اختلال بیشفعالیِ کم توجه (ADHD) یک وضعیت عصبی است که در دسته کم توجهی، رفتار بدون فکر قبلی، و بیشفعالی قرار میگیرد.
بر اساس مراکز پیشگیری و کنترل بیماری (CDC)، در سال ۲۰۱۱، تقریبا در ۱۱ درصد کودکان بین ۴ تا ۱۷ سال در ایالات متحده ADHD تشخیص داده شد؛ که بر این اساس آن را به یکی از رایجترین اختلالات عصبی در کودکی تبدیل کرد.
اگرچه علت دقیق ADHD برایمان روشن نیست اما تحقیقات قبلی نشان میداد که شاید رژیم غذایی نامناسب در آن نقش داشته باشد. همچنین برخی از مطالعات نشان میداد که رژیم غذایی سالم میتواند در درمان یا پیشگیری آن کمک کند، با این وجود تحقیقات دیگر این نظریه را به چالش کشیده است.
در مطالعه جدید، رهبر گروه، María Izquierdo Pulido، از دانشکده داروسازی و تغذیهی دانشگاه بارسلونِ اسپانیا، و همکارانش بررسی کردند که آیا ممکن است رژیم غذایی مدیترانهای با ADHD در ارتباط باشد یا نه.
نویسندگان این مطالعه نوشتهاند: بر اساس دانستههای ما، هیچ مطالعهای که ارتباط بالقوه بین رژیم غذایی مدیترانهای و ADHD را بررسی کند، انجام نشده است.
احتمال تشخیص ADHD با تبعیت کم از رژیم مدیترانهای
در رژیم غذایی مدیترانهای عموما میوه، سبزیجات، ماهی، حبوبات، آجیل، و بنشن( گیاهان راسته Fables که دولپه هستند مانند نخود و لوبیا) زیاد است و گوشت قرمز، تخممرغ، لبنیات و شیرینیجات کم است.
رژیم مدیترانهای از سوی افراد زیادی یک رژیم ایدهآل برای سلامت در نظر گرفته میشود. مطالعاتی ارتباط این الگوهای غذا خوردن را با کاهش بیماریهای قلبی، آلزایمر، و بعضی از انواع سرطان را نشان میدهد.
برای تعیین اینکه آیا این رژیم غذایی میتواند برعلیه ADHD اثر داشته باشد یا نه، Pulido و گروه اطلاعات مربوط به ۶۰ کودک و نوجوان بین ۶ تا ۱۶ سال که در آنها ADHD تشخیص داده شده بود، بررسی کردند. این کودکان را براساس سن و جنسیت با ۶۰ کودک دیگر که فاقد این اختلال بودند، مطابقت دادند.
الگوهای غذایی دو گروه به وسیله پرسشنامههای غذایی تکراری ارزیابی شد و گروه از آزمون KIDMED برای محاسبه تبعیت کودکان از رژیم غذایی مدیترانهای استفاده کرد.
محققان با مقایسه با کودکانی که رژیم غذاییشان بیشتر از رژیم مدیترانهای تبعیت میکرد، گزارش کردند آنهایی که رژیم غذاییشان تبعیت کمتری میکرد آنهایی بودند که در آنها ADHD تشخیص داده شده بود.
علاوه بر این، گروه متوجه شد که شیوع ADHD در بین کودکانی که مقدار زیادی شکلات و نوشیدنیهای قنددار مصرف میکنند اما مقدار کمتری روغن ماهی به بدنشان میرسد، بیشتر است.
در حالی که محققان اعلام کردند که مطالعهشان نمیتواند این نتیجه را بدهد که رژیم غذایی مدیترانهای در برابر ADHD از فرد محافظت میکند، آنها گفتند که یافتههایشان نشان میدهد که فقر رژیم غذایی میتواند با این اختلال در ارتباط باشد.
این نویسندگان نتیجه گرفتند که:
” بااینکه با در نظر گرفتن همهی عوامل بلقوه موثر کار بیشتری برای بررسی علت و تعیین اینکه آیا دستکاری رژیم غذایی میتواند علائم ADHD را برگرداند یا نه نیاز است، یافتههای جاری نشان میدهد که عادتهای غذایی خاصی احتمالا در پیشرفت ADHD نقش دارد.
بنابراین توصیه اصلی ما این است که پزشکان با تمرکز بر روی رژیم غذایی انتظار این را نداشته باشند که با تغییر رژیم غذایی رفتار بهبود یابد اما به این موضوع آگاه باشند که کودکان دارای ADHD به احتمال زیاد رژیم غذایی ناسالمی دارند؛ از این رو این مولفه شاید بخشی از ارزیابی برای بهبود سلامت آنها باشد.”