سیفلیس مادرزادی زمانی اتفاق می افتد که فرزند شما با این بیماری متولد می‌شود. تنها اتفاقی که سبب می‌شود فرزند شما مبتلا به سیفلیس مادرزادی شود، این است که شما مبتلا به این بیماری باشید و به فرزند خود منتقل کنید. بیشتر اوقات، سیفلیس در دوران بارداری از مادر به کودک منتقل می شود، در حین زایمان واژینال نیز اگر کودک شما با زخم سفلیس تماس مستقیم داشته باشد ممکن است مبتلا شود. زایمان واژینال هنگامی است که انقباضات رحم به کودک شما کمک می کند تا از طریق واژن خارج شود.
سفلیس نوعی عفونت مقاربتی است (STI و STD نیز نامیده می شود). STI عفونت است که می توانید از طریق رابطه جنسی محافظت نشده یا تماس فیزیکی بسیار نزدیک با شخص آلوده به آن مبتلا شوید. این بدان معنی است که شما با رابطه جنسی محافظت نشده با شخصی که به سفلیس آلوده است به این بیماری مبتلا می‌شوید. همچنین ممکن است با تماس مستقیم (لمس کردن یا بوسیدن) زخم سیفلیس یک فرد آلوده به این بیماری مبتلا شوید. اگر شما در دوران بارداری سیفلیس داشته باشید و تحت درمان قرار نگیرید، می توانید آن را به کودک خود منتقل کنید. اگرسفلیس شما درمان نمی شود، می تواند برای کودک شما مشکلات جدی مانند مرگ ایجاد کند. از هر ۵ نوزاد ۲ نفر (۴۰ درصد)، از زنان مبتلا به سفلیس درمان نشده متولد می شوند و در اثر عفونت می میرند.
چگونه سیفلیس مادرزادی کودک شما را در طول و بعد از بارداری تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
سفلیس مادرزادی می تواند عوارضی را برای کودک شما در دوران بارداری و بعد از آن ایجاد کند.
کودک شما ممکن است در بدو تولد سالم به نظر برسد، اما اگر سیفلیس مادرزادی به درستی درمان نشود، ممکن است عوارضی ایجاد کند. عوارض این بیماری به مدت زمان ابتلای شما در طی بارداری و زمان دریافت درمان بستگی دارد.
سیفلیس مادرزادی می تواند برای کودک شما در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کند، از جمله:
- سقط جنین. سقط جنین زمانی است که کودک قبل از ۲۰ هفته بارداری در رحم می میرد.
- تولد زودرس. زایمانی است که خیلی زود، قبل از هفته ۳۷ بارداری اتفاق می افتد.
- محدودیت رشد جنین و وزن پایین هنگام تولد. زمانی اتفاق می افتد که وزن کودک به مقداری که قبل از تولد باید باشد، افزایش نمی یابد. و وزن او هنگام تولد کمتر از ۵ پوند و ۸ اونس است.
- مشکلات جفت و بند ناف. جفت در رحم شما رشد می کند و غذا و اکسیژن کودک شما را از طریق بند ناف تأمین می کند. سیفلیس مادرزادی ممکن است باعث بزرگ شدن جفت و تورم بند ناف شود، که می تواند مشکلاتی را در نحوه کار آنها برای حمایت از کودک شما در رحم ایجاد کند.
- مرده زایی. این زمانی است که کودک پس از ۲۰ هفته بارداری در رحم می میرد.
عوارض سیفلیس مادرزادی در بدو تولد
- مرگ نوزادی. زمانی که بچه زیر ۲۸ روزگی فوت کند.
- تب
- مشکلات مربوط به کبد و طحال مانند یرقان و هپاتواسپلنومگالی. یرقان زمانی رخ می‌دهد که پوست و سفیدی چشم کودک زرد شود. این به علت تجمع ماده ای در خون به نام بیلی روبین رخ می‌دهد. اگر فرزند شما مبتلا به سیفلیس مادرزادی باشد، ممکن است کبد او به اندازه ای که باید، رشد نکرده باشد تا خود به تنهایی بیلی روبین را دفع کند. هپاتواسپلنو مگالی به معنای تورم کبد و طحال است.
- آنمی. این به حالتی می‌گویند که کودک شما به اندازه کافی گلبول قرمز سالم برای حمل اکسیژن برای بقیه بدن را ندارد.
- زخم در دهان، قسمت های تناسلی، آنوس یا در پاشنه پا و دست و صورت.
- آبریزش بینی
- مننژیت. این عفونتی که سبب تورم مغز و نخاع می‌شود.
در صورت عدم درمان مناسب
- مشکلات مربوط به مفاصل و استخوان، مانند درد، تورم و وضعیت هایی مانند سابر شین، بینی زینی شکل و دندان هوچینسون می‌شود. سابر شین زمانی رخ می‌دهد که درشت نی پای کودک خمیده شود. بینی زینی شکل به بینی پهن گفته می‌شود و دندان هوچینسون به حالتی گفته می‌شود که دندان ها میخی شکل و دور از هم قرار دارند.
- مشکلات بینایی
- مشکلات شنوایی
- مشکلات مربوط به سیستم عصبی شامل فلج دست ها و پاها و تشنج.سیستم عصبی کودک شما شامل مغز، نخاع و اعصاب است. و به قدرت حرکت، تفکر و احساس کودک کمک میکند. فلج دست و پا به معنای عدم حرکت کودک است. تشنج به حالتی گفته می‌شود که همه یا قسمتی از بدن بدون اختیار حرکت کند.
