يك مطالعه ى علمى اخير، اطلاعاتى را درباره ى علل احتمالى بيمارى هاى پاركينسون، بيان كرد. اين يافته هاى جديد يك منبع احتمالى غير منتظره را براى بيمارى هاى عصبى، آشكار كرد : معده.
آيا بيمارى هاى پاركينسون مى توانند در روده آغاز شوند؟!
ژورنال علمى مغز و اعصاب در ماه آوريل يافته هاى مطالعه را منتشر كرد. در اين مطالعه، دانشمندان ارتباطى را بين افرادى كه روند زخم دارند و شروع بيمارى پاركينسون مشاهده كردند.
مطالعه نتيجه گرفت كه يك پروتئين خاص كه در معده يافت مى شود ممكن است از طريق يك عصب اصلى به مغز مهاجرت كند. اين عصب كه تحت عنوان عصب واگ شناخته مى شود، مغز و شكم را به يكديگر متصل مى كند. عملكردهاى بدن شامل گوارش و ضربان قلب را تنظيم مى كند.
دانشمندان افرادى را كه روى قسمت هاى اصلى عصب واگ جراحى كرده بودند، مطالعه كردند؛ اساساً مسير بين دستگاه گوارش و مغز حذف مى شود. آن ها متوجه شدند كه اين افراد ٤٠ درصد شانس كمترى را براى ابتلا به بيمارى هاى پاركينسون دارند.
اين نتايج شواهد مقدماتى براى ارائه ى اين است كه بيمارى پاركينسون ممكن است در روده آغاز شود. نويسنده ى مطالعه Bojing Liu از موسسه كارولينسكا در سوئد؛ در يك مصاحبه مطبوعاتى گفت:
شواهد ديگر اين فرضيه اين است كه، افراد مبتلا به بيمارى پاركينسون اغلب مشكلات گوارشى مانند يبوست دارند كه ممكن است دهه ها قبل از ابتلاى آنان به اين بيمارى شروع شده باشد.
فرضيه عملى اين است كه اين پروتئين در روده ، به طور اشتباه شروع به تاشدن ميكند. اساساً يك اشتباه ژنتيكى انجام مى شود كه به مغز مهاجرت كرده و به سلول هاى آن گسترش مى يابد.
بيمارى هاى پاركينسون به مطالعه بيشتر نياز دارند
سالانه ، حدود ٦٠,٠٠٠ آمريكايى با بيمارى پاركينسون تشخيص داده مى شوند. بيشتر از ١٠ ميليون نفر در سراسر جهان با بيمارى ها دست و پنجه نرم مى كنند. پاركينسون سلول هاى عصبى را از بين مى برد و فرد را با عدم توانايى كنترل بدن رها مى كند.
به همين علت مطالعاتى مانند اين مطالعه از ارزش بالايى برخوردار مى باشد.Liu هشدار مى دهد، هر چند كه اين يافته ها تنها بخش كوچكى درباره اينكه چرامحققان بايد در مورد اين بيمارى بدانند، است. Liu افزود كه بيمارى ها مى توانند علت هاى فراوانى داشته باشند؛ بنابراين جدا كردن يك مسير خاص ، ممكن است راه حل نباشد.
Liu بيان مى كند كه:
تحقيقات بيشتر نيازمند امتحان كردن اين نظريه مى باشد و كمك به اينكه نقش آن را در ابتلا به بيمارى هاى پاركينسون بفهميم.