سپسیس نوعی بیماری حساس است که زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن نتواند پاسخ کامل و مورد نیاز را به عفونت های باکتریایی بدهد. مواد شیمیایی آزاد شده به خون برای مبارزه با عفونت، موجب ایجاد التهاب در سراسر بدن می‌شود که درنهایت منجر به لخته شدن خون و چکه کردن خون از عروق خواهد شد. این عوامل موجب کاهش جریان خون و در نتیجه کاهش رساندن اکسیژن و مواد غذایی به ارگان های بدن می‌شود. و در موارد شدیدتر، ممکن است یک یا چند ارگان عملکرد خود را از دست بدهند. در وخیم ترین نوع سپسیس، فشار خون افت کرده و قلب تضعیف می‌شود که ممکن است منجر به شوک سپتیک قلب شود.
احتمال ابتلا به سپسیس برای همه ی افراد وجود دارد اما در بعضی گروه ها این امکان بیشتر است:
- افرادی که سیستم ایمنی شان تضعیف شده است.
- نوزادان و کودکان
- افراد مسن
- افرادی که مبتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت، سرطان، ایدز، یا بیماری های کبدی و کلیوی هستند.
- افرادی که دچار سوختگی یا ترومای فیزیکی شدید شده اند.
علائم معمول سپسیس شامل تب و لرز، افزایش ضربان قلب و تعداد تنفس و بعضی علائم روحی می‌باشد. پزشکان معمولا برای تشخیص سپسیس از آزمایش خون برای مشاهده تعداد گلبول های سفید و نیز سایر تست های آزمایشگاهی برای پی بردن به وجود عفونت احتمالی استفاده می‌کنند.
برای درمان افراد مبتلا به سپسیس معمولا از بستری در بخش ICU استفاده می‌شود. پزشکان تلاش می‌کنند تا عفونت موجود را رفع کنند، ارگان های حیاتی را حفظ کنند و نیز از افت فشارخون جلوگیری کنند.این افراد معمولا اکسیژن و مایعات داخل وریدی دریافت می‌کنند. درشرایط حاد تر برای حل مشکلات کلیوی ناشی از آن از دیالیز استفاده می‌شود. در بعضی موارد نیز ممکن است انجام جراحی برای پاکسازی عفونت مورد نیازباشد.
