تیفوس

تیفوس چیست؟

تیفوس یک بیماری عفونی است که توسط باکتری ریکتزیا ایجاد میشود.

کک، کنه (chiggers)، شپش و کرم ریز هنگامی که شما را نیش می زنند این بیماری را منتقل میکنند. کک، کنه، شپش و کرم ریزانواعی از بی مهرگان معروف به بندپایان هستند. هنگامی که بندپایان آلوده کسی را نیش می زنند ، ممکن است باکتری که باعث تیفوس میشود در بدن آنها جای بگذارند.

با خاراندن جای نیش پوست باز می شود و اجازه می دهد تا باکتری ها وارد جریان خون شوند و در این هنگام باکتری در جریان خون تولید مثل و رشد میکند.

انواع تیفوس

سه نوع متفاوت تیفوس وجود دارد:
۱.مسری
۲.بومی
۳.دورگه
نوع تیفوسی که شما مبتلا می شوید به نوع بندپایانی که شما را نیش میزنند بستگی دارد.
بندپایان معمولا حامل سویه تیفوس منحصر بفرد خود هستند.

شیوع

شیوع بیماری تیفوس معمولا فقط در کشورهای در حال توسعه و یا در مناطقی که از بهداشت ضعیف برخوردارند و انسان ها با یکدیگر تماس نزدیک دارند، رخ میدهد.

معمولا تیفوس در ایالات متحده یک مشکل محسوب نمیشود اما شما ممکن است هنگام سفر به خارج از کشور مبتلا شود.
تیفوس درمان نشده می تواند به عوارض جدی منجر شود که به طور بالقوه کشنده است. نکته حائز اهمیت این است که هنگامی که گمان به تیفوس دارید به دکتر مراجعه کنید.

 

علت بروز بیماری تیفوس

تیفوس مانند سرماخوردگی یا آنفلوآنزا فردی به فرد منتقل نمی شود.

سه نوع مختلف از تیفوس وجود دارد و هر کدام به دلیل انواع متفاوت از باکتریها ایجاد می شود همچنین توسط انواع متفاوت از بندپایان منتقل میشود.

تیفوس مسری

این نوع تیفوس توسط ریکتزیا پرووازکی ایجاد می شود و توسط شپش بدن حمل میشود. می توان آن را در سراسر جهان از جمله در ایالات متحده یافت، اما به طور معمول در مناطق پر جمعیت ومناطقی که از بهداشت ضعیف برخوردارند، که در آن شرایط ، آلودگی به شپش را ترویج میدهد.

تیفوس بومی

این نوع تیفوس توسط تیفی ریکتزیا ایجاد می شود و توسط کک بدن موش صحرایی یا گربه حمل میشود. تیفوس بومی را می توان در سراسر جهان یافت. این ممکن است در میان مردم در تماس نزدیک با موش یا مناطقی که موش زندگی می کنند وجود داشته باشد. معمولا این تیفوس در ایالات متحده یافت نشده، اما مواردی در برخی از مناطق، در درجه اول تگزاس و جنوب کالیفرنیا گزارش شده است.

تیفوس دورگه

این تیفوس که توسط باکتری tsutsugamushi Orientia ایجاد می شود و توسط کرم ریز حمل میشود. این نوع از تیفوس معمولا در آسیا، استرالیا، پاپوآ گینه نو، و جزایر اقیانوس آرام یافت می شود. این بیماری tsutsugamushi نیز نامیده می شود. شپش، کک، کنه یا کرم ریز زمانی که آنها از خون فرد آلوده یا جوندگان آلوده (در مورد تیفوس بومی) تغذیه می کنند به باکتری آلوده مبتلا میشوند. اگر شما در تماس با این بندپایان آلوده باشید (به عنوان مثال، خواب بر روی ورق های تخت دارای شپش)، ممکن است هنگامی که شپش، کک، کنه یا کرم از خون شما تغذیه میکنند مدفوع خود را بر روی پوست شما قرار دهند. اگر شما جای نیش را خراش دهید باکتری میتواند از خلال زخم نازک از روی پوست وارد جریان خون شود.

علائم تیفوس

علائم با توجه به نوع تیفوس کمی متفاوت است، اما علائمی وجود دارد که با هر سه نوع تیفوس همراه است، مانند:

•  سردرد
• تب
• لرز
• جوش

علائم تیفوس مسری معمولا به طور ناگهانی ظاهر می شود و عبارتند از:

• سردرد شدید
• تب بالا (بالاتر از ۱۰۴ درجه فارنهایت)
• جوش که در پشت یا قفسه سینه آغاز می شود و گسترش می یابد
• گیجی
• بی حسی و ظاهری از تماس با واقعیت
• فشار خون پایین (هیپوتانسیون)
• حساسیت چشم به چراغ های روشن
• درد شدید عضلات

 

علائم تیفوس بومی به مدت ۱۰ تا ۱۲ روزطول میکشد و بسیار شبیه به علائم تیفوس مسری هست، اما معمولا خفیف تر است و آنها عبارتند از:

• سرفه خشک
• تهوع و استفراغ
• اسهال

علائمی که در افراد مبتلا به تیفوس دورگه (جوش زا) دیده می شود عبارتند از:

•  تورم غدد لنفاوی
• خستگی
• ضایعه قرمز یا درد بر روی پوست در محل گزش
• سرفه کردن
• جوش

دوره ی کمون

دوره کمون این بیماری به طور متوسط ۱۰ تا ۱۴ روز است ؛ این به این معنی است که عوارض بیماری معمولا برای ۱۰ تا ۱۴ روز پس از گاز گرفتگی شما بروز نمیکند. مسافرانی که در حال سفر به خارج از کشور تیفوس میگیرند ممکن است علائم را تا زمانی که آنها به خانه برمیگردند تجربه نکنند. به همین دلیل اگر شما هر یک از علائم بالا را دارید مهم است که به دکتر خود در مورد سفر اخیر بگویید.

