مطالعه جدیدی که برای اولین بار انجامشده ، ارتباط معناداری را بین مواجهه با نور های خارجی و مصنوعی در شب و بیخوابی گزارش میدهد . این آزمایش بر روی افراد مسن بزرگسال و با استفاده از داروهای خوابآور نشان داده شده است.
نتایج نشان دادند که هرچه میزان موجهه با نورهای مصنوعی و خارجی شبانه افزایش مییافت نسخههای خواب و دوز داروهای خوابآوری که استفاده میشد افزایش مییافت . افراد مسنی که بیشتر در معرض نور قرار میگرفتند علاقه بیشتری برای خوردن داروهای خوابآور به مدت طولانی یا در دوزهای روزانه بالا نشان میدادند .
دکتر کیونگ بوک مین، استاد دپارتمان پزشکی حرفهای و محیطی دانشگاه سئول گزارش داد :
مطالعه ارتباط محسوسی را بین نورهای مصنوعی شبانه و بیخوابی نشان داد . این کار با کمک تعداد نسخههای داروهای خوابآور تجویزشده برای افراد مسن در کره جنوبی سنجش شده است .
دادههای ما از احتمال ارتباط نورهای دستساخته انسان و کمبود خواب بین افراد داخل خانه حمایت میکند .
نتایج مطالعه در۱۵نوامبر در مجله پزشکی بالینی خواب چاپ شده است .
نویسندگان بیان کردند استفاده نامناسب و اضافی از نورهای مصنوعی در شب یا همان “آلودگی نوری” عامل محیطی جدید مرتبط با سلامتی بشر است . بر اساس تحقیقات نورهای غیرطبیعی چه در داخل و چه در خارج از خانه ریتمهای شبانهروزی را مختل میکند . این مساله به طور بالقوه میتواند منجر به بیماریهای متابولیسمی و مزمن نظیر سرطان، دیابت ، چاقی و افسردگی شود .
مقاله مرتبط : ریتمهای شبانهروزی
مطالعه از دادههای مطالعه کوهورت (نوعی از مطالعه که در آن جمعیت به دو گروه دارای مواجهه و فاقد مواجهه تقسیم میشود .) بیمه ملی سلامت از ۲۰۰۲ -۲۰۱۳ در کره جنوبی استفاده کرده است . جمعیت نهایی مطالعه پس از کنار گذاشتن افراد با بیماری خواب تشخیص دادهشده انتخاب شدند . ۵۲۰۲۷ نفر از افراد بزرگسال ۶۰ سال به بالا موافقت کردند که شرکت کنند . ۶۰ درصد از این شرکتکنندهها خانم بودند.
دادههای مربوط به استفاده از داروها مربوط به ۲ داروی “زولپیدم” و “تریوزولام” بود که از اطلاعات ثبتشده بیمه سلامت استخراج شد . حدود ۲۲ درصد از شرکتکنندهها نسخه برای داروهای خوابآور داشتند .
دکتر مین در ادامه اضافه کرد :
ادارات سلامت عمومی به نظر میرسد به آلایندههای محیطی دیگر بیش از آلودگی نوری اهمیت میدهند . اما این مطالعه رابطه بالقوه آلودگی نوری و پیامدهای سلامتی مضر آن را قوی تر میکند .
با این گواهی علمی جدید که شامل نتایج ماست ؛ نورهای خارجی احتمالا ریسک فاکتور جدیدی برای تجویز نسخههای داروهای خوابآور ست .
نویسندگان در آخر اشاره کردند که ابتکارات حکومتی عمومی برای توضیح دادن و کم کردن اثرات مضر آلودگی نوری بر سلامتی انسان نیاز است .