مرگ به طور مداوم به سراغ انسان‌ها می‌آید و در نتیجه روز به روز به فضای بیشتری برای دفن پیکر آن‌ها نیاز پیدا می‌کنیم. اما یک تخصص روشی جدید و همگام با حفظ محیط زیست برای تدفین مردگان به وجود آورده که به کمک آن می‌توان از اشباع شدن قبرستان‌ها جلوگیری کرد.
روش نوین پیشنهاد شده برای تدفین مردگان
جان اشتون (John Ashton)، مشاور بهداشت عمومی انگلستان پیشنهاد تدفین مردگان در قبرهای دهلیزی را داده است؛ که این قبرها در امتداد مسیرهای حمل‌ونقل مثل جاده‌ها، راه‌آهن و پیاده روها که دست نخورده و بلااستفاده هستند حفر شوند. بنابراین می‌توان از پرشدن بیش از حد قبرستان‌ها جلوگیری کرد.
شاید این مطلب نیز برای شما مفید باشد: ۱۰ روش عجیب برخورد با اجساد
استفاده از مواد زیست‌تجزیه‌پذیر در تدفین مردگان مثل کاه و خرده چوب می‌تواند راه حلی برای بازگشت اجساد به چرخه‌ی طبیعی باشد.
چیزی که اکنون نیاز است، یک دیدگاه استراتژیک قوی برای محل تدفین مردگان است تا بتوانیم شهرهایمان را حفظ کنیم. هم‌چنین برای عملی کردن این ایده، نیاز به مسیرهای حمل‌ونقل وسایل نقلیه‌ی سنگین داریم تا به صورت خطی قبرهایی در راستای آن‌ها حفر کنیم. بنابراین اکنون لازم است که در استادنداردهای روش تدفین مردگان بازنگری کنیم و روش دفنی را به کار گیریم که سیاره‌مان را برای نسل‌های آینده حفظ کنیم.
جان اشتون
با وجود این که این روش دقیق‌ترین روش دنیا نیست، اما اشتون به تلاش‌های پیشین برای دفن اجساد، از هفت قبرستان باشکوه قرن ۱۹ لندن تا تابوت‌های زیست‌تخریب‌پذیر امروزی، اشاره می‌کند.
اشتون توضیح می‌دهد که تنها باقی‌مانده‌های تابوت نیست که موجب آلودگی می‌شود، بلکه مواد شیمیایی استفاده شده در هنگام دفن نیز می‌تواند موجب آلودگی شود. او می‌گوید که کفن‌های ساده‌ای که مسلمانان استفاده می‌کنند برای دفن مناسب‌ترند و باید به‌جای تابوت استفاده شوند.
مناطقی ازکار‌افتاده در اطراف شهرها که پیشتر از آن‌ها استفاده می‌شده است، نیز می‌توانند دوباره برای محل تدفین مردگان استفاده شوند و این روش تدفین مردگان دوست دار محیط زیست نیز محسوب می‌شود. این ایده می‌تواند باعث شود که دیگر به دهلیزهای موجود در کنار مسیرهای ارتباط بین‌شهری نیازی نداشته باشیم.
من فکر می‌کنم که یک منطقه‌ی بافری و متعادل‌کننده میان راه اصلی و درختان باید وجود داشته باشد. بعضی از این مناطق، زراعی هستند و یا تحت فشار برای مسکونی شدن هستند. این مکان‌ها، به خصوص آن‌هایی که نزدیک شهرستان‌ها هستند، می‌توانند مکان دفن اجساد باشند.
اشتون در گفت و گو با newscientist
سوزاندن اجساد نیز می‌تواند موجب کاهش تراکم قبرستان‌ها بشود. تقریبا ۵۰% مردم امریکا و همه‌ی ژاپنی‌ها اجساد مردگان را می‌سوزانند. فرآیند آتش زدن، نیاز به انرژی دارد و به آلودگی هوا می‌افزاید، اما می‌تواند میزان اجساد به خاک سپرده شده را کم کند.
سخن پایانی
سنت تدفین مردگان بخش مهمی از فرهنگ‌های مختلف محسوب می‌شود؛ از مومیایی کردن مصریان باستان گرفته تا دفن در دریای وایکینگ‌ها. با توجه به بحران‌های آب‌وهوایی و افزایش آلودگی، در عصر امروز ما نیز یافتن راهی مناسب برای دفن اجساد ضروری به نظر می‌رسد.
اینکه باقی‌مانده‌ی اجساد ما در کنار یک خط راه‌آهن باشد، شاید بنظر جالب نرسد، اما حداقل می‌توانیم مطمئن باشیم که پس از مرگ اثر مثبتی بر محیط زیست اطرافمان گذاشته‌ایم.
هم‌چنین شاید برای افرادی که در دنیا باقی مانده‌اند، سخت باشد که به رفت‌وآمد روزانه در باغ‌های یادبود عادت کنند، اما ما نیاز به یک فکر جدید داریم. زیرا به طور مثال، میزان قبرستان‌هایی که بریتانیا وجود دارد طی ۵ سال آینده ظرفیت کافی را نخواهند داشت.
اشتون به نیکولا دیویس (Nicola Davis) در گفت و گو با مجله Guardin اظهار داشت که سالانه بین ۵۰۰هزار تا ۶۰۰هزار جسد در انگلستان و والس رخ می‌دهد. اگر روش تدفین مردگان با روش «تدفین سبز» جایگزین شود، می‌توان سالانه نیم میلیون درخت کاشته شود.
این مقاله در ژرنال Royal Society of Medicine چاپ شده است.