- تاخیر رشدی. به این معنی است که کودک به نقاط عطف رشد، آنطور که مورد انتظار است، دست نمی‌یابد. نقاط عطف رشدی به توانایی یا فعالیت هایی می‌گویند که انتظار داریم کودک در سن خاصی آن را انجام دهد. مانند نشستن، راه رفتن، صحبت کردن، توانایی های اجتماعی و قدرت تفکر.
تشخیص سیفلیس مادرزادی
در ملاقات های پیش از زایمان، پزشک شما آزمایش خون برای بررسی عفونت های منتقله از راه سکس مانند سیفلیس انجام می‌دهد. اگر شما مبتلا به سیفلیس باشید، به مسئول مراقبت از نوزاد در طی بارداری ، راجع داروهایی که مصرف می‌کنید، اطلاع دهید.
پزشک از آزمایش های مختلف برای بررسی احتمال ابتلای فرزند شما به سیفلیس مادرزادی استفاده میکند. مانند:
- آزمایش خون
- معاینه بالینی
- تست چشم برای بررسی بینایی
- استفاده از پرتو X . یک تست پزشکی که با استفاده از اشعه و پرتو برای تصویر برداری از کودک استفاده میکند.
- اولتراسوند (سونوگرافی). این روش از امواج صدا و صفحه کامپیوتر برای تصویر برداری از کودک درون رحم شما استفاده میکند.
- نمونه برداری از نخاع (lumbar puncture). برای این آزمایش، یک سوزن کوچک به قسمت پایینی کمر وارد و مقدار کمی از مایع مغزی نخاعی خارج می‌گردد. مایع مغزی نخاعی در اطراف مغز و نخاع وجود دارد. مایع خارج شده برای بررسی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.
درمان
اگر کودک شما به سیفلیس مادرزادی مبتلا است، پزشک وی او را با یک آنتی بیوتیک به نام پنی سیلین درمان می کند.
آنتی بیوتیک دارویی است که برخی از عفونت ها را از بین می برد. کودک شما ممکن است پنی سیلین را به صورت تزریق عضلانی یا از طریق داخل وریدی (IV نیز نامیده می شود) دریافت کند. IV به حالتی گفته می‌شود که کودک از طریق سوزنی در رگ خود در دست، پا، بازو، پا یا پوست سر دارو دریافت می کند.
میزان درمانی که کودک شما دریافت میکند به عفونت و شرایط او بستگی دارد. برای برخی از نوزادان، سیفلیس مادرزادی را می توان به طور کامل درمان کرد. برای بقیه نوزادان ممکن است نیاز باشدابتدا بیماری های دیگری که در اثر سیفلیس مادرزادی بوجود آمده است، درمان شود. اگر کودک شماسیفلیس مادرزادی دارد، مهم است که او فوراً تحت درمان قرار گیرد تا از بروز عوارض جلوگیری شود.
کودک خود را به تمام معاینات پزشکی وی برسانید تا مطمئن شوید که درمان وی موثر است
آیا میتوان از ابتلای فرزند خود به سیفلیس مادرزادی پیشگیری کرد؟
بله. سیفلیس مادرزادی کاملاً قابل پیشگیری است. شما می توانید کودک خود را در برابر این بیماری با محافظت از خودتان در مقابل عفونت، محافظت کنید. تنها راه ابتلای کودک شما به این بیماری، دریافت آن از شما در دوران بارداری و تولد است.
راه هایی برای جلوگیری از ابتلای خود و فرزندتان به سیفلیس:
سکس نداشته باشید.
بهترین راه پیشگیری از این بیماری و سایر بیماری های مقاربتی همین راه است.
اگر مجبور به رابطه هستید، نکات ایمنی را رعایت کنید.
تنها با یک شخص که او هم پارتنر سکس دیگری ندارد، رابطه داشته باشید. اگر از اینکه پارتنر شما بیماری مقاربتی ندارد مطمئن نیستید، نکات ایمنی مانند استفاده از کاندوم های مخصوص زنان و مردان و محافظ دهانی را رعایت کنید. محافظ دندانی یک قطعه لاستیک مربع شکل است که می تواند در محافظت از شما در برابر بیماری های مقاربتی در حین رابطه دهانی کمک کند.
به تمام معاینات مراقبت های دوران بارداری خود بروید ، حتی اگر احساس خوبی دارید.
بسیاری از موارد سیفلیس در زنانی اتفاق می افتد که به طور منظم تحت مراقبت های دوران بارداری قرار نمی گیرند. در مراقبت های دوران بارداری خود و چکاپ ها، پزشک از شما سال می کند تا ببینید آیا در معرض خطر سیفلیس و سایر عفونت ها که می توانند بارداری شما را تحت تأثیر قرار دهند. اگر در معرض خطر سیفلیس باشید، پزشک آزمایش خون تجویز می کند تا ببینید آیا به این عفونت مبتلا هستید یا خیر.
آزمایش و معالجه شوید.
اگر فکر می کنید ممکن است به سیفلیس مبتلا شده اید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. او در صورت آلودگی می تواند شما را از نظر سیفلیس آزمایش کند و درمان را شروع کند. هرچه زودتر معالجه شوید، احتمال ابتلا به عفونت در شما و نوزاد کمتر است.
از همسرتان بخواهید که برای بیماری سیفلیس آزمایش و معالجه شود.
اگر تحت درمان سیفلیس هستید، شما دیگر آلوده نیستید اما اگر شریک زندگی شما آلوده باشد، می توانید دوباره آلوده شوید. این عفونت مجدد نامیده می شود. برای محافظت از شما در برابر عفونت و عفونت مجدد، از شریک زندگی خود بخواهید آزمایش و معالجه شود.
منبع
https://www.marchofdimes.org/complications/congenital-syphilis.aspx#
