انتشار این مقاله


روش غیردارویی برای کنترل دردهای میگرنی

در نتیجه تحقیقات اخیر، محققان در یافتند که استفاده از تکنیک های تحریک بدون ایجاد زخم در مغز (NIBS)، برای درمان میگرن دوره ای یا مزمن در موارد کلینیکی، فایده ای ندارد. از آنالیز ۸ مورد تحقیقاتی دریافتند  که تکنیک NIBS، مثل تحریک آنی بخش پیشانی  (tDCS) و تحریک مغناطیسی(TMS) ، هیچ اثر مثبت چشم گیری […]

در نتیجه تحقیقات اخیر، محققان در یافتند که استفاده از تکنیک های تحریک بدون ایجاد زخم در مغز (NIBS)، برای درمان میگرن دوره ای یا مزمن در موارد کلینیکی، فایده ای ندارد. از آنالیز ۸ مورد تحقیقاتی دریافتند  که تکنیک NIBS، مثل تحریک آنی بخش پیشانی  (tDCS) و تحریک مغناطیسی(TMS) ، هیچ اثر مثبت چشم گیری بر کنترل درد های میگرنی ندارد. لذا بنا بر گفته ی دکتر , Kátia Monte-Silva ، از بین این تکنیک ها، tDCS می تواند  در آینده کارایی بهتری داشته باشد. در افراد مبتلا به میگرن، tDCS در کاهش شدت درد و کاهش فرکانس حمله ی درد اثر مثبت ناچیزی نشان داده است. با این حال روش TMS هنوز فایده ی چندانی ندارد. حتی با در نظر گرفتن خطرات احتمالی، tDCS به عنوان یک مسکن درد غیر دارویی می تواند کاربرد وسیعی در پزشکی داشته باشد. دکتر Monte-Silva در این باره اظهار دارد:

در حال حاضر، تحقیقاتی بر روی تکنیک های NIBS در کنترل دردهای میگرنی در حال انجام است. به نظر من، تحقیقات کورکورانه و بدون نمونه های کلینیکی مناسب با نداشتن راه و روش مناسب تحقیق، امید های بدست آمده در رابطه با NIBS را بر باد می دهد. این روش باید روشی الحاقی برای بهبود و یا سرعت بخشیدن به سایر تکنیک های غیر دارویی بکار رود.

با وجود اینکه آنالیز های انجام شده استفاده از NIBS را در کنترل درد های میگرنی موثر بیان می کنند، تحقیقات دیگری در این زمینه باید صورت گیرد تا عوارض این تکنیک ها هم بررسی شود. روش tDCS به عنوان یک روش قابل اعتماد، کم درد، آسان و بدون ایجاد سوراخ در جمجمه شناخته می شود. روش TMS در بهبود درد های نواحی بینایی در جمجمه مورد توجه واقع شده است.

در یکی از این تحقیقات، ۶ تا از کلینیک ها به طور رندوم انتخاب شدند تا اثر تکنیک های tDCS و TMS بر کنترل درد، فرکانس حمله درد، استفاده از داروی درمان میگرن و عوارض جانبی این روش ها بررسی شود. در کل، ۲۹۶ بیمار با میگرن دوره ای و مزمن، بالای ۱۸ سال مورد آزمایش قرار گرفتند. ۱۵۳ بیمار تحت روش NIBS و ۱۴۳ بیمار با روش های معمولی تحت درمان قرار گرفتند. نتیجه درمان ۲۰-۱۵ دقیقه ای با tDCS در مقایسه با نتیجه ی درمان ۳۰ ثانیه ای با روش های معمولی، در ایجاد عوارض جانبی تفاوت چشم گیری نداشتند! معمول ترین این عوارض، سر درد و خواب آلودگی بود. حساسیت این آزمایش ها نشان داد که سر درد بیشتر در بیماران تحت درمان با TMS رایج تر است. خارش و التهاب پوست سر و گردن، قرمزی آن نواحی و پیدایش لکه و کوفتگی و سوختگی خفیف درجه ی یک از علائم گزارش شده برای tDMS هستند. دکتر Monte-Silva و همکارانش اظهار داشتند:

در آینده ای نزدیک، تحقیقات بر روی عوارض تکنیک های NIBS باید کامل و واضح باشد. درجه بندی انواع میگرن نیز از نظر فرکانس حمله ی درد برای درمان آن مد نظر محققان می باشد. البته درک حس درد می تواند توسط عواملی مثل هورمون ها و توان تحمل هر فرد تحت تاثیر قرار گیرد!

ماریا معمارزاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید