب را تا ۳۰٪ افزایش می‌دهد.  

پروفسور واکر توضیح می‌دهد:

به نظر می‌رسد بدون خواب، مغز تقریباً روی پدال شتاب دهنده احساسی خیلی سنگین است، بدون این که ترمز کافی داشته باشد.

علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که سطح اضطراب بعد از یک خواب کامل شبانه کاهش قابل توجهی داشته و این کاهش در افرادی که زمان بیشتری را در مرحله عمیق خواب غیر REM با امواج آهسته می‌گذارند، بارزتر بود.

خواب عمیق مکانیسم فعالیت جلوی پیشانی مغز را که در احساسات ما دخیل است را تنظیم می‌کند، واکنش‌های عاطفی و فیزیولوژیکی بدن را کاهش داده و از تشدید اضطراب جلوگیری می‌کند.

اتی بن سیمون (Eti Ben Simon)، فلو فوق دکتری در مرکز علوم خواب انسان در UC برکلی و نویسنده اصلی این مطالعه

خواب کافی به عنوان یک درمان بالینی

محققان در صدد تکثیر یافته‌های خود بودند، بدین منظور، آن‌ها مجموعه دیگری از آزمایشات را در یک نمونه بزرگتر از ۳۰ شرکت کننده و همچنین یک نظرسنجی آنلاین متشکل از ۲۸۰ نفر انجام دادند.

تست‌های آزمایشگاهی تأیید کردند که افرادی که شب هنگام خواب عمیق‌تری را تجربه می‌کنند، در روز بعد کمترین میزان اضطراب را داشتند. نظرسنجی آنلاین تأیید کرد که میزان و کیفیت خواب افراد با اطمینان می‌تواند میزان اضطراب افراد را در روز بعد پیش بینی کند.

نویسنده اصلی این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که خواب کافی باید به عنوان یک توصیه بالینی برای درمان اضطراب در دستور کار قرار گیرد.

افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به طور مرتب از خواب ناکافی خوب شکایت دارند، اما بندرت بهبود کیفیت و کمیت خواب به عنوان یك توصیه بالینی برای كاهش اضطراب در نظر گرفته می‌شود.

پژوهش ما نه تنها ارتباط بین خواب کافی و اضطراب را نشان می‌دهد، بلکه نوع خواب مورد نیاز، یعنی خواب غیر REM، را که برای آرام شدن مغز بیش از حد مضطرب نیاز است را نیز مشخص می‌کند.

اتی بن سیمون، PhD

نویسنده دوم این مطالعه، پروفسور واکر، نیز در مورد این یافته‌ها نظر خود را اعلام کرده است:

ما عملکرد جدیدی از خواب عمیق را شناسایی کردیم، عملکردی که اضطراب فرد را در طی یک شب، با سازمان دهی مجدد اتصالات در مغز کاهش می‌دهد.

خواب عمیق یک ضد اضطراب طبیعی (مهار کننده اضطراب) است، که با خواب شبانه و کافی می‌توانیم از آن بهره مند شویم.

فریما فرهنگی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید