شاید کسی مانند ملکه انگلستان تعجب کند که چه کسی می خواهد برای همیشه زنده بماند، اما می دانیم که کسانی هستند که خواهان طول عمر بیشترند. چندین موجود مختلف وجود دارند که قادرند سلول های خود را بازسازی کنند، به این معنی که آنها از لحاظ فنی می توانند برای همیشه زندگی کنند. اما این چیزی است که در حال حاضر فراتر از توانایی های انسان است.
آیا یک مطالعه جدید می تواند به رویای جاودانگی اعتبار بخشد؟ طبق مقاله ای که در ژورنال Preventative Medicine منتشر شده، یک تیم از دانشگاه بریگهام یانگ روش عجیب و غریبی برای کم کردن سرعت پیری یافت، ولی این روش به شدت طاقت فرسا بود.
طبق تعریف، سن، تعداد دفعاتی است که به دور خورشید می چرخیم. اما برای سلول های ما لزوما سن اینگونه تعریف نشده است. اگر ما زندگی و لایف استایل ناسالمی داشته باشیم، سلول های ما سریعتر از یک زندگی سالم فرسوده می شوند.
این مطالعه جدید به این نتیجه رسیده است که ورزش، آن هم از هر نوعی، اجازه می دهد تا سلول های ما کندتر از شرایط دیگر پیر شود. مخصوصا این اثر در بزرگسالانی که فعالیت های بدنی شدیدی دارند، مشهود تر است. برای مثال ۳۰ تا ۴۰ دقیقه دویدن آرام در ۵ روز از هفته باعث می شود تا شما ۹ سال جوان تر از شمع های روی کیکتان بمانید.
همه این ها به تلومر سلول ها، کلاه های پروتئینی که در انتهای کروموزوم های ما قرار دارد، مرتبط هستند. هر بار که سلول شروع به تقسیم شدن می کند، این پروتئین کوتاه تر می شود. هر چه قدر که تلومر ها بیشتر کوتاه می شوند، سن ما بیشتر افزایش می یابد.
در این مطالعه، اطلاعات مربوط به ۵۸۲۳ بزرگسال که در بررسی مرکز کنترل بیماری ها و پیشگیری بهداشت ملی (CDC) و تغذیه شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. به جز موارد دیگر، طول تلومر هر یک از شرکت کنندگان نیز ثبت شد.
این گروه تحقیقاتی دریافتند که کسانی که کوتاه ترین طول تلومر را دارند که خود نشانه ای از پیری سلولی است، سبک زندگی کم تحرکی دارند. برعکس، کسانیکه دارای فعالیت های شدید هستند، تلومر بلند تر و درنتیجه سلول های جوان تری را دارند.
البته به نظر می رسد تنها سطح بسیار شدید از فعالیت بدنی باعث ایجاد این تفاوت می شود. اگر فکر می کنید که با داشتن یک پیاده روی سریع به مغازه ها و یا حتی دوچرخه سواری کوتاه، جوان می مانید، سخت در اشتباه هستید. این مطالعه تفاوت قابل توجهی در طول تلومر بین افراد با ورزش با شدت کم تا متوسط نیافته است.
اگرچه مکانیسم جوان از طریق حفظ طول تلومر ناشناخته است، اما این احتمال وجود دارد که سرکوب التهاب و مواد شیمیایی مضرر توسط ورزش، مانع از آسیب رساندن این عوامل به کلاه های پروتئینی می شود.
