انتشار این مقاله


راه رفتن بیماران فلج با نوعی ایمپلنت محقق شد

Andy Coghlan می گوید: با ایمپلنت های نخاعی و مغزی می توان به درمان بیماران فلج پرداخت. یک خانم و دو آقا که از ناحیه کمر فلج شده بودند از اولین افرادی بودند که به درمان پرداختند و توانستند با یک نوع جدید درمان، راه بروند. پزشکان انها را با یک سری تحریک هایی از […]

Andy Coghlan می گوید: با ایمپلنت های نخاعی و مغزی می توان به درمان بیماران فلج پرداخت. یک خانم و دو آقا که از ناحیه کمر فلج شده بودند از اولین افرادی بودند که به درمان پرداختند و توانستند با یک نوع جدید درمان، راه بروند. پزشکان انها را با یک سری تحریک هایی از ناحیه ی ایمپلنت های نخاعی به اضافه ی یک سری ورزش های فرساینده درمان کردند.این درمان در مرکز تحقیقات جراحی های طناب نخاعی  Louisville Kentuckey صورت گرفته است.

Kelly Thomas از فلوریدا در یک تصادف رانندگی در سال ۲۰۱۴ مجروح شده بود و Jeff از Wisconsin در سال ۲۰۱۱ در حال بالا رفتن از کوه صدمه دید و فرد سوم Jered Chinnock در سال ۲۰۱۳ در یک سانحه ای در اسکی فلج شد، او در کیلینیک Mayo در Minnesota درمان شد. همه ی این سه فرد یک نوع مشابه درمان را دریافت کردند.

جراحان یک قطعه ی الکتریکی را در کمر آنها در پایین ناحیه ی صدمه دیده که آن را با سیگنالهای مغزی و بافت مربوطه در نخاع وفق داده اند، هم چنین با ماهیچه ی اصلی پا مرتبط کرده اند.

در روش درمان، وقفه در هر یک از عصب های جدا شده ای که لینک بین مغز و عصب هایی که ماهیچه های پا را کنترل می کند، رفع می شود. محققان در هر یک از کیلینیک ها بر این باورند که این ایمپلنت ها گپ های موجود را می توانند برطرف کنند.

آنها فکر می کردند که بعضی از اتصالات عصبی که از این گپ ها عبور می کنند، سالم باقی بمانند. اما آنچنان ضعیف اند که نمی توانند پیام های مغزی را به ماهیچه برسانند.

با میزان کردن از طریق آزمون و خطا، سیگنال های الکتریکی از ایمپلنت با فعالیت های فیزیکی شدید، گروه ها قادر به بالا بردن سیگنال از ناحیه مغز از طریق تشدید کردن حرکت در ماهیچه های پا بودند.

در ابتدا هر سه یاد گرفتند که بر روی تردمیل بمانند. سپس با یاری کردن و هم چنین کمک فیزیوتراپیست که پاهای آنها را حرکت می دهد به اضافه یک سیستم حمایتی که اندام های تحتانی را نگه می دارد، آنها قدم به قدم شروع به فعالیت کردند. آنها توانستند بر روی زمین با کمک واکرها راه بروند و گاهی اوقات همچنین با یک دستیاری توانستند تعادلشان را حفظ کنند.

در کیلینیک Mago، Chinnock 331 قدم معادل ۱۰۲ متر در یک جلسه راه رفت. در طی ۲۵ تا ۴۲ هفته سرعت حرکت او ۵ تا ۲۰ سانتی متر بر ثانیه رسد.Keedall Lee می گوید: اگرچه او تنها یک بیمار است اما به طور باور نکردنی قادر به کنترل و حرکت است.

Marquis ، ۳۶۲ متر را به کمک واکر راه رفت و به سرعت ۱۹ سانتی متر در یک ثانیه رسید. این پروسه به هرکسی امکان حرکت نمی دهد.

دو فرد دیگر توسط Angeli و تیمش در Kentudy  یاد گرفتند که بایستند و به صورت مستقل بنشینند ولی در راه رفتن پیشرفتی نداشتند، این ممکن است که ضعف هر فرد را قطعی کند.

معصومه نعمت بخش


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید