نارسایی قلبی شامل شرایطی می‌شود که قلب نمی‌تواند به میزان موردنیاز بدن خون را پمپ کند. نارسایی به معنی از کار افتادن قلب و یا احتمال از کار افتادن آن نیست.بلکه به این معنی است که توانایی قلب فرد در حدی که باید باشد نیست. نارسایی ممکن است تنها یک سمت یا هردوسمت قلب را درگیر کند.
تضعیف قدرت پمپاژ قلب باعث می‌شود تا:
- خون و مایعات مختلفبه ریه پس بزنند.
- مایعات در پا و زانو ها و ریه ها جمع شوند که به آن ادم می‌گویند.
- فرد دچار تنگی نفس شود.
علت های معمول نارسایی قلب شامل بیماری های عروق کرونر، فشار بالای خون و دیابت می‌باشد.
این بیماری در افراد بالای ۶۵ سال به کیزان بیشتری مشاهده می‌شود. همچنین احتمالا آن در افرادی که وزن بالایی دارند و یا سابقه ی حمله ی قلبی داشته اند بیشتر است و نیز در میان مردان شایع تر می‌باشد.
پرشکان به طور معمول برای درمان نارسایی قلبی از تست های قلبی و فیزیکی استفاده می‌کنند. روش درمان نیز معمولا به صورت درمان علت اولیه بیماری و یا درمان دارویی می‌باشد. درصورت کارساز نبودن روش های درمانی ممکن است پیوند قلب صورت گیرد.
