عمل قلب باز از جراحی هایی است که نیازمند بستری بیمارستانی طولانی میباشد. فردی که تحت عمل جراحی قلب باز قرار میگیرد، بعد از عمل باید چند مدت در آی سی یو بماند. در این مطلب می خوانیم که عمل قلب باز چگونه است و عوارض آن چه میتواند باشد.
در بزرگسالان، برای جراحی مشکلات دریچه های قلب، عروق تغذیه کننده ی خون یا عروق کرونری، ترمیم آنوریسم و عروق اصلی قلب، از روش عمل قلب باز استفاده میشود.
با وجود اینکه جراحی قلب باز عملی حساس است، اما میزان مرگ و میر ناشی از آن فقط ۲.۹۴ درصد گزارش شده است.
پروسه های عمل قلب باز چگونه است؟
عمل قلب باز برای ترمیم آسیب یا نقصی در قلب انجام میگیرد. بدیهی است که وجود یک جراح قلب ماهر در این عمل ضروری است.
شایع ترین عمل قلب باز، جراحی پیوند عروق کرونری یا coronary artery bypass میباشد. عروق کرونری عروق تغذیه کننده ی قلب هستند و اگر به هر نحوی مسدود شوند، فرد مستعد سکته ی قلبی خواهد بود. این جراحی شامل برداشتن رگ سالم از جایی دیگر از بدن و پیوند زدن آن به جای رگ کرونری آسیب دیده میباشد.
یکی دیگر از جراحی های قلب، تعویض دریچه های قلب از جمله دریچه آئورت است. دریچه ی آئورت از بازگشت خون به بطن چپ جلوگیری کرده و در عملکرد قلب نقش مهمی دارد.
همچنین جراحان قلب برای ترمیم آنوریسم ها از روش عمل قلب باز استفاده میکنند. به نازک شدن و برامدگی قسمتی از عروق اصلی را آنوریسم میگویند.
آمادگی برای عمل قلب باز چگونه است؟
بیماری که قرار است تحت عمل جراحی قلب باز قرار گیرد، لازم است حدود ۷ الی ۱۰ روز در بیمارستان بستری باشد که حداقل یک روز آن، شامل بستری در بخش مراقبت های ویژه است.
آمادگی برای این عمل از شب قبلش آغاز میشود. خوردن عصرانه ای سبک و ناشتا بودن بعد از نیمه شب، توصیه میشود. بیمار باید موهای قفسه ی سینه خود را بتراشد و استحمام کند. لباس های بیمار باید گشاد و راحت باشد.
پرونده ی پزشکی بیمار باید کامل بوده و پزشک مورد نظر از تمام جزئیات آن، نظیر داروهای مصرفی، سابقه ی بیماری و عادات سلامتی بیمار مطلع باشد. انجام آزمایشات خون و تست های قلبی قبل از انجام هر گونه عمل جراحی، ضروری است.
در اتاق عمل، تیم بیهوشی مسئول بیهوش کردن بیمار استن محل عمل با بتادین ضدعفونی شده و به یک تا دو رگ خونی آنژیوکت وصل میشود. بعد از انجام آمادگی های اولیه، بیهوشی عمومی به بیمار داده میشود.
در طول عمل
مدت زمان عمل به نوع جراحی و تحمل بیمار بستگی دارد. طبق گزارشات مرکز NHLBI مدت زمان لازم برای جراحی پیوند عروق کرونری ۳ تا ۶ ساعت است.
جراح ابتدا برشی در روی استخوان جناغ به طول ۶ تا ۸ اینچ میدهد. پزشکان در این عمل از دستگاه بای پس قلبی ریوی برای تداوم ضربان قلب استفاده میکنند. این دستگاه خون را از قلب گرفته و توسط لوله ها به سایر ارگان ها پمپاژ میکند. خون وارد شده به دستگاه، کربن دی اکسید را پس داده و خون غنی از اکسیژن وارد گردش خون بدن میشود.
گاهی اوقات، به جای این دستگاه، پزشکان از ابزاری برای کنترل قلب استفاده میکنند. درنتیجه در طول عمل باز قلب، خود قلب در حال پمپاژ خون میباشد.
شواهدی وجود ندارد که نشان دهد کدام روش در حین عمل قلب باز امن تر و موثر تر است. با این وجود، مرکز NICE اعلام کرده که میزان زنده ماندن با هر دو روش بعد از جراحی قلب باز، مشابه بوده و حدود ۹۷ درصد است.
چه کسانی در جراحی قلب باز حضور دارند؟
تیمی متشکل از پزشکان و کارشناسان اتاق عمل و متخصصان بیهوشی باید در این جراحی حضور داشته باشند:
- جراح اصلی؛ که جراحی را انجام داده و دستورات را به سایر پزشکان اعلام میکند.
- متخصص بیهوشی؛ مسئول بیهوش کردن بیمار و بررسی علائم حیاتی در طول جراحی
- تیم پمپاژ یا پرفیوژنیست؛ مسئول راه اندازی دستگاه بای پس قلبی ریوی و کنترل پمپاژ قلب در طول عمل
- تکنسین های اتاق عمل و پرستاران؛ مسئول آماده سازی اتاق عمل و بیمار برای جراحی