 

تشخیص تیفوس

اگر شما شک دارید که تیفوس مبتلا شدید، دکتر شما باید در مورد علائم و سابقه پزشکی شما بپرسد. برای کمک به تشخیص، به دکتر خود را اطلاع دهید اگر شما:

 

• در یک محیط شلوغ زندگی میکنید

• اگر به تازگی به خارج از کشور سفر کرده اید

• از شیوع تیفوس در جامعه مطمئن هستید

تشخیص این بیماری دشوار است زیرا علایم آن شبیه علائم بیماری های دیگر، مانند:

• دانگ (تب استخوان شکن)

• مالاریا (بیماری های عفونی است و به وسیله پشه)

• بروسلوز (بیماری های عفونی ناشی از باکتری بروسلا)

است.

آزمونهای تشخیصی برای تیفوس عبارتند از:

• بیوپسی پوست (نمونه از پوست محل خارش یک آزمایشگاه تست میشود)

• وسترن بلات (آزمون برای شناسایی حضور باکتری حصبه)

• ایمونوفلورسانس (استفاده از رنگهای فلورسنت برای تشخیص تیفوس در نمونه خلط، که مایع غلیظ یا موکوس موجود در ریه ها و معابر تنفس است)

• آزمایش خون (نتایج می تواند نشان دهنده وجود عفونت باشد)

درمان

درمان تیفوس رفتار رایج ترین آنتی بیوتیکها برای درمان تیفوس عبارتند از:

• داکسی سایکلین (درمان پیشنهادی)     cholramphenicol (گزینه برای کسانی که باردار یا شیرده نیستند)
• سیپروفلوکساسین (مورد استفاده برای کسانی که قادر به استفاده از داکسی سیکلین نیستند)

عوارض تیفوس

از عوارض تیفوس عبارتند از:

• هپاتیت (عفونت کبد)
• خونریزی دستگاه گوارش (خونریزی در داخل روده ها)
• کم حجمی خون (کاهش حجم خون)

چشم انداز درمانی برای تیفوس

چشم انداز درمان زودرس با آنتی بیوتیک بسیار موثر است و اگر شما دوره کامل آنتی بیوتیک را مصرف کنید برگشت پذیر نیست تاخیر در درمان و تشخیص اشتباه می تواند به یک مورد شدید از تیفوس منجر شود.

شیوع تیفوس در مناطق فقیر، غیر بهداشتی، و شلوغ شایع تر است. افرادی که بیشتر در معرض خطر مرگ به سر میبرند به طور کلی کسانی هستند که قادر به پرداخت هزینه درمان سریع نیستند. میزان مرگ و میر کلی برای تیفوس درمان نشده با توجه به گروه بهداشت اوهایو در محدوده ۱۰ تا ۴۰ درصدمیباشد. بالاترین نرخ در افراد مسن و کسانی که دچار سوء تغذیه هستند دیده می شود. کودکان معمولا از تیفوس بهبود می یابند. افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای (مانند دیابت، اعتیاد به الکل، یا اختلالات مزمن کلیوی) نیز بیشتر در معرض خطر مرگ و میر هستند.
تیفوس بومی با توجه به مقاله ای در بیماری های عفونی بالینی به ندرت کشنده است، حتی بدون درمان (کمتر از ۴ درصد از موارد). جلوگیری از تیفوس جلوگیری در طول جنگ جهانی دوم، یک واکسن برای جلوگیری از تیفوس مسری ایجاد شد. با این حال، تعداد کاهش موارد بیماری، تولید واکسن را متوقف کرد. ساده ترین راه برای جلوگیری از تیفوس اجتناب از حشراتی است که آن را منتشر میکند.

پیشگیری

پیشنهادات برای پیشگیری عبارتند از:

• حفظ بهداشت شخصی (به حفاظت در برابر شپش حامل این بیماری کمک میکند)
• کنترل جمعیت جوندگان (جوندگان شناخته شده اند به حمل بندپایان)
• اجتناب از سفر به مناطقی که در معرض تیفوس قرار دارد و یا به کشورهایی که به علت عدم بهداشت در معرض خطر قرار دارند
• پیشگیری با داکسی سایکلین (به عنوان پیشگیری تنها در افراد در معرض خطر بالا، مانند کسانی که در برنامه های بشردوستانه در مناطق با فقر شدید و کم و یا هیچ بهداشت استفاده می شود)
• استفاده از دافع کنه و حشرات
• انجام معاینات روتین برای شپش، و پوشیدن لباس های محافظ اگر شما در حال سفر در نزدیکی یک منطقه ای که در آن شیوع بیماری تیفوس وجود دارد هستید.