به دنبال سوزاندن چربی‌های بیشتری هستید؟ براساس نتایج مطالعه اولیه شما می‌توانید غذا نخوردن چند ساعته (چیزی شبیه به روزه) را امتحان کنید.
مطالعه نشان می‌دهد که زمانی که شرکت‌کنندگان در یک فاصله شش ساعته از هشت صبح تا دو بعدازظهر کالری‌هایشان را مصرف می‌کنند، نسبت به شرکت‌کنندگانی که همان مقدار کالری را در یک فاصله ۱۲ ساعته از هشت صبح تا هشت عصر مصرف کردند؛ بدنشان شش درصد بیشتر چربی می‌سوزاند و سطح گرسنگی پایدارتری دارند.
کورتنی پترسون ،نویسنده رهبر این مطالعه و استادیار دپارتمان علوم تغذیه‌ای در دانشگاه آلاباما در بیرمنگام، می‌گوید: این نوعی از ایجاد حس است. توانایی چربیسوزی بدن شما بعد از اینکه شما ۱۲ تا ۱۴ ساعت چیزی نمی‌خورید به اوج خود می‌رسد.
طبق گفته‌های پترسون تا قبل از رسیدن به ۱۲ ساعت چیزی نخوردن، بدن هنوز از سوزاندن گلیکوژن – شکل ذخیره‌ای گلوکز (قند) – استفاده می‌کند. بعد از دوازده ساعت، بدن شروع به سوزاندن چربی‌های ذخیره شده می‌کند.
با این حال، پترسون هشدار داد که سوزاندن بیش از ۶ درصدی چربی از نظر شاخص محققان در میان گروه‌ها، تفاوت معناداری را نشان نمی‌دهد. این به این معناست که تفاوتها می‌تواند بر اثر شانس باشند و در اصطلاح علمی، یافته‌های “آماری معنادار” نیستند. پترسون می‌گوید: اما همچنین این می‌تواند به این دلیل باشد که ابعاد مطالعه برای نشان دادن تفاوت معنادار بین گروه‌ها بسیار کوچک است. در نتیجه برای تایید این یافته‌های اولیه یک مطالعه بزرگ‌تر نیاز است.
دکتر الکساندرا جانستون، محقق ارشد در انستیتو تغذیه و سلامت Rowett در دانشگاه Aberdeen در اسکاتلند، که در این مطالعه شرکت نداشته در این باره می‌نویسد که هر گونه تفاوت در چربیسوزی که در این مطالعه دیده شده احتمال دارد به این دلیل باشد که افرادی که در گروه غذا نخوردن چند ساعته هستند، در طول عصر و شب (۱۸ ساعت) چیزی نخورده‌اند. او می‌گوید: اما از این تفاوتها نباید اینگونه برداشت شود که خوردن غذاهایی مانند کربوهیدرات‌ها بعد از یک مدت زمان مشخص می‌تواند باعث افزایش تولید چربی شود.
در این مطالعه، که در اواخر سال ۲۰۱۶ در نشست سالانه جامعه چاق ارائه شد، ۱۱ فرد دارای اضافه وزن که ۲۰ تا ۴۵ سال داشتند در دو دوره یک هفته‌ای متفاوتِ این آزمایش شرکت کردند. در یک گروه شرکت‌کنندگان باید در روز چهارم هفته شروع به مصرف همه‌ی کالری‌هایشان بین ساعت ۸ صبح تا ۲ بعدازظهر می‌کردند. در گروه کنترل، شرکت‌کنندگان باید در همان روز چهارم شروع به مصرف کالری‌هایشان بین ساعت ۸ صبح تا ۸ عصر می‌کردند. همه شرکت‌کنندگان در هر دو گروه شرکت کردند.
در حالی که این مطالعه تفاوتی در کاهش وزن بین دو گروه نشان نمی‌داد، پتروسون گفت: یه دوره تقریبا ۱۳ ساعته، بیشتر در شب، سطح چربیسوزی را در شرکت‌کنندگانی که کالری‌هایشان را در یک بازه ۶ ساعته مصرف کرده‌اند اوج می‌دهد.
همچنین علاوه بر افزایش چربیسوزی، مطالعه یافت که سطح گرسنگی در شرکت‌کنندگانی که کالری‌های روزانه‌شان را در یک بازه ۶ ساعته مصرف کردند نسبت به شرکت‌کنندگانی که آن را در یک بازه ۱۲ ساعته مصرف کردند، پایدارتر است. محققان به صورت قراردادی یک مقیاس ۱۰۰ درجه‌ای را مورد استفاده قرار دادند و از شرکت‌کنندگان خواستند تا میزان گرسنگی خود را در هر مرحله از آزمایش با یک عدد مشخص کنند. بدین صورت که ۱۰۰ بالاترین سطح گرسنگی و ۰ پایین‌ترین سطح گرسنگی را نشان می‌داد. اگرچه میانگین سطح گرسنگی در هر دو گروه مشابه بود اما گروهی که کالری‌هایش را در یک بازه ۶ ساعته مصرف کرده بود نسبت به گروهی که کالری‌هایش رو در یک بازه ۱۲ ساعته مصرف کرده بود، سطح گرسنگی را با تفاوتی ۱۲ درجه‌ای کمتر نشان می‌دادند.
پتروسون گفت: این شاید به این دلیل باشد که آن‌ها برای مصرف شامشان تا ساعات دیرتری صبر می‌کنند درحالی که یک سوم کالریشان را مصرف نکردند. آن شاید شما را طوری تنظیم کند که نسبت به زمانی که همه‌ی غذای روزانه‌تان را پیش از آن مصرف می‌کنید، بیشتر خوش‌گذرانی کنید و تغدیه ناسالم داشته باشید. گرچه او اضافه کرد که تحقیقات بیشتری برای تایید این فرضیه نیاز است.
توصیه پترسون به افرادی که می‌خواهند غذا نخوردن چند ساعته را امتحان کنند، این است که با بازه‌های ۹ ساعته برای مصرف غذا شروع کنند و به تدریج آن را به ۸، ۷ ساعت کاهش دهند تا در نهایت آن را به ۶ ساعت برسانند.
پترسون گفت: با این حال این گونه از غذا نخوردن‌های چند ساعته بهتر است در کودکان و زنان باردار پرهیز شود زیرا غذا نخوردن می‌تواند میزان تقسیم سلول‌ها را کاهش دهد که این موضوع می‌تواند باعث صدمه به کودکان و جنین شود. او همچنین تاکید کرد که همه افراد مبتلا به بیماری حاد یا مزمن باید قبل از شروع تلاش برای پرهیز غذایی با پزشک مشورت کنند. در نهایت، محققان می‌گویند اینکه آیا چنین غذا نخوردن‌هایی در طولانی مدت به کاهش وزن کمک می‌کند یا نه هنوز معلوم نیست.
پترسون اظهار امیدواری کرد که این مطالعه صرفا با یک نمونه بزرگ‌تر تکرار نشود بلکه آزمایش شود که زمان‌های مختلف در طی یک روز چه تاثیری بر میزان چربیسوزی دارند. برای نمونه، او شرکت‌کنندگانی که کالری‌هایشان را در یک بازه ۶ ساعته در صبح مصرف می‌کنند را با کسانی که کالری‌هایشان را در یک بازه ۶ ساعته در عصر مصرف می‌کنند، مقایسه کند.
