به خوبی مشخص شدهاست که محیط و شیوهی زندگی ما که انتخاب غذا، سیگار، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و… را شامل میشود، میتواند منجر به تغییرات اپیژنتیک شود.
منظور از تغییرات اپیژنتیک، تغییرات ایجاد شده در فنوتیپ در اثر عوامل محیطی، بدون تغییر در ژنوتیپ است.
پژوهشی که اخیرا در دانشگاه اوپسالا انجام شده، نشان میدهد که مصرف چای و قهوه میتواند منجر به ایجاد تغییرات اپیژنتیک شود. مطالعات قبلی نیز نشان دهندهی نقش قهوه و چای در کاهش خطر برخی بیماریها مثل جلوگیری از پیشرفت تومور و کاهش التهاب و نیز تاثیر آنها بر متابولیسم استروژن هستند. این تاثیرات ممکن است نقش واسطه را در ایجاد تغییرات اپیژنتیک ایفا کنند.
نتایج پژوهش اخیر نشان دهندهی تغییرات اپیژنتیک در نتیجهی مصرف چای در زنان است، در حالی که این تغییرات در مردان با شرایط مشابه، مشاهده نشده است. نکته جالب توجه این است که بیشتر تغییرات اپیژنتیک ایجاد شده با ژنهای مرتبط به سرطان و ژنهای دخیل در متابولسیم استروژن، مرتبط هستند.
با توجه به تحقیقات گذشته که نشان دهندهی کاهش قابل توجهی در سطح استروژن در اثر مصرف چای بودهاند، اختلاف ایجاد شده در میزان تغییرات اپیژنتیک، برای مردان و زنان قابل توجیه است.
محققان در این پژوهش هیچ تغییر اپیژنتیکی در بخشهای ایمونولوژی، ژنتیک و پاتولوژی؛ در اثر مصرف قهوه در هیچ یک از دو جنس مشاهده نکردند.
لازم به ذکر است اگرچه مطالعات قبلی نشان دهندهی نقش ترکیبات شیمیایی موجود در چای بر ایجاد تغییرات اپیژنتیک در سلولهای سرطانی در آزمایشگاه هستند اما نحوهی عمل آنها تاکنون ناشناخته باقی مانده است.
نتایج این مطالعه نشان دهندهی نقش اجزای شیمیایی موجود در چای بر سرطان و متابولیسم استروژن است، با این حال این مطالعه نمیتواند تعیین کند که آیا مصرف چای برای سلامتی مفید است یا مضر و مطالعات بیشتری برای درک چگونگی این تغییرات اپیژنتیک لازم است.